لوقا 6 - کتاب مقدس به زبان بندری

صاحب روز شنبه مقدّس

¹ توو یه رو اَ شنبه مقدّس یهودیُ، وختی که عیسی اَ میونِ مزرعه گندم شَگذَشت شاگردُش سرِ خوشه‌ئُوی گندم شاچیده و توو کف دَس خو شاپُنوند و شاخا.

² ولی چَن نُفر اَ عالموی فرقه فَریسی شُگُفت: «به چه توو روز شنبه کاری که روا نین اَنجُم اَدادِین؟»

³ عیسی جواب ایدا: «مگه تُنَخوندِن که داوود پادشاه وختی خوشُ یارُش که گُشنه هَستَرِن چه ایکه؟

⁴ چطو اُ داخل لَهَر خدا بو و نُنی که تقدیس بودَه ئو ایسِی و ایخا و به یارُن خو هم ایدا، با ایی که روا نَهَستَه هیچکَ اَ ایی نُن بُخارِت جُلَ کاهنُن معبد.»

⁵ و بعد عیسی ایگو: «پُسِ انسان، صاحب روز شنبه‌ان.»

شفای مرد علیل

⁶ توو یکی دگه اَ روزُی شنبه عیسی به عبادتگاه یهودیُن رَه و شروع به تعلیم دادِن ایکه. مردی اُجا هَستَه که دَس راستی خشک بودَه.

⁷ معلموی تورات و عالموی فَریسی، کمین عیسی شُکِردَه تا بیگینِن که توو روز شنبه به کسی شفا اَدِت یا نه، تا بلکه بُونه ای به تهمت زدن به عیسی پیدا بُکنِن.

⁸ ولی عیسی فکر اُشُ رو شَدونِست، به مردی که دِسی خشک بودَه ایگو: «بُدو ایجا ووستا.» و اُ مرد هم پا بو و ووستا.

⁹ عیسی به اُشُ ایگُفت: «مَوات اَ شما بُپُرسُم که کَم یه تا توو روز شنبه اَنجُم دادنی رَوان، خُبی کِردِن یا بدی کِردِن، جُن یکیُ نجات دادِن یا به اُ نابود کِردِن؟»

¹⁰ عیسی به تک تک کسوئی که دور و وری ووستادَرِن نگاه ایکه، و به اُ مرد ایگو: «دَس خو دراز بُکن!» اُ مرد هم دَس خو دراز ایکه و دِسی خُب بو.

¹¹ ولی معلموی تورات و عالموی فَریسی خیلی جَهلی بودِن و وا هم شور شُزَه که با عیسی چه بُکنِن.

گُزین دوازده حَواری

¹² یکی اَ اُ روزُ، عیسی به دعا کِردِن وا کوه رَه و کُلِ شُو وا خدا راز و نیاز ایکه.

¹³ غایه صُحب که بو اُ به شاگردُنُ خو صدا ایکه، اَ بین اُشُ به دوازده نُفر گُزین ایکه و نُم اُشُ رو حَواری ایناها

¹⁴ شَمعون که نُمی پطرس ایناهادَه، آندریاس کاکای پطرس، یَعکوب و یوحنا، فیلیپُس و بَرتولْما،

¹⁵ مَتّی و توما، یَعکوب پُسِ حَلْفای، شَمعون که بهش وطن پرست شاگو،

¹⁶ یهودا پُسِ یَعکوب و یهودا اَسخَریوط که به عیسی خیانت ایکه.

خوش به حال شما

¹⁷ عیسی با اُشُ اَ کوه زیر هُند و تو یه کَفَه ایی ووستا. جمعیت گِپی اَ شاگردُ و مردم زیادی که اَ تَمُن منطکه یهودیه و شهر اورشلیم و اَ شهروی ساحلی صور و صیدون، اُجا هَستَرِن.

¹⁸ اُشُ هُندَرِن تا گَپُن عیسائو بِشنُوِن و اَ مریضیُشُ شفا بِگِرِن. و اُشُویی که گرفتار زار هَستَرِن هم، شفا شُگِه.

¹⁹ همۀ مردم سعی شاکِه به عیسی دَس بِزَنِن، به چه که کُدرَتی که اَ عیسی خارج شِبو به همه شفا شَدا.

²⁰ بعد عیسی به شاگردُ خو نگاه ایکه و ایگُفت: «خوش به حال شما که فَخیرین، چون پادشاهی خدا مالِ شُمان.

²¹ «خوش به حال شما که الان گُشنه ایین، چونکه شما سیر اِبین. «خوش به حال شما که الان گیریک نَکِردین، چونکه خنده اَزِنین.

²² «خوش به حال شما وختی که مردم اَ شما وا خاطر پُسِ انسان، متنفر بَشِن و به شما اَ جمع خوشُ در بُکنِنُ بهتُ توهین بُکنِنُ بد نُمِتُ بُکنِن.

²³ توو اُ روز، شاد بَشین و اَ شادی چِمَک بُکنین، چونکه پاداشتُ توو آسَمُن خیلی گَپِن؛ چونکه اجدادِ اُشُ هم با پیغُمبَرُن درست همیطو رفتار شُکِه.

²⁴ «ولی وُی به حال شما پولدارُ، چونکه شما خاشی خو تُکِردِن.

²⁵ «وُی به شما که الان سیرین، چون گُشنه اِبین. «وُی به شمایی که الان خنده اَزِنین، چونکه شما ماتَم اَگیرین و گیریک اَکُنین.

²⁶ «وُی به حالتُ، وختی که، مردم ازتُ تعریف بُکنِن، چون اجدادِشُ با نِبیُن دوروغکایی درست همیطو رفتار شُکِه.

به دشمنُ خو محبت بُکنی

²⁷ «ولی به شمایی که اَشنُوتین اَگَم، که به دشمنُ خو محبت بُکنین و به اُشُ که اَ شما متنفرن، خُبی بُکنین.

²⁸ به اُشُویی که به شما اِسپار اَکُنِن، دعای برکت بُکنین و به اُشُویی که اذیتتُ اَکُنِن دعای خیر بُکنین.

²⁹ اگه کسی تو روت چَک ایزَه اُ طَرَه رو خو هم بهش بَربِگَردُن. اگه کسی عباتُ ایسِی بُوال تا جِمه اَت هم بُبَرِه.

³⁰ اگه کسی چیزی اَ تو شَوا به اُ هادَه و اگه مالِتُ به زور ازت شُگِه، پِی مَگِه.

³¹ پَ وا مردم همطو رفتار بُکنین که دوست تُهَستِن وا خوتُ همطو رفتار بُکنِن.

³² «اگه فَکَه به کسوئی محبت بُکنین که بِی شما محبت اَکُنِن چه فُیدِه ای بهتُ ایشَه؟ چونکه حتی گناهکارُ هم به کسونی که دوستشُ شُهَه محبت اَکُنِن.

³³ و اگه فَکَه به کسونی خُبی بُکنین که به شما خُبی اَکُنِن چه فُیدِه ای بهتُ ایشَه؟ چونکه حتی گناهکارُ همی کارُ اَکُنِن.

³⁴ و اگه فَکَه به کسونی کَرض هادِی که توقع پس گِفتِن تُهَستِن، چه فُیدِه ای بهتُ ایشَن؟ حتی گناهکارُ هم اگه بُدُنِن همۀ پول خو پس اَگِرِن به همدگه کَرض اَدَن.

³⁵ ولی شما، به دشمَنُ خو محبت بُکنی، خُبی بُکنی و بدون توقع پس گِفتِن کَرض هادِی که پاداش خیلی گِپی اَگیری و چوکون خدای متعال اِبین چون خداوند با ناشُکرُ و بدکارُ مهربونِن

³⁶ پَ رَحیم بَشین، همطو که بَپِ آسَمُنی شما رَحیمِن.

محکوم کِردِن دیگرُن

³⁷ «حکم مَکُنین، به شما هم حکم نابو؛ محکوم مَکُنین، شما هم محکوم نابین، بُبَخشین، شما هم بخشیده اِبین.

³⁸ هادِی، به شما داده اِبو. کِیله ای پُر، فشاردَه، تَکون دادَه و سَرریز توو پیش بند رویِ دامنتُ اَریزِه به چه که وا هر کِیله ای که هادِی وا همو کَد کِیلَه بهتُ اَدَن.»

³⁹ عیسی ایی مَثَلُ هم بهشُ ایگو: «یه کور اِتون به یه کور دگه دُمبالُ خو تیکَش بُکنتُ راه نِشُنِش هادِه؟ مگه دوتاشُ توو چاه ناکَن؟

⁴⁰ شاگرد، اَ استاد خو گَپتِه نین ولی وختی کسی درس خو تَمُن بُکنت مثه استادُ خو اِبوت.

⁴¹ «به چه پَرِ کاهی که توو چِهم کاکاتِن اِگینی ولی کُندَه دِرَهتی که توو چِهم خوتِن ناگینی؟

⁴² چطو اِتونی به کاکات بِگِی، ”کاکا بُوال ایی پَر کاهی که توو چِهمُتِن در بیارُم“ با ایی که کُندَه دِرَهتی که توو چِهمُنِ خوتِن ناگینی؟ ای ریاکار، اَوِّل کُندَه دِرَهتُ اَ چِهم خو در بیار بعد بِهتِه اَگینی تا پَرِ کاه اَ چِهم کاکات در بیاری.

دِرَهت و میوه‌اش

⁴³ «هیچ دِرَهت خُب، مِیوَۀ بد نادِه و هیچ دِرَهت بد، مِیوَۀ خُب نادِه.

⁴⁴ چونکه به هر دِرَهتی اَ مِیوَه اَش اِتونی بِشناسی، نه اَ پِچا اِبوت انجیر بچینی و نه اَ بوته تمشک انگور.

⁴⁵ آدم خُب اَ صَندوک خُب دل خو خُبی در اَتارِه و آدم بد اَ صَندوک بد دل خو بدی در اَتارِه چونکه زَبُن اُ چیزیُ اَگِت که دل اَ اُ سَرریزِن.

معمار دانا و معمار نادون

⁴⁶ «چطوِن که به مه ’سرورُم، سرورُم‘ اَگِی، ولی به چیزی که بهتُ اَگَم عمل ناکُنین؟

⁴⁷ «بُوالی بهتُ نِشُن هادَم اُیی که پهلو مه اَتا و گَپُنِ مِهُ اَشنُوِه و بهشُ عمل اَکُنت مثه کِن.

⁴⁸ اُ مثه مردین که وختی لَهَرُ خو درست شَکِه زمین خو با عمق زیاد ایکَند و شالدِۀ لَهَرُ رو سنگ ایناها. وختی که سِیل هُند هُوو وا طَرَه لَهَر هجوم ایبو، ولی اینِتونِست لَهَرُ تکون هادِه چونکه کایُم ایبَستَه.

⁴⁹ ولی اُ کسی که گَپُن مِهُ اَشنُوِه ولی به اُ عمل ناکُنت مثه مردین که یه لَهَر رو زمین بدون شالدِه درست ایکه وختی که هُوو وا طَرَه لَهَر هجوم ایوا درجا لَهَر چِلیُ به کلی وِیرون بو.»