مَتّی 26 - کتاب مقدس به زبان بندری

نکشه کَتل عیسی

¹ وختی عیسی همۀ ایی گَپُنُ تَمُن ایکه، به شاگردُنُ خو ایگو:

² «اَدونین که دو رو دگه، عید پِسَخِن و به پُس انسان تحویل اَدِن تا به صلیب ایبِکِشَن.»

³ پَ کاهنوی گَپ که عالموی معبد هَستَرِن و شیخوی کوم، توو کاخ کاهن گَپو که قیافا نُمِشَه، جمع بودِن

⁴ و با هم نَکشه شُکِشی که بی سر و صدا، به عیسی بِگِرِنُ ایبُکُشِن.

⁵ ولی اُشُ شاگو: «ایی کار رو توو روزُی عید نبایه اَنجُم هادِیم، تا نَکه یه وَه مردم شورشت بُکنِن.»

تدهین عیسی توو داهات بِیت‌عَنْیا

⁶ وختی که عیسی تو داهات بِیت‌عَنْیا توو لَهَر شَمعون جُذامیَ،

⁷ یه زن پهلوش هُند. اُ زِنو یه ظرف مرمری که توش عطر خیلی گِرونیَ با خوش ایواردَه و موکعی که عیسی سَرِسُفره نِشتَه، عطرُ رو سرِ عیسی ایرِخت.

⁸ شاگردُن وختی اییُ شُدی جَهلی بودِنُ، شُگُفت: «به چه عطرُ هدر اَدادِی؟

⁹ شِبوده ایی عطرُ با یه کیمَتِ خُبی بُفروشی و پولش رو به فَخیرُ هادِی.»

¹⁰ ولی عیسی اییُ ایفَهمی و بهشُ ایگو: «به چه به ایی زن ناراحت اَکِردِین؟ اُ کار خُبی به مه ایکِردِن.

¹¹ چونکه به فَخیرُن همیشه با خوتُ تُهَستِن، ولی به مه همیشه تُنین.

¹² ایی زن با رِختِن ایی عطر رو جُن مه، به مه بِی دفن آماده ایکِردِن.

¹³ حکیکتاً به شما اَگَم، هر جای دنیا که ایی انجیل اعلام بَشِت، کاری که ایی زن ایکه هم به یادش گُفتَه اِبو.»

یهودا به عیسی تحویل اَدِت

¹⁴ اُغایه یهودایِ اَسخَریوط که یه تا اَ دوازده شاگرد هَستَه، پهلو کاهنوی گَپ رَه

¹⁵ و بهشُ ایگو: «اگه به عیسی تحویلتُ هادَم، به مه چه اَدِین؟» اُشُ سی سکه نُگره به یهودا شُدا.

¹⁶ اَ اُ لحظه، یهودا دُمبال فرصت هَستَه تا به عیسی تحویل هادِه.

شُمِ پِسَخ با شاگردُ

¹⁷ روز اَوِّل عید نُن بی خمیر مایه، شاگردُن پهلوی عیسی هُندِن و شُپُرسی: «تَوا کَمجا بهت آماده بُکنیم تا شُمِ عید پِسَخُ بُخاری؟»

¹⁸ عیسی بهشُ ایگو که به شهر، پهلو فلانی بِرِن و بهش بگن: «استاد اَگِت: ”وخت مه نِزیک بودِن. شُم پِسَخُ با شاگردُنُم توو لَهَر تو اَخارُم.“»

¹⁹ شاگردُن همو کاری که عیسی ایگُفتَه، اَنجُم شُدا و شُمِ پِسَخُ آماده شُکِه.

²⁰ موکعی که هوا تار شِبو، عیسی با دوازده شاگردُ خو سرِ سفره نِشتَ.

²¹ موکِع شُم خاردِن، عیسی ایگو: «حکیکتاً بهتُ اَگَم، یه تا اَ شما به مه تحویل دشمن اَدِت.»

²² شاگردُن خیلی ناراحت بودِنُ همه یه تا یه تا اَ عیسی شُپُرسی: «سرورُم مه که اُ نَهُم؟»

²³ عیسی جواب ایدا: «اُ که دَسُ خو وا مه تو یه ظرف ایکِردِن، همو به مه تحویل اَدِت.

²⁴ همطو که توو نوشته‌ئُوی مقدّس شُنِوِشتِن، پُس انسان اَرِت، ولی وُی به حال کسی که به پُس انسان تحویل دشمن اَدِت. به اُ بِهتِه هَستَه که اصلا وا دنیا نَهُندَه.»

²⁵ یهودا، همو کسی که به عیسی تحویل ایدا، اَ عیسی ایپُرسی: «استاد! مِئُم؟» عیسی جواب ایدا: «تو خوت ایطوکا اِدگو!»

²⁶ موکعی که خوراک شاخا، عیسی نُن ایسِیُ و بعد اَ ایی که شُکر ایکه، پَرک ایکه و به شاگردُن ایدا و ایگو: «بِسِی بُخاری؛ ایی بدنِ مِن.»

²⁷ بعد عیسی پیاله ئو ایسِی و بعد اَ شُکر کِردِن به شاگردُن ایدا و ایگو: «همۀ شما اَ ایی بُخاری.

²⁸ چونکه ایی خونِ مِن که بِی عهد جدید رِختَه اِبو. خونِ مه رِختَه اِبو تا گناهوی خیلی اَ آدمُ بخشیده بَشِت.

²⁹ به شما اَگَم که، مه دگه اَ ایی ثمر انگور ناخوارُم تا اُ روزی که تو پادشاهی بَپ آسَمُنیم، تازش با شما بُخارُم.»

³⁰ اُشُ بعد اَ خوندنِ سرودِ حمد و ثنا، به طَرَه کوه زیتون راه کَفتِن.

پیشگویی حاشا کِردِن پطرس

³¹ اُغایه عیسی به شاگردُن ایگو: «اِمشُو همتُ بِی مه ول اَکُنین. چون توو نوشته‌ئُوی مقدّس نوشته بودِن، «”به سالار کَهرُ اَزَنُم و کَهروی گَلَه پخش اَبِن.“

³² ولی بعد اَ ایی که زنده بودُم، کَبل اَ شما به منطکه جلیل اَرَم.»

³³ پطرس جواب ایدا: «اگه همه هم به تو ول بُکنِن، مه هیچِوَه وِلِت ناکُنُم.»

³⁴ عیسی به پطرس ایگو: «حکیکتاً بهت اَگَم، همی اِمشُو کَبل اَ ایکه کُروس بُنگ هادِت، سه بار به مه حاشا اَکُنی!»

³⁵ پطرس به عیسی ایگو: «حتی اگه لازم بَشِت با تو بِمِرُم هم، حاشات ناکُنُم.» همۀ شاگردُن هم همی گَپُ شُزَه.

دعای عیسی تو باغ جِتْسیمانی

³⁶ اُغایه عیسی با شاگردُنُ خو به جائی به نُم جِتْسیمانی رَه و بهشُ ایگو: «شما ایجا بینینگی تا مه یه خو اُراتِه بِرَمُ، اُجا دعا بُکنُم.»

³⁷ عیسی به پطرس و یَعکوب و یوحنا، پُسُوی زِبِدی با خوش ایبُرد. عیسی ناراحت و پریشون بو،

³⁸ بعد به اُشُ ایگو: «جُن مه تا حد مرگ غمگینِن؛ ایجا بِشی و با مه بیدار بُمونی.»

³⁹ بعد عیسی یه خوردَه جلوته رَه و روخو روی زمین ایناها و ایطو دعا ایکه: «ای بَپِ مه، اگه ممکنِن ایی پیاله عذاب اَ مه بگذره، ولی بازم خواسته مه اَنجُم نَبَشِت بلکه خواسته تو اَنجُم بَشِت.»

⁴⁰ بعد عیسی پهلو شاگردُنُ خو برگشت و ایدی که اُشُ خوافتَن. پَ به پطرس ایگو: «تُناتونِست یه ساعت با مه بیدار بُمونین؟

⁴¹ بیدار بُمونین و دعا بُکنین تا امتحان نَبَشین. حکیکتاً که روح مُشتاقِن، ولی جسم لَوِزِن.»

⁴² پَ عیسی بار دوّم رَه و ایطو دعا ایکه: «ای بَپِ مه، اگه ممکن نی که ایی پیاله عذابُ تا اُمنَخاردِن اَ مه بگذره، پَ اراده تو اَنجُم بَشِت.»

⁴³ دوبارَه عیسی برگشت و ایدی که اُشُ خوافتَن، چون چِهمُنِشُ سنگین بودَه.

⁴⁴ پَ دوبارَه به اُشُ ول ایکه و رَه و دُفه سوّم هم، همو دعا رو تکرار ایکه.

⁴⁵ بعد عیسی پهلو شاگردُن هُند و بهشُ ایگو: «هِنوزا خوافتِین و استراحت نَکِردین؟ بیگینین ساعتی که تعیین بودَه نِزیکِن و به پُسِ انسان تحویل گناهکارُن اَدَن.

⁴⁶ هُرُسی، بِرِیم. بیگینین کسی که به مه شا تحویل هادِت، اَهُندِن.»

تسلیم بودِن عیسی و گرفتار بودِنی

⁴⁷ عیسی هِنوزا گَپ شَزَه که یهودا یه تا اَ اُ دوازده شاگرد، واکل گروه گَپی با شمشیر و چُماق هُندِن. اُشُ اَ طَرَه کاهنوی گَپ و شیخوی کوم هَستَرِن.

⁴⁸ یهودا، کسی که به عیسی تحویل ایدا، به اُشُ نِشُنه ایدادَه و ایگُفتَه: «به اُ که ماچ اَکُنُم، هَمُن؛ ایبیگیری.»

⁴⁹ یهودا یه راست پهلوی عیسی هُند و ایگو: «سلام، استاد!» و بِی اُ ماچ ایکه.

⁵⁰ عیسی به یهودا ایگو: «ای رِفیک، کاری که به اَنجُم دادنش هُندِی اَنجُم هادَه.» اُغایه اُ گروه هُندِن و سرِ عیسی رختِنُ ایشُگِفت.

⁵¹ همی موکَع، یه تا اَ کسوئی که با عیسی هَستَه شمشیرُ خو در ایوا و به طَرَه نوکر کاهن گَپو ایکِشی. شمشیر به گوش اُ نوکر ایخا و گوشش ایبُری.

⁵² ولی عیسی به اُ ایگو: «شمشیر خو غلاف بُکن؛ چون هَرکَ شمشیر بِکَشِه، با شمشیر هم هلاک اِبو.

⁵³ گَمُن اَکُنی ناتونُم اَ بَپِ آسَمُنی خو بُخوام که تو یه لحظه بِشتِه اَ دوازده تا لشکر فرشته به کمک مه بفرسته؟

⁵⁴ ولی اُ موکَع چطو نوشته‌ئُوی مقدّس بایه اَنجُم بَشِت که اَگِت بایه ایی اِتفاک بِکِت؟»

⁵⁵ اُغایه عیسی به اُ جماعت ایگو: «مگه مه راهزنُم که با شمشیر و چُماق به گِفتِنُم هُندِی؟ مه هر رو توو معبد مَنِشت و تعلیم مَدا ولی به مه تُنَگِفت.

⁵⁶ ولی همۀ ایی اِتفاکُ کَفت تا نوشته‌ئُوی مقدّس پیغُمبَرُن اَنجُم بَشِت.» اُغایه همۀ شاگردُن، به عیسی ولی شُکِه، در رفتِن.

عیسی مُکابل قیافا و شورای یهود

⁵⁷ بعد، اُشُ که به عیسی شُگِفتَه به اُ پهلو قیافا، کاهن گِپو شُبُرد. اُجا معلمون تورات و شیخوی کوم جمع بودَرِن.

⁵⁸ پطرس اَ دور دُمبال عیسی شَرَه تا به دالُن لَهَر کاهن گِپو رِسی. بعد داخل بو و با نِگَهبُنُ نِشت تا بیگینه آخِر ایی کار چه اِبو.

⁵⁹ کاهنوی گَپ و همۀ اعضای شورا دُمبال شهادت دورو به ضدّ عیسی هَستَرِن تا به اُ بُکُشِن؛

⁶⁰ با ایی که شاهدوی دوروغکایی زیادی هُندِن، ولی شُنِتونِست دلیلی به محکوم کِردِنِ عیسی به مرگ پیدا بُکنِن. بالأخره دو نُفر هُندِنُ

⁶¹ شُگُفت: «ایی مرد ایگو، ”مه اِتونُم معبد خدائو ویرون بُکنُم و توو سه رو دوبارَه اُ رو اَ سر نو درست بُکنُم.“»

⁶² اُغایه کاهن گِپو پا بو و به عیسی ایگو: «هیچ جوابی نادِی؟ ایی چِن که ایی مردُ به ضدّ تو شهادت اَدادَن؟»

⁶³ ولی عیسی ساکت مُند. کاهن گِپو به عیسی ایگو: «به خدای زنده کَسَمِت اَدَم، اگه تو مسیح موعود، پُسِ خدایی به ما بِگَه؟»

⁶⁴ عیسی جواب ایدا: «تو خوت ایطوکا اِدگو! ولی به شما اَگَم که اَ ایی به بعد، به پُس انسان اَگینی که دَسِ راست خدای کادِر نِشتِن و روی ابروی آسَمُن اَتات.»

⁶⁵ اُغایه کاهن گِپو یَکّه خو ایدِرد و ایگو: «کُفر ایگو! دگه شاهد ماوا چه بُکنیم؟ همی حالا کُفر گُفتِنی تُشنُت،

⁶⁶ حکم شما چِن؟» اُشُ جواب شُدا: «حَکِشِن که بِمِرِت!»

⁶⁷ اُغایه توو روی عیسی تُفکه شُکَردُندُ داری شازَه. بعضیُ هم به اُ چَکی شُزَه

⁶⁸ اُشُ هم شاگو: «ای مسیح، بِی ما نبوّت بُکن! بِگَه کِ به تو دارِت ایزَه؟»

پطرس به عیسی حاشا اَکُنت

⁶⁹ همی موکَع پطرس صَرا توو دالُن نِشتَه که یه نزیله جَوُن پهلوش هُند و ایگو: «تو هم با عیسای جلیلی هَستِری!»

⁷⁰ ولی پطرس جلوِ همه حاشا ایکه و ایگو: «نادونُم چه اَگُفتی!»

⁷¹ پَ پطرس وا طَرَه در لَهَر رَه. اُجا یه نزیله جَوُن دگه به اُ ایدی و به کسوئی که اُجا ووستادَرِن ایگو: «ایی مرد هم با عیسای ناصری هَستَه!»

⁷² پطرس دوبارَه حاشا ایکه و کَسَم ایخا که «مه به ایی مرد ناشناسُم.»

⁷³ یه خو بعد تِه، اُ جمعی که اُجا ووستادَرِن جلو هُندِن و به پطرس شُگُفت: «شَکی نین که تو هم یه تا اَ اُشُویی! اَ لَهجَت معلومِن!»

⁷⁴ اُغایه پطرس بِی خوش نَعلت ایکه و کَسَم ایخا ایگو: «مه به ایی مرد ناشناسُم!» همو لحظه کروس بُنگ ایدا.

⁷⁵ اُغایهَ که پطرس گَپُنِ عیسی رو وا یادی هُند که بهش ایگُفتَه: «کَبل اَ ایی که کروس بُنگ هادِت، سه بار به مه حاشا اَکُنی!» پَ پطرس در بو و زار زار گیریک ایکه.