لوقا 8 - کتاب مقدس به زبان بندری

زنُن واکل عیسی

¹ بعد اَ اُ، عیسی به شهرُ و بالا شهرُ شَرَه و خبر خاش پادشاهی خدائو اعلام شَکِه شَوا. اُ دوازده شاگرد هم باهاش هَستَرِن،

² و همیطو یه تعداد زَنُنی که اَ زارُ و مَرَضُ خو شفا شُگِفتَه، وا عیسی شارَفتَه: میریَم که مَجدلیَه ایشاگو اَ اُ هفت تا زار دَر هُندَه،

³ یوآنّا زن خوزا، که خوزا مُباشر هیرودیس حاکمَ، سوسن و خیلی اَ زَنُنِ دگه. ایی زنُ اَ مالُ خو خوراکِ هر روزِ عیسی و شاگردُنِش آماده شاکِه.

مَثَل برزگر

⁴ وختی که جمعیت گِپی جمع بودَرِن و مردم اَ شهروی دگه پهلو عیسی هُندَرِن، اُ ایی مَثَلُ بهشُ ایگُفت:

⁵ «یه برزگری به پاشوندن بذر در بو. وختی که بذر شَپاشی، بعضیُ سرِ راه رو زمین رِخت و زیر پا لِه بو و پرندئُن بذرُ اَ زمین شُچی و شُخا.

⁶ بعضی اَ اُشُ رو زمین سنگی کَفت، وختی که رشد ایکه، خشک بو، به چه که زمین نِم اینَهَستَه.

⁷ بعضی هم میونِ پِچائُو کَفتَن و پِچائُو وا بذرُ رشد شُکِه به بذرُ خفه ایکه.

⁸ ولی بعضی اَ بذرُ روی خاک وَلم کَفتَنُ رشد شُکِه و سوز بودِن و صد برابر ثمر ایدا.» وختی عیسی گَپُنِ خو تَمُن ایکه، وا صدای بلند ایگُفت: «هَرکَ گوش شنوا ایشَه، بِشنُوِت!»

معنی مَثَلِ برزگر

⁹ وختی شاگردُ معنی ایی مَثَلُ اَ عیسی شُپُرسی،

¹⁰ عیسی بهشُ ایگُفت: «به شما درک رازویِ پادشاهی خدائو شُدادِن، ولی وا بکیه با مَثَل گَپ اَزَنُم، تا: «”نگاه بُکنِن، ولی نَگینَن بِشنُوِن، ولی نَفَهمِن.“»

¹¹ «معنی مَثَل ایین: بذر، کَلُمِ خدان.

¹² بذرویی که توو راه کَفتَن، کسوئیَن که کَلُمِ خدا اَشنُوِن، ولی ابلیس اَتات و کَلُمُ اَ دلشُ اَچِرکُنت، تا نَتونَن ایمُن بیارِن و نجات پیدا بُکنِن.

¹³ بذرویی که رو زمین سنگی اَکِت کسوئیَن که وختی کَلُمُ اَشنُوِن، وا شادی خاشی کبول اَکُنِن، ولی کَلُم تو اُشُ ریشه ناکُنت، ایشُ یه مدتی ایمُن شُهَه، ولی موکِع آزمایش، اَ ایمُن اَکَن.

¹⁴ بذرویی که میونِ پِچائُو اَکِت، کسوئیَن که کَلُمُ اَشنُوِن، ولی با گذشت زَمُن نِگَرُنیُ، مال و مِنال و خاشی‌ئُوی زندگی به اُشُ خفه اَکُنت و ثمر نادِه.

¹⁵ ولی بذرویی که رو خاک وَلم اَکِت، کسوئیَن که کَلُمُ اَشنُوِن و وا دلی صاف و خُب به اُ نگه اَکُنِن، و با صبر ثمره اَتارِن.

مَثَلِ چراغ

¹⁶ «هیچکَ بعد اَ روشن کِردِنِ چراغ روش سرپوش و یا زیر تخت نانوسه، بلکه به اُ رو پایه اَنوسِه تا هَرکَ که داخل اِبوت، نورش بیگینِت.

¹⁷ به چه که هیچ چیزِ پِنهونی نین که رو نَبَشِت، و نه چیزُ زَفت بودَه ای که معلوم نَبَشِه و زیر نور نیاد.

¹⁸ پَ دِکَت بُکنی چطو اَشنُوین، به چه که به اُ کِ ایشَه، بِشتِه بهش اَدَن ولی اَ کسی که چیزی اینین حتی همو هم که گَمُن اَکُنت ایشَه، اَ بارش اَگِرِن.»

مُم و کاکائُن عیسی

¹⁹ همی موکَع، مُم و کاکائُنِ عیسی هُندِن، تا به اُ بِگینِن، ولی وا خاطر جمعیت زیاد شُنِتونِست به عیسی نِزیک بَشِن.

²⁰ پَ به عیسی خبر شُدا که: «مُمِت و کاکائُت صَرا ووستادِن و شاوات اِدبِگینَن.»

²¹ ولی عیسی جواب ایدا: «مُم و کاکائُنِ مه کسوئیَن که کَلُم خدائو اَشنُوِن و اُ رو اَنجُم اَدَن.»

آرُم کِردِنِ توفُن

²² یه رو عیسی وا شاگردُنُ خو سوار کایِک بودِن و بهشُ ایگو: «به اُ طَرَه دریاچه بِرِم.» پَ راه کَفتَن.

²³ وختی که روی دریاچه هَستَرِن، عیسی خُو رَه. توفُنِ شدیدی رو دریاچه هُند، و کایِک پُر اَ هُوو بو و جُنِشُ توو خطر کَ.

²⁴ شاگردُن پهلو عیسی رفتِن و بیداری شُکِه، شُگُفت: «استاد، استاد، هلاک اِبودِیم!» عیسی بیدار بو و به باد و موجُنِ گَپ نهیب ایدا. توفُن کَفت و همه جا خاهر بو.

²⁵ عیسی به شاگردُن ایگُفت: «ایمُنِتُ کان؟» شاگردُن با تعجب و تِرس اَ همدگه شاپُرسی: «ایی کِن که حتی به باد و هُوو فَرمُن اَدِت و اُشُ اَزی فَرمُن اَبَرِن.»

شفای مرد زاری

²⁶ اُشُ به منطکه جِراسیان که اُ طَرَه دریاچه، رو وا رویِ منطکه جلیل هَستَه، رِسیدن.

²⁷ وختی عیسی اَ کایِک زیر بو، به یه مردی که زارُ شیگِفتَه و مالِ اُ شهرَ ایدی. اُ خیلی وختَ که نه جِمه ای گَرِشَه و نه لَهَری ایشَستَهُ و میونِ کَبرُ زندگی شَکِه.

²⁸ وختی که اُ به عیسی ایدی، غار ایزَه و به پاش کَفت و وا صدای بلند ایگُفت: «عیسی ای پُس خدای متعال، تو با مه چه کار اِتهَستِن؟ به تو التماس اَکُنُم که عذابُم نَدِی.»

²⁹ چون عیسی به اُ روح ناپاک فَرمُن ایدادَه که اَ اُ مرد در بَشِت. زار به اُ مرد دُفه‌ئُوی زیادی ایگِفتَه. با ایی که مردم به اُ غُل و زنجیل شاکِه و نِگَهبُنی شادا، ولی غُل و زنجیلُ پاره شَکِه و زار بِی اُ به لَردِکی شَبو.

³⁰ عیسی اَزی ایپُرسی: «نُمِت چِن؟» جواب ایدا: «لشکر،» چون زاروی زیادی توو جُنِ اُ مرد رَفترِن.

³¹ اُشُ به عیسی التماس شُکِه تا به جَهَندم شُنَفِرستِه.

³² همو نِزیکُ، گَلِه گَپی اَ خوکُ روی تَل مشغول خوراک خاردِن هَستَرِن. زارُ به عیسی التماس شُکِه که بُواله تو جُنِ خوکُ بِرَن. عیسی هم به اُشُ ایواشت که بِرَن.

³³ پَ، زارُ اَ اُ مرد در بودِن و تو جُنِ خوکُ رفتِن و خوکُ اَ رو تَلُ سرازیرِ دریاچه بودِن و غَرک بودِن.

³⁴ وختی که گَلَه دارُ شُدی که چه اِتفاکی کَفت، در رَفتنُ ایی اِتفاکُ توو شهر و بالاشهر، تعریف شُکِه.

³⁵ پَ مردم دَر هُندِن تا اِتفاکی که کَفتَهُ بیگینِن و وختی پهلو عیسی هُندِن، شُدی اُ مردی که زارُ ازش دَر هُندَه، جِمه گَرُ خو ایکِردَه و عاکل بودِنُ، پهلو پا عیسی نِشتِن. اُشُ هَمَشُ تِرسیدِن.

³⁶ کسوئی که ایی اِتفاکُ شُدیدَه، به مردم تعریف شُکِه چطو مردی که گرفتار زار هَستَه شفا ایگِفتَه.

³⁷ بعد همۀ مردمی که اطراف جِراسیان هَستَرِن، اَ عیسی شُخواست که اَ پهلوشُ بِرِت، چونکه اُشُ خیلی تِرسیدرِن. پَ عیسی هم سوار کایِک بو و برگشت.

³⁸ مردی که زارُ ازش در بودَرِن، به عیسی التماس ایکه که بُواله با اُ بَشِت، ولی عیسی به اُ ایفِرِستا و بهش ایگُفت:

³⁹ «به لَهَرت بَربِگَرد و اُ کاری که خدا به تو ایکِردِنُ اعلام بُکن.» اُ مرد رَه و توو تَمُن اُ شهر اعلام ایکه که عیسی به اُ چی ایکِردِن.

شفای یه زن و دُهت یایروس

⁴⁰ وختی عیسی برگشت، مردم همه وا گرمی اَزی استقبال شُکِه، به چه که همه منتظرش هَستَرِن.

⁴¹ همی موکَع مردی که نُمی یایروسَ و رئیس عبادتگاه یهودیُن هَستَه، هُند و به پای عیسی کَفت و بهش التماس ایکه که وا لَهَری بِرِت،

⁴² به چه که اُ فَکَه یه تا دُهت ایشَستَه که دوازده سالِشَه و نِزیکَ که بِمِرِت. وختی که عیسی شَرَه، مردم اَ هر طَرَه بهش فشار شاوا.

⁴³ میون جمعیت، یه زن هَستَه که دوازده سال خونریزی ایشَستَه و با ایی که تَمُنِ دارایی خو خرج دَرمُن خو ایکِردَه هیچکَ اینِتونِستَه، مریضی اُ زنُ دَرمُن بُکنت.

⁴⁴ اُ زن پشت سرِ عیسی هُند و به بُشِ جِمه عیسی دَس ایزَه. درجا خونریزیش بَن هُند.

⁴⁵ عیسی ایپُرسی: «کِئَه که به مه دَس ایزَه؟» وختی همه حاشا شُکِه، پطرس ایگُفت: «استاد، مردم اَ هر طَرَه دورت شُگِفتِن و به تو فشار اَواردَن!»

⁴⁶ ولی عیسی ایگُفت: «یکی به مه دَس ایزَه! چون اُمفَهمی کُدرَتی اَ مه در بو.»

⁴⁷ اُ زن وختی ایدی که ناتون به خوش زَفت بُکنت، وا تِرس و لِرز جلو هُند و به پای عیسی کَفت و جلو همۀ مردم اعلام ایکه که به چه به عیسی دَس ایزدِن و چطو درجا شفا ایگِفتِن.

⁴⁸ عیسی بهش ایگُفت: «دُهتُم، ایمُنِت شفات ایدا. به سلامت بِرَه.»

⁴⁹ عیسی هِنوزا گَپ شَزَه که یه نُفر اَ لَهَر اُ رئیس هُند و ایگُفت: «دُهتِت مُرد، دگه به استاد زحمت مَدَه.»

⁵⁰ ولی وختی عیسی ایی خبرُ شِشنُت، به یایروس ایگُفت: «مَتِرس! فَکَه ایمُن اِتبَشِت! دُهتِت خُب اِبو.»

⁵¹ موکعی که عیسی وا لَهَر یایروس رِسی، اینَواشت کسی جُلَ پطرس، یوحنا، یَعکوب و بَپ و مُم اُ دُهت داخل بیان.

⁵² همۀ مردم وا خاطر اُ دُهت گیریک و زاری شاکِه. ولی عیسی به اُشُ ایگُفت: «گیریک مَکُنی چونکه اُ نَمُردِن، بلکه اُ خوافتِن.»

⁵³ مردم به عیسی رِشخَند شُکِه، به چه که شافَهمی که اُ دُهت مُردِن.

⁵⁴ ولی عیسی دَسِ دُهتو ایگِفت و بهش ایگو: «دُهت، هُرُس.»

⁵⁵ روح اُ دُهت برگشت و درجا اَ جا خو پا بو. عیسی ایگو تا بهش خوراک هادَن.

⁵⁶ بَپ و مُم دُهت حیرون بودَرِن، ولی عیسی بهشُ سفارش ایکه که به کسی نَگَن که چه اِتفاکی کَفتِن.