لوقا 23 - کتاب مقدس به زبان بندری

محاکمه عیسی در برابر پیلاتُس

¹ اُغایه همۀ اعضا شورا بلند بودِن و به عیسی پهلو پیلاتُس، فَرمُندار رومی شُبُرد

² و بهش تهمت شازَه و شاگُفت: «ما به ایی نتیجه رِسیدِم که ایی آدم به ملت ما گمراه اَکُنت و ناوالِه که ما به امپراطور روم خراج هادِیم و ایی ادعا ئو اَکُنت که خوش مسیحِ موعود یعنی یه پادشاهِن.»

³ پَ پیلاتُس اَ عیسی ایپُرسی: «تو پادشاه یهودیوئی؟» عیسی جواب ایدا: «تو خوت ایطوکا اِدگو.»

⁴ اُغایه پیلاتُس به کاهنوی گَپ و به جماعت ایگُفت: «مه هیچ تقصیری تو ایی مرد نادیدَم.»

⁵ ولی اُشُ با اصرار شُگُو: «اُ توو سرتاسر یهودیه به مردم با تعلیمُ خو سُک اَکُنت. اَ منطکه جلیل شروع ایکِردِن و حتی به ایجا هم رِسیدن.»

⁶ وختی پیلاتُس اییُ شِشنُت، شَواستَه بُدُنِت که عیسی مالِ جلیلِن؟

⁷ وختی ایفَهمی که عیسی مالِ جائین که هیرودیسِ حاکم اُجا حکومت اَکِردِن به اُ پهلو هیرودیس ایفِرِستا، به چه که هیرودیس اُ موکَع توو شهر اورشلیم هَستَه.

⁸ هیرودیس وختی به عیسی ایدی خیلی خوشال بو، چون خیلی وختَ که شَواستَه ایبیگینِت به چه که دربارۀ عیسی شِشنُتَه و امید ایشَستَه که اَزی یه نِشُنه ای بیگینه.

⁹ پَ اُ خیلی چیزُ اَ عیسی ایپُرسی، ولی عیسی جواب اینَدا.

¹⁰ کاهنوی گَپ و معلمونِ تورات ووستادَرِن و به عیسی تهمتوی بد شازَه.

¹¹ هیرودیس حاکم و سربازُش به عیسی تحقیر و رِشخَند شُکِه و هیرودیس جِمه زرق و بَرخی گَرِ عیسی ایکه و به اُ حدِ پیلاتُس ایفِرِستا.

¹² اُ روز هیرودیس و پیلاتُس وا هم صُل شُکِه، چون پِشتِه اَ ایی وا هم دشمن ئَرِن.

¹³ بعد پیلاتُس، به کاهنوی گَپ و رئیسوی کوم و به مردم ایخواست تا بیان

¹⁴ و بهشُ ایگو: «شما به ایی مرد با اتهام ایی که به مردم گمراه اَکُنت پهلو مه تُوا، مه جلو شما اَ ایی مرد بازجویی اُمکه و بیگینی، مه هیچ تقصیری پیدا اُمنَکِه که اتهاموی شمائو تأیید بُکنت.

¹⁵ هیرودیس هم هیچ دلیلی پیدا اینَکِردِن، چون به اُ پهلو ما بِرایگردُندِن. بیگینی، اُ هیچ کاری اینَکِردِن که لایِکِ مرگ بَشِت.

¹⁶ پَ مه به اُ شلاق اَزَنُم و بعد آزادش اَکُنُم.»

¹⁷ چون توو هر عید پیلاتُس بایه به یه زندونی آزاد ایکِردَه.

¹⁸ ولی همه یکصدا غار شازَه: «به ایی آدم بُکُش و باراباسُ بِی ما آزاد بُکن.»

¹⁹ باراباس وا خاطر شورشتی که توو شهر اِتفاک کَفتَه و همیطو وا خاطر کَتل توو زندونَ.

²⁰ پیلاتُس که دلی شَواستَه به عیسی آزاد بُکنت یه بار دگه باهاشُ گَپ ایزَه.

²¹ ولی اُشُ غار شازَه: «به صلیب ایبِکِشی! به صلیب ایبِکِشی!»

²² بار سوّم پیلاتُس بهشُ ایگو: «به چه؟ مگه چه بدی ایکِردِن؟ مه که هیچ تقصیری پیدا اُمنَکِه که لایِکِ مرگ بَشِت. شلاقِش اَزَنُم و بعد آزادش اَکُنُم.»

²³ ولی اُشُ بازم وا صدای بلند اصرار شُکِه که عیسی بایه صلیب بَشِت. پَ داد و بیدادُشُ جواب ایدا.

²⁴ پیلاتُس تصمیم ایگِه حکمی که اُشُ شاواستَهُ صادر بُکنت.

²⁵ پیلاتُس، مردی که وا خاطر کَتل و شورشت توو زندونَ، آزاد ایکه و به عیسی دَسِ اُشُ ایدا تا هر طور که شاوا باهاش رفتار بُکنِن.

صلیب بودِنِ عیسی

²⁶ وختی که به عیسی شابُردَه یه مردی که نُمی شَمعونَ و مالِ قیرَوانَ، که اَ سرِ زمین خو وا شهر شَهُند، به اُ شُگِفت و صلیبُ رو کولی شُناها، تا اَ پشت سرِ عیسی بُبَرِه.

²⁷ یه جمعیت گِپی اَ مردم و زَنُنی که بِی اُ ماتَم شُگِفتَه و گیریک شاکِه، پشت سرِ عیسی شارَفت.

²⁸ ولی عیسی برگشت و بهشُ ایگُفت: «ای دُهتُنِ اورشلیم به مه گیریک مَکُنی بلکه بِی خوتُ و چوکُتُ گیریک بُکنی.

²⁹ چونکه بیگینی زَمُنی اَتات که اَگِین، ”خوش به حال زَنُن نازار و اُشکُمویی که چوک شُنَزائی و سینه ئُویی ایی که شیر شُنَدا!“

³⁰ اُغایه به کوهُ اَگَن: ”رومُ بِکِی!“ و به تَلُ اَگِن: ”به ما بُپوشونی!“

³¹ چون اگه با دارِ تَر ایطو کاری بُکنِن پَ چه به سرِ دار خشک اَتات.»

³² وا عیسی به دو تا جنایتکار هم شابُرد که کَرارَه به اُشُ هم بُکُشِن.

³³ وختی به جائی به نُم جُمجُمَه رِسیدن، به عیسی با اُ دو تا جنایتکار صلیبی شُکِه، یه تا طَرَه راست عیسی و اُ یه تا طَرَه چپ عیسی.

³⁴ عیسی ایگُفت: «ای بَپ به ایشُ بُبَخش چون نادونِن چه اَکِردَن.» اُغایه کُرعه شُکَردی تا جِمه ئُوی عیسی رو میون خوشُ بَش بُکنِن.

³⁵ مردم ووستادَرِن و نگاه شاکِه، ولی رئیسُنِ کوم وا رِشخَند شاگُفتَه: «به بکیه نجات ایدا؛ اگه مسیح موعودِن، اگه گُزین بودۀ خدان، به خوش هم نجات هادِه.»

³⁶ سربازُ هم به عیسی رِشخَند شاکِهُ بهش نِزیک بودِن و شراب تُرش کِردَه ایشُدا

³⁷ و شاگُفت: «اگه تو پادشاه یهودیوئی، به خوت نجات هادَه.»

³⁸ و بالای سرِ عیسی یه نوشته شُزَدَه که، «ایین پادشاه یهودیُ.»

³⁹ یه تا اَ اُ مُجرِمُ که به صلیب میخکوب بودَه با توهین به عیسی ایگو: «مگه تو مسیحِ موعود نَهی؟ پَ به خوت و بِی ما نجات هادَه!»

⁴⁰ ولی اُ یه تا نهیبش ایدا و ایگو: «اَ خدا ناتِرسی؟ تو و اُ حُکمِتُ یکین!

⁴¹ ایی سزا ئو به حک بِی ما شُدادِن چون ایی سزای کارویین که ما مُکِردِن؛ ولی ایی مرد هیچ کار بدی اینَکِردِن.»

⁴² و ایگو: «ای عیسی وختی به پادشاهی خو هُندی به مه وا یاد بیار.»

⁴³ عیسی بهش ایگو: «حکیکتاً بهت اَگَم، اِمرو تو وا مه توو بهشتی.»

مرگ عیسی

⁴⁴ تقریباً ساعت دوازده ظهر هَستَه که تَمُن سرزمین تار بو و تا سه ساعت بعد اَ اُ هِنو تارَه.

⁴⁵ به چه که اَفتُو اینازَه. همی موکَع پردۀ معبد اَ وسط دو پَرک بو.

⁴⁶ و بعد عیسی وا صدای بلند ایگو: «ای بَپ روحُم به دَسِ تو اَدَم.» اییُ ایگو و نفس آخِرُ ایکِشی.

⁴⁷ اُ افسر رومی وختی ایی اِتفاکُ ایدی، به خدا حمد و ثنا ایکه و ایگو: «واکعاً که ایی مرد بی گناه هَستَه.»

⁴⁸ مردمی که به تماشا هُندَرِن وختی ایی اِتفاکُ شُدی همیطو که اَ ناراحتی به سینَه خو شازَه به لَهَر خو برگشتِن.

⁴⁹ همۀ آشنائُن عیسی واکل زَنُنی که اَ منطکه جلیل دُمبالش هُندَرِن، اَ دور ووستادَرِن و اِتفاکُ نگاه شاکِه.

دفن عیسی

⁵⁰ اُجا مردی هَستَه که نُمی ایسُفَ و مالِ شهر رامَه هَستَه. رامَه یه تا اَ شهروی یهودیُ هَستَه، ایسُف مرد خُب و صالحی هَستَه که عضو شورای یهودَه.

⁵¹ اُ با تصمیم و عمل شورا موافق نَهَستَه و منتظر پادشاهی خدائَه.

⁵² ایسُف پهلو پیلاتُس رَه و جسد عیسائو ایخواست.

⁵³ پَ به جسد عیسی اَ صلیب زیر ایوا و به اُ توو کَفَن کتونی ایپیچی و توو مقبره ای که اَ سنگ تراشیده بودَه ایناها، که تا اُ زَمُن به هیچکَ توو اُ مقبره شُنَناهادَه.

⁵⁴ اُ رو، روز تهیه هَستَه، که توو اُ رو یهودیُ، بِی خوشُ بِی عید پِسَخ آماده شاکِه و چیزی به شروع روز شنبه مقدّس نَموندَه.

⁵⁵ زَنُنی که اَ منطکه جلیل دُمبال عیسی هُندَرِن، دُمبال ایسُف رفتِنُ جایِ مقبره و ایکه چطوکا جسد عیسائو اُجا شُناها، شُدی.

⁵⁶ و بعد برگشتِن و اَدووَه و روغنوی عطری آماده شُکِه و توو روز شنبه طِبکِ حکم شریعت، استراحت شُکِه.