مَتّی 18 - کتاب مقدس به زبان بندری

کِ گَپتِرِن

¹ همو غایه شاگردُن حد عیسی هُندِن و شُپُرسی: «کِ توو پادشاهی آسَمُن اَ همه گَپتِرِن؟»

² عیسی به یه چولنگی صدا ایزَه و وسط شاگردُن ایناها

³ و ایگو: «حکیکتاً بهتُ اَگَم، تا عوض نَبین و مثه چولنگُ نَبَشین، هیچِوَه به پادشاهی آسَمُن، داخل نابین.

⁴ هَرکَ بِی خوش مثه ایی چولنگ افتاده بُکنت، توو پادشاهی آسَمُن اَ همه گَپتِرِن.

⁵ هَرکَ به ایطو چولنگی به نُم مه کبول بُکنت، به مه کبول ایکِردِن.

⁶ «ولی هَرکَ باعث بَشِت که یه تا اَ ایی کوچِکُ که به مه ایمُن ایشَن به گناه بِکِت، به اُ بِهتِرن که یه سنگ هاشِ گَپ وا گَردُنُی بُبَندِن، و تو عمق دیریا ایبِکَردُنِن تا غَرک بَشِت.

⁷ وُی به حال دنیا وا خاطر وسوسه‌ئُو که به آدمُ توو گناه اَکَردُنِن! چون هُندِنِ وسوسه‌ئُو حَتمین، ولی وُی وا حال کسی که باعث وسوسه بَشِت.

⁸ «پَ اگه دَسِت یا پات باعث گناه کِردِنِت بَشِت، اُ رو کَطع بُکن و در بِکَرد، به چه که به تو بِهتِرن که فلج یا لَنگ به زندگی ابدی داخل بِشی، تا ایکه وا دو تا دَس یا دو تا پا توو آتِش ابدی اِدبکردُنِن.

⁹ و اگه چِهمِت باعث گناه کِردِنِت بَشِت، به اُ در بیار و در بِکَرد چون به تو بِهتِرن که وا یه چِهم به زندگی ابدی داخل بِشی، تا ایی که وا دو تا چِهم توو آتِش جَهَندم اِدبکردُنِن.

مَثَل کَهره گُم بودَه

¹⁰ «واسار بُبین که به هیچِتا اَ ایی کوچِکُ، خارِشُ نکُنین، چون به شما اَگَم که فرشته‌ئُوی ایشُ توو آسَمُن، همیشه روی بَپِ مه ئو که توو آسَمُنِن اَگینَن.

¹¹ چون پُسِ انسان هُندِن تا به گُم بودَه نجات هادِه.

¹² شما چه فکر اَکُنین؟ اگه یه مرد صد تا کَهر ایبَشِت و یه تا اَ اُشُ گُم بَشِت، مگه به اُ نود و نه تا کَهرُ خو تو کوه ول ناکُنت و دُمبال اُ یه تا کَهر گُم بودَه خو نارِت؟

¹³ حکیکتاً به شما اَگَم، اگه به اُ پیدا بُکنت، به اُ یه تا کَهر بِشتِه خوشال اِبو تا بِی اُ نود و نه کَهری که گُم نَبودَن.

¹⁴ پَ همیطو، خواست بَپ مه که توو آسَمُنِن ایی نَن که حتی یه تا اَ ایی کوچِکُن هلاک بَشِن.

خطای کاکات

¹⁵ «اگه کاکات به حک تو گناه بُکنت، بِرَه و تو خلوت فَکَه بین خوتُ دوتا، خطاشُ بهش بِگَه. اگه به گَپِت گوش ایدا کاکا خو وا دَس اِدواردِن؛

¹⁶ ولی اگه به گَپِت گوش اینَدا یه نُفر یا دو نُفر دگه وا خو بُبَر تا ”هر گِپی با گواهی دو یا سه تا شاهد ثابت بَشِت.“

¹⁷ اگه اینَخواست به اُشُ هم گوش هادِه، به کلیسا بِگَه، اگه حتی ایناوا به کلیسا هم گوش هادِه، اُ موکَع بُوال دگه بِی تو مثه یه بُت پرست یا خراجگیر بَشِت.

¹⁸ حکیکتاً به شما اَگَم، هر چیزی که رو زمین بُبَندین، توو آسَمُن بسته اِبو؛ و هر چیزی که رو زمین واز بُکنین، توو آسَمُن واز اِبو.

¹⁹ اییُ هم بهتُ اَگَم که، اگه دو نُفر اَ شما رو زمین دربارۀ اُ چیزی که شاوات، وا هم یَکدل بَشِن، اَ طریق بَپ مه که توو آسَمُنِن به اُشُ اَنجُم اِبو.

²⁰ به چه که هر جا که دو یا سه نُفر به نُم مه جمع بَشِن، مه اُجا میونشُ هَستُم.»

مَثَل نوکر بی‌رحم

²¹ بعد پطرس پهلو عیسی هُند و ایپُرسی: «سرورُم، اگه کاکام به مه بدی بُکنت، تا چَن بار به اُ بُبَخشُم؟ تا هفت بار؟»

²² عیسی جواب ایدا: «بهت ناگَم هفت بار، بلکه هفتاد تا هفت بار.»

²³ «پَ پادشاهی آسَمُن، مثه یه پادشاهِن که تصمیم ایگِفت با نوکرُ خو حساب کتاب بُکنت.

²⁴ پَ وختی شروع به حساب کتاب کِردِنِ ایکه، به یه نُفر حد اُ شُوا که کَدِ دویست هزار سال دستمُزدِش به پادشاه بدهکارَه.

²⁵ چون اُ پول اینَهَه کَرضُ خو هادِه، پادشاه دستور ایدا جایِ کَرضی، به اُ مرد وا زن و چوکُش و تَمُنِ مال و مِنالی بُفروشِن، تا طلب خو بِگِنت.

²⁶ پَ نوکرو به پای پادشاه کَفت و وا التماس ایگُفت: ”به مه وخت هادَه تا همۀ کَرضُ خو هادَم.“

²⁷ پادشاه دلی بهش درد ایکه و کَرضی ایبَخشی و وِلِش ایکه.

²⁸ ولی وختی که همو نوکر در هُند، به یه تا اَ همکارُ خو ایدی که اَ اُ کَدِ سه ماه دستمزد خو طلب ایشَستَه، شیگِفت و خُلکی فشار ایدا و بهش ایگو: ”کَرضُ خو هادَه.“

²⁹ همکاری به پاش کَفت و وا التماس ایگُفت: ”به مه وخت هادَه تا کَرضُ خو هادَم.“

³⁰ ولی اُ کبول اینَکِه، رَه و به اُ تا موکعی که کَرضُ خو هادِه توو زندون ایکَردی.

³¹ وختی که بکیه همکارُشُ ایی اِتفاکُ شُدی، خیلی پریشون بودِن و پهلو پادشاه رفتِن و هرچه که اِتفاک کَفتَه تعریف شُکِه.

³² اُغایه پادشاه، به اُ نوکر صدا ایکه و ایگو: ”ای نوکر شرور، مگه مه وا خاطر التماس تو تَمُنِ کَرضت اُمنَبَخشی؟

³³ همطو که مه به تو رحم اُمکه، نبایه تو هم به همکار خو رحم اِدکِردَه؟“

³⁴ پادشاه جَهلی بو، و دستور ایدا به اُ توو زندون بِکَردُنِنُ شکنجش هادِن و تا موکعی که کَرضُ خو تا کِرون آخِر اینَدادِن، آزادی نَکُنِن.

³⁵ همیطو هم بَپِ آسَمُنی مه، با هر یه تا اَ شما ایطو رفتار اَکُنت، اگه شما هم به کاکاتُ اَ تَهِ دل نَبَخشین.»