لوقا 20 - کتاب مقدس به زبان بندری

سؤال دربارۀ اقتدار عیسی

¹ یه رو که عیسی توو معبد به مردم تعلیم شَدا و خبر خاشُ اعلام شَکِه، کاهنوی گَپ معبد و معلموی تورات با شیخُ پهلو عیسی هُندِن

² و به اُ شُگُو: «به ما بِگَه وا چه کُدرَت و اقتداری ایی کارو اَکُنی؟ کِ ایی کُدرَت و اقتدارُ به تو ایدادِن؟»

³ عیسی به اُشُ جواب ایدا: «مه هم اَ شما یه سؤالی اُمهَستِن؛ به مه بِگِی،

⁴ یحیی وا کُدرَت و اقتدار کِ تعمید شَدا؟ ایی کُدرَت و اقتدار اَ طَرَه خدا بهش داده بودَه یا اَ طَرَه انسان؟»

⁵ اُشُ وا همدگه شور شُزَه و شُگُو: «اگه بِگِیم اَ طَرَه خدا هَستَه اَگِت پَ به چه بهش ایمُن تُنَوا؟

⁶ و اگه بِگِیم اَ طَرَه انسانَ، همۀ مردم سنگسارُمُ اَکُنِن چونکه اعتکاد شُهَه که یحیی پیغُمبَرَ.»

⁷ پَ جواب شُدا: «نادونیم اَ کَمجا هَستَه.»

⁸ عیسی به اُشُ ایگو: «مه هم به شما ناگَم که وا چه کُدرَت و اقتداری ایی کارو اَنجُم اَدَم.»

مَثَل باغبُنُنِ شرور

⁹ اُغایه عیسی ایی مَثَل به مردم ایگو: «یه مردی یه باغ انگور ایکاشت و به چَن تا باغبُن اجاره ایدا و یه مدت زیادی به یه مملکت دگه رَه.

¹⁰ وختی فصل جمع کِردِنِ محصول بو، به یه نوکر پهلو باغبُنُ ایفِرِستا تا یه خو اَ میوۀ باغ انگورُ بهش هادَن. ولی باغبُنُ داری شُزَه و دَس خالی شُفِرِستا.

¹¹ بعد یه نوکر دگه ایفِرِستا، به اُ هم داری شُزَه و باهاش وا زشتی رفتار شُکِه و دَس خالی شُفِرِستا.

¹² دُفه سوّم نوکر دگه ایفِرِستا، به اُ هم زخمی شُکِه و دری شُکَردی.

¹³ «پَ صاحب باغ ایگو: ”چه بُکنُم؟ پُسِ عزیزُ خو اَفِرِستُم بلکَم احترامی بُکنِن.“

¹⁴ ولی باغبُنُ وختی به پُسِش شُدی به همدگه شُگُو: ”ایی میراث بَرِن. بیِی ایبُکُشیم تا میراثی به ما بِرَسه.“

¹⁵ پَ به اُ هم اَ باغ انگور دری شُکِه و ایشُکُشت. «حالا به گَمُن شما صاحب باغ انگور وا اُشُ چه اَکُنت؟

¹⁶ اُ اَتات و به اُ باغبُنُ نابود اَکُنت و باغ انگور به کَسویِ دگه اَسپارِت.» وختی مردم ایی مَثَلُ شُشنُت، شُگُو: «خدا نَکُنت!»

¹⁷ ولی عیسی بهشُ نگاه ایکه و ایگو: «پَ معنی ایی کَلُم که توو نوشته ئُوی مقدّس شُنِوِشتِن چِن، که اَگِت: ”همو سنگی که معمارُ رد شُکِه، سنگِ اصلی ساختِمُن بودِن؟“

¹⁸ هَرکَ رو سنگ بِکِت، لُرد اِبو، هروَه اُ سنگ رو کسی بِکِت لِهِش اَکُنت.»

مالیات دادن به امپراطور روم

¹⁹ معلموی تورات و کاهنوی گَپ معبد، دُمبال یه راهی هَستَرِن که همو موکَع به عیسی بِگِرِن چونکه شُفَهمی عیسی ایی مَثَل راجب اُشُ اَگُفتِن، ولی اَ مردم شاتِرسی.

²⁰ پَ به عیسی کمین شُکِه و جاسوسُنی پهلوش شُفِرِستا که بِی خوشُ آدم درستی نِشُن شادا، تا بلکه بُتونِن اَ گَپُنِ عیسی بُونه ای گیر بیارِن و به اُ تحویل کُدرَت و اقتدارِ فَرمُندار هادَن.

²¹ پَ جاسوسُ اَ عیسی شُپُرسی: «استاد، ما اَدونیم که تو حکیکتُ اَگِی و تعلیم اَدِی، و پشت کسیُ ناگیری بلکه وا راستی و درستی راه خدائو تعلیم اَدِی.

²² شرعاً ما ایی اجازه مُهَستِن که به امپراطور روم خراج هادِیم؟»

²³ ولی عیسی حیله اُشُ ایفَهمی و ایگو:

²⁴ «یه دینار به مه نِشُن هادِی، نَکش و نُمِ کِ رو ایی سِکَّن؟» جواب شُدا: «امپراطور روم.»

²⁵ عیسی بهشُ ایگو: «پَ مالِ امپراطور به امپراطور هادِی و مالِ خدا به خدا!»

²⁶ اُشُ شُنِتونِست که به عیسی جلو چِهمِ مردم وا خاطر گَپویی که ایزَدَه ایبِگِرِن و اَ جوابی که عیسی بهشُ ایدا تعجب شُکِه و چُپ شُزَه.

سؤال دربارۀ زنده بودِن مُردَئُن

²⁷ چَن نُفر اَ عالموی فرقه صَدّوقی پهلو عیسی هُندِن، صَدّوقیُ زنده بودِن بعد اَ مرگُ کبول شُنَهَستَه،

²⁸ اُشُ اَ عیسی سؤال شُکِه و شُگُو: «استاد، موسی پیغُمبَر بِی ما اینِوشتِن که اگه یه مردی کاکاش بِمِرِت و کاکاش زن ایبَشِت ولی چَک و چوکی اینَبَشِت، اُ مَرد بایه به بیوه کاکا خو بِگِنت تا بِی کاکاش یه نسلی بُنوسِه.

²⁹ خا حالا، هفت تا کاکا هَستَرِن. کاکای اَوِّلِشُ زن ایگِه و بدون ایکه چَک و چوکی ایبَشِت مُرد.

³⁰ بعد دوّمی

³¹ و سوّمی بِی اُ زن شُگِفت و همیطو همۀ اُ هفت تا کاکا به اُ زنو شُگِفت و بدون ایکه چَک و چوکی شُبَشِت مُردَن.

³² بالأخره اُ زنو هم مُرد.

³³ حالا موکعی که مُردَئُن زنده اَبِن اُ زنِ کَم یه تا اِبوت؟ به چه که هر هفت تا کاکا به اُ شُگِفتَه.»

³⁴ عیسی جواب ایدا: «مردم ایی دنیا زن اَگیرِنُ شو اَکُنِن.

³⁵ ولی اُشُ که لایِکِ رِسیدن به اُ دنیا و زنده بودِن اَ مردَئُنِن، نه زن اَگیرِنُ و نه شو اَکُنِن.

³⁶ اُشُ ناتونِن بِمِرِن، وا خاطریکه اُشُ با فرشته‌ئُو برابرن و چوکویِ خدائَن، چونکه اُشُ اَ مُردَئُن زنده بودَن.

³⁷ ولی زنده بودِنِ مُردَئُنُ حتی موسی پیغُمبَر هم توو چیچکا بوته سوزُن نِشُن ایدا، اُجایی که خداوندُ، خدای اِبرائیم و خدای اِسحاک و خدای یَعکوب اَخونِه.

³⁸ ولی اُ، خدای مُردَئُن نَن، بلکه خدای زِندَئُن. چون پهلو خدا همه زِندَئَن.»

³⁹ بعضی اَ معلموی تورات شُگُفت: «استاد، چه خُب جواب اِتدا!»

⁴⁰ و دگه هیچکَ جرأت اینَکِه اَ عیسی سؤالی بُکنت.

مسیح پُسِ کِن؟

⁴¹ و بعد عیسی به اُشُ ایگُفت: «چطوِن که اَگَن مسیح موعود پُسِ داوودِ پادشاهِن؟

⁴² به چه که داوود خوش توو کتاب مَزامیر اَگِت، ”خداوند به خداوندِ مه ایگُفت: به دَسِ راستِ مه بِنین،

⁴³ تا اُ وختی که به دشمَنُنِت زیر پات بِکَردُنُم.“

⁴⁴ وختی داوود پادشاه به اُ ’خداوند‘ اَگِت، پَ چطو مسیح موعود اِتون پُسِ داوود بَشِت؟»

⁴⁵ همو موکَع که همۀ مردم به گَپُنِ عیسی گوش شادا، عیسی به شاگردُنُ خو ایگو:

⁴⁶ «اَ معلموی تورات دوری بُکنین، اُشُ دوست شُهَه با عبائُوی بلند راه بِرَن و مردم توو کُنچیل و بازار بهشُ سلام بُکنِن و دوست شُهَه توو عبادتگاهو بهترین جا شُبَشِت و توو مهمونیُ بالای مجلس بِنینگِن.

⁴⁷ اُشُ اَ یه طَرَه لَهَر بیوه زنُ چَپُو اَکُنِن و اَ طَرَه دگه وا خاطریکه به خوشُ خُب نِشُن هادِن دعا خو طول اَدِن. مجازات اُشُ خیلی سخت تِه اِبو.»