مَتّی 15 - کتاب مقدس به زبان بندری

سُنَّتُ و حکمُ

¹ بعد یه چَن نُفر اَ عالموی فرقه فَریسی و معلموی تورات اَ شهر اورشلیم پهلو عیسی هُندِن و شُگُفت:

² «به چه شاگردُنِ تو رسموئی که اَ جدُمُ به ما رِسیدنُ اَنجُم نادَن؟ اُشُ دَسُ خو کَبل اَ خوراک خاردِن ناشورَن!»

³ عیسی جواب ایدا: «به چه شما، وا خاطر رَسمُ خو، حُکمِ خدائو اَنجُم نادِین؟

⁴ چون خدا حکم ایدادِن که ”به بَپ و مُم خو احترام بُنوس“ و ”هَر‌کَ به بَپ یا مُم خو دِشمُن هادِه، حتما بایه کشته بَشِت.“

⁵ ولی شما اَگِی اگه کسی به بَپ یا مُم خو بِگِت: ”اُ کمکی که مه بایه به شما اُمکِردَه، وَخف خدا بودِن“

⁶ ایطوری دگه، به اُ آدم واجب نَن که به بَپُ خو احترام بُنوسِه. پَ ایطو شما وا خاطر رسمِ خوتُ کَلُم خدائو نادیده اَگیرین.

⁷ ای ریاکارُ! اِشعیا پیغُمبَر دربارۀ شما چه خُب پیشگویی ایکه، اُ موکَع که ایگو:

⁸ «”ایی کوم وا زَبُن خو به مه احترام اَنوسِن، ولی دلِشُ اَ مه دورِن.

⁹ اُشُ بیهوده به مه پرستش اَکُنِن، اُشُ حکموی بشریُ به جایِ حکموی خدا به مردم یاد اَدِن.“

چه به آدم نجس اَکُنت

¹⁰ بعد عیسی به مردم پهلو خو صدا ایکه و بهشُ ایگو: «گوش هادِین و بُفَهمین.

¹¹ چیزی که توو لُوِ آدم اَرِه به آدم نجس ناکُن، بلکه اُ چیزی که به آدم نجس اَکُنت، هَمُن که اَ توو لُوِ آدم در اَتا.»

¹² اُغایه شاگردُن عیسی پهلوش هُندِن و شُگُفت: «اَدونی که وا ایی گَپِت به فَریسیُ بَر ایخا؟»

¹³ عیسی جواب ایدا: «هر نهالی که بَپِ آسَمُنی مه اینَکاشتِن، اَ ریشه در اَتا.

¹⁴ به اُشُ وا حال خوشُ بُنُسی. اُشُ راهنمائوی کوریَن. و اگه یه کور به یه کور دگه دُمبال خو تیکش بُکنت، هر دوتا توو چاه اَکِن.»

¹⁵ پطرس به عیسی ایگو: «ایی مَثَل بهمُ توضیح هادَه.»

¹⁶ عیسی جواب ایدا: «شما هِنوزا درک ناکُنین؟

¹⁷ مگه نادونین که هرچه داخل لُو اِبو، توو اُشکُم اَرِت و بعد دفع اِبو؟

¹⁸ ولی اُچه که اَ توو لُو در اَتا، اَ دل بَر اَتات، اُ چیزی که به آدم نجس اَکُنت، همین.

¹⁹ چونکه اَ دل فکروی بد، کَتل، زنا، بی‌عفتی، دُزی، گواهی دورو و تهمت در اَتا.

²⁰ ایشُن که به آدم نجس اَکُنت، خوراک خاردِن با دَسوی نَشوشتَه به هیچکَ نجس ناکُن!»

ایمُن زن غیریهودی

²¹ عیسی اَ اُ جا در هُند و به منطکۀ صور و صیدون رَه.

²² یه زن کَنعونی که مالِ اُ منطکه هَستَه، حد عیسی هُند و وا گیریک ایگو: «سرورُم، ای پُس داوود پادشاه، به مه رحم بُکُن! دُهتُم زارِ بدی ایشَه.»

²³ ولی عیسی یَک کَلُم هم جوابش اینَدا. شاگردُن عیسی پهلوش هُندِن و اَ عیسی خواهش شُکِه، بهش شُگُفت: «به اُ زن بفرست بِرِت، چون وا داد و غار دُمبالُمُ اَهُندِن.»

²⁴ عیسی جواب ایدا: «مه فَکَه وا خاطر کَهروی گُم بودۀ کوم یهود فرستادَه بودَم.»

²⁵ ولی اُ زن هُند، جلوِ عیسی زانو ایزَه و ایگو: «سرورُم، به مه کمک بُکُن!»

²⁶ عیسی جواب ایدا: «نُن چوکُنُ سِیدِن و جلوی سَغُ کَردُندِن درست نی.»

²⁷ اُ زن ایگو: «بله، سرورُم، ولی حتی سَغُ هم اَ خُردَه نُن ئُویی که اَ سفرۀ صاحبِشُ اَریزِه، اَخارِن!»

²⁸ اُغایه عیسی ایگو: «ای زن، ایمُنِت خیلی زیادِن، خواستَت بهت اَنجُم بَشِت!» درجا دُهت اُ زن شفا ایگِه.

خوراک دادن به چهار هزار نُفر

²⁹ عیسی اَ اُجا به طَرَه دریاچه جلیل رَه. لُوِ دریاچه جلیل یه خو گَشت و بعد بالا کوه رَه و اُجا نِشت.

³⁰ جمعیت زیادی پهلو عیسی هُندِن. اُشُ وا خوشُ لَنگُ، کورُن، فلجُ، گُنگُ و خیلی مریضوی دگه شُوا، پهلو پای عیسی شُناها و عیسی به اُشُ شفا ایدا.

³¹ مردم وختی شُدی که گُنگُ گَپ اَزدَن، فلجُ سالم اِبودَن، لَنگُ راه اَرَفتَن و کورُ اَدیدَن، تعجب شُکِردَه و به خدای کوم یهود حمد و ثنا شُکِه.

³² عیسی به شاگردُن خو صدا ایکه و ایگو: «دلُم وا حال ایی مردم اِسوزِه، چون الان سه روزن که با مِئَن و دگه چیزی شُنی بُخارِن. اُمناوا به ایشُ گُشنه بفرستُم، تا نَکه یه وَه توو راه ضعف بُکنِن.»

³³ شاگردُنِش شُگُفت: «توو ایطو جایِ پرتی اَ کَمجا اِتونیم نُن کَدِ سیر کِردِن ایکَک جمعیت پیدا بُکنیم؟»

³⁴ عیسی ازشُ ایپُرسی: «چَن تا نُن تُهَه؟» اُشُ شُگُفت: «هفت تا نُن و چَن تا مُئی کوچِک.»

³⁵ عیسی به مردم ایگو تا روی زمین بِنینگِن.

³⁶ اُغایه هفت تا نُن و چَن تا مُئیُ ایگِفت و بعد اَ شُکر گُفتِن نُنُ ئو پَرک ایکه و به شاگردُن خو ایدا و اُشُ هم به مردم شُدا.

³⁷ همه شُخا و سیر بودِن و اَ خُردَه تکه ئُویی که موندَه هفت تا گیفیر پُر جمع شُکِه.

³⁸ جمعیت کسوئی که خوراک شُخا، غیر اَ زنُ و چوکُ، چهار هزار تا مرد هَستَرِن.

³⁹ بعد اَ ایی که عیسی به مردم ایفِرِستا، سوار کایِک بو و به منطکه مَجَدان رَه.