مَتّی 19 - کتاب مقدس به زبان بندری

تعلیم دربارۀ طِلاک

¹ موکعی که عیسی ایی گَپُنُ تَمُن ایکه، اَ منطکه جلیل در بو و اَ اُ طَرَه رود اُردن وا منطکه یهودیه رَه.

² جمعیت زیادی دُمبال عیسی راه کَفتَن و عیسی به اُشُ شفا ایدا.

³ عالموی فرقه فَریسی پهلو عیسی هُندِن و وا خاطریکه به اُ امتحانی بُکنِن اَزی شُپُرسی: «شرعاً مرد اجازه ایشَه به زن خو به هر دلیلی طِلاک هادِه؟»

⁴ عیسی جواب ایدا: «مگه توو نوشته‌ئُوی مقدّس تُنَخوندِن که، اُ اَ شروع خلکت ”به اُشُ مرد و زن خَلک ایکه.“

⁵ و ایگو: ”وا خاطر همی اَم، مرد اَ بَپُ و مُم خو جدا اِبو، به زن خو اَپِیوَندِه و اُ دو نُفر یَک تن اَبِن“؟

⁶ پَ دگه اُشُ دو تن نَهَن بلکه یَک تنَن. پَ اُچه که خدا به هم پیوند ایدادِن، انسان نبایه جدا بُکنت.»

⁷ اُشُ به عیسی شُگُفت: «پَ به چه موسی پیغُمبَر حکم ایکه، که مرد به زن خو طِلاکنومه هادِه و به اُ ول بُکنت؟»

⁸ عیسی بهشُ ایگو: «اَ بس که دلتُ سنگَ موسی ایواشت که به زنُ خو طِلاک هادِین، ولی اَ شروع خلکت ایطو نَهَه.

⁹ به شما اَگَم، هَرکَ به زن خو به جز به علت زنا طِلاک هادِه و یه زن دگه بِگِنت، زنا ایکِردِن.»

¹⁰ شاگردُن به عیسی شُگُفت: «پَ با ایی حساب همو زن و شو نَگِفتِن بِهتِرن!»

¹¹ ولی عیسی به اُشُ ایگو: «هَرکَ هم ناتون ایی گَپُ کبول بُکنت، مگه کسوئی که اَ طَرَه خدا عطاش به اُشُ داده بودِن.

¹² چونکه بعضی خواجه‌ئُو هَستَن که اَ اُشکُم مُم خو ایطوکا وا دنیا اَتان و بعضی خواجه‌ئُو هم هَستَن که وا دَسِ آدمُ خواجه بودَن و بعضیُ هم وا خاطر پادشاهی آسَمُن به خوشُ خواجه به حساب اَتارِن. بُوال هَرکَ اِتون اییُ کبول بُکن، کبول بُکنت.»

بُوالی چولنگُ پهلو مه بیان

¹³ اُغایه مردم به چولنگُ حد عیسی شُوا تا رو اُشُ دَس بُنوسِه و دعا بُکنت. شاگردُن به مردم نهیب شُدا.

¹⁴ ولی عیسی ایگو: «بُوالی چولنگُ پهلو مه بیان و جلوشُ مَگیری چون پادشاهی آسَمُن، مالِ ایطو کسونِن.»

¹⁵ بعدِ ایی گَپ عیسی رو چولنگُ دَس اینِها، به اُشُ برکت ایدا و اَ اُجا رَه.

جَوُن پولدار

¹⁶ یه رو یه مرد پهلو عیسی هُند و ایپُرسی: «استاد، چه کار خُبی بایه اَنجُم هادَم تا زندگی ابدی اُمبَشِت؟»

¹⁷ عیسی جواب ایدا: «به چه اَ مه سؤال اَکُنی چه خُبِن؟ فَکَه خدان که خُبِن. اگه تَوا وارد زندگی ابدی بِشی، حکموی خدائو اَنجُم هادَه.»

¹⁸ اُ مرد اَ عیسی ایپُرسی: «کَمتِی اَ حکمُ؟» عیسی ایگو: «”کَتل مَکُن، زنا مَکُن، دُزی مَکُن، گواهی دورو مَدَه،

¹⁹ به بَپ و مُم خو احترام بُنوس“ و ”به هَمسادَت مثه خوت دوست اِتبَشِت.“

²⁰ اُ جَووُن ایگو: «همۀ ایی حکمُ اَنجُم اُمدادِن، دگه چه کم اُمهَستِن؟»

²¹ عیسی جواب ایدا: «اگه تَوا کامل بِشی، بِرَه هرچه که اِتهَستِن بُفروش و به فَخیرُ هادَه، که تو توو آسَمُن گنج اِتَن. اُغایه بُدو و اَ مه پیروی بُکن.»

²² اُ مرد جَووُن وختی ایی گَپُ شِشنُت، غُصَتش ایگِه و اَ اُجا رَه، چون خیلی پولدارَه.

²³ اُغایه عیسی به شاگردُنُ خو ایگو: «حکیکتاً به شما اَگَم، داخل بودِن پولدارُ به پادشاهی آسَمُن، خیلی سختِن.

²⁴ دوبارَه بهتُ اَگَم که رد بودِنِ اُشتُر اَ سولاخ سوزن راحت تِه اَ ایین که یه آدم پولدار داخل پادشاهی خدا بَشِت.»

²⁵ شاگردُن وا شنیدن ایی گَپ ماتِشُ ایزَه و شُپُرسی: «پَ کِ اِتون نجات پیدا بُکنت؟»

²⁶ عیسی بهشُ نگاه ایکه و ایگو: «ایی به آدمیزاد غیرممکنِن، ولی بِی خدا همه چی ممکنِن.»

²⁷ اُ موکَع پطرس ایگو: «بیگین ما همه چی خو ول مُکِردِن و دُمبال تو هُندِیم. پَ چه گیرُمُ اَتا؟»

²⁸ عیسی بهشُ ایگو: «حکیکتاً به شما اَگَم، توو دنیای جدید موکعی که پُسِ انسان روی تخت پُر جلال پادشاهی خو بِنینگِت، شما هم که دُمبال مه هُندِین رو دوازده تخت اَنینگین و به دوازده طِیفه کوم یهود حکم اَکُنین.

²⁹ و هَرکَ وا خاطر نُم مه لَهَر خو یا کاکائُنِ خو یا دادائُنِ خو یا بَپُ خو یا مُمُ خو یا چوکُ خو یا زمینُ خو ول ایکِردَه بَشِت، صد برابری وا دَس اَتارِه، زندگی ابدیُ ارث اَبَرِه.

³⁰ ولی خیلیُ که اَوِّلین آخِر اَبِن، و آخِریُ اَوِّل اَبِن!