لوقا 19 - کتاب مقدس به زبان بندری

عیسی و زَکّا

¹ عیسی داخل شهر اَریحا بو و اَ میون شهر رد شِبو.

² توو اُ شهر مرد پولداری هَستَه که نُمی زَکّا و رئیس خراجگیرُ هَستَه.

³ اُ مرد شَواستَه بیگینه عیسی کِن، ولی چونکه جمعیت زیادَه، ایناتونِستَه به عیسی بیگینه، وا خاطریکه کِدی کوتاهَه.

⁴ وا هِمی خاطر، جلوتِه اَ همه دُو ایزَه و بالای دِرَهت چناری رَه تا به عیسی بیگینه، چون کَرارَه عیسی اَ اُ مسیر رد بَشِت.

⁵ وختی عیسی به اُجا رِسی، بالائو نگاه ایکه و به اُ ایگو: «زَکّا، شتاب بُکن و بُدو زیر، چون اِمرو بایه تو لَهَرِ تو بُمونُم.»

⁶ زَکّا درجا جِکیُ زیر هُند و با خوشالی به عیسی وا لَهَرُ خو ایبُرد.

⁷ مردم وختی ایطو چیزی شُدی، همه سُک سُک شاکِه و شُگُفت: «عیسی مهمونِ یه مردِ گناهکار بودِن.»

⁸ زَکّا اَ جا خو پا بو و به خداوند عیسی ایگُفت: «بیگین سرورُم، نصف اموال خو به فَخیرُ اَبَخشُم، و اگه چیزی ناحَک اَ کسی اُمگِفتِن، چار برابر بهش بَراَگَردُنُم.»

⁹ عیسی بهش ایگُفت: «اِمرو نجات وا ایی لَهَر هُندِن، به چه که ایی مرد هم اَ نسل اِبرائیم پیغُمبَرِن.

¹⁰ چون پُسِ انسان هُندِن تا به گُم بودَه ئو پیدا بُکنت و نجات هادِه.»

مَثَل پادشاه و ده خادم

¹¹ همیطو که مردم به گَپُن عیسی گوش شادا، عیسی یه مَثَل ایگو، چون نِزیکِ شهر اورشلیم بودَه و مردم فکر شاکِه پادشاهی خدا همی موکَع ظهور اَکُنت.

¹² پَ عیسی ایگو: «یه اصیل زاده به مملکت دوری رَه تا مقام پادشاهی بِگِنت و بَربِگَردِت.

¹³ ولی کَبل اَ ایکه بِرِت ده تا اَ نوکر خو صدا ایکه تا بیان و به هر تِیشُ یه تا سکه طِلا، ایدا و ایگو: ”تا وختی بَراَگَردُم وا ایی پول کار بُکنین.“

¹⁴ ولی مردمش که اَزی متنفر هَستَرِن؛ کاصِد پهلو پادشاه شُفِرِستا تا به اُ بگن، ”ما مُناوا ایی مرد بِی ما حکومت بُکنت.“

¹⁵ ولی با ایی حال پادشاه بو و به منطکه خوش برگشت و بعد دستور ایدا نوکرُ بیان، تا بُفَهمِت اَ پولی که بهشُ ایدادَه چِکَک سود شُکِردِن.

¹⁶ اَوِّلی هُند و ایگو: ”سرورُم، سکه اَت ده تا سکه دگه سود ایکِردِن.“

¹⁷ پادشاه ایگُفت: ”آفِرُن، نوکر خُب! چون توو یه کار کوچِک، امُنتدار بودِی، حکومت ده تا شهرُ بهت اَدَم.“

¹⁸ دوّمی هُند و ایگُفت: ”سرورُم، سکه تو پنج تا سکه دگه سود ایبودِن.“

¹⁹ پادشاه بهش ایگُفت: ”تو هم حاکم پنج تا شهر بَش.“

²⁰ اُغایه نُفر بعد هُند و ایگُفت: ”سرورُم، ایی سکه اَت! که توو لَتِه ای، اُمپیچیدِن.

²¹ وا خاطریکه ازِت مَتِرسی، به چه که یه مرد سَختگیری. اَ جائی که پول اِدنَنِهادِن سود اَگیری، و اَ جائی که اِدنکاشتِن، دِرُو اَکُنی.“

²² پادشاه بهش ایگو: ”نوکر بدکار، با گَپِ خوت محکومت اَکُنُم. تو که تَفَهمی مه یه مرد سَختگیرُم، اَ جائی که پول اُمنَنِهادِن سود اَگیرُم، و اَ جائی که اُمنَکاشتِن دِرُو اَکُنُم،

²³ پَ به چه پول مِهُ به صرّافُن اِتنَدا که وختی بَراَگَردُم اُ پولُ با سودی ازِت پس بِگِرُم؟“

²⁴ پادشاه به کسوئی که اُجا هَستَرِن ایگو: ”سکه ئو اَزی بگیری و به اُ کِ ده تا سکه ایشَه، هادِی.“

²⁵ اُشُ به پادشاه شُگُفت: ”سرورِمُ، اُ که خوش ده تا سکه ایشَه!“

²⁶ پادشاه جواب ایدا: ”بهتُ اَگَم که به هَرکَ ایشَه، بِشتِه بهش اَدِن؛ ولی اُ که اینی همو کَد هم که ایشَه اَ بارش اَگِرِن.

²⁷ ولی به اُ دشمَنُم که شُناواستَه مه پادشاهُشُ بَشُم، ایجا بیاری و جلوم گردُنِشُ بِزِنی.“»

ورود شاهُنه عیسی به اورشلیم

²⁸ بعد اَ ایی گَپُن، عیسی جلوتِه اَ همه وا طَرَه اورشلیم رَه.

²⁹ وختی نِزیکِ داهاتوی بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنْیا که توو کوه زیتون هَستَه رِسی، به دو تا اَ شاگردُنُ خو ایفِرِستا و ایگو:

³⁰ «به داهاتی که رو وا روتُن بِرِی وختی داخل بودی، به کُرَه الاغی که شُبَستِن پیدا اَکُنین که تا حالا کسی سواری نَبودِن. به اُ واز بُکنی و به ایجا بیاری.

³¹ اگه کسی اَ شما ایپُرسی: ”به چه به اُ الاغ واز اَکِردِین؟“ بِگِی: ”خداوند عیسی بهش احتیاج ایشَه.“»

³² پَ اُ دو تا شاگرد رفتِن و همه چیزُ دکیکاً همطو که عیسی بهشُ ایگُفتَه، شُدی.

³³ وختی کُرَه الاغُ واز شُکِه، صاحبُش به اُشُ شُگُفت: «به چه کُرَه الاغُ واز اَکِردِین؟»

³⁴ اُشُ جواب شُدا: «خداوند عیسی بهش احتیاج ایشَه.»

³⁵ اُشُ کُرَه الاغُ پهلو عیسی شُوا. و بعد عبا خو در شُوا و روش شُکَردی و به عیسی سواری شُکِه.

³⁶ همطو که عیسی تو مسیر شَرَفتَه، مردم عباهُ خو در شاوا و سرِ راه عیسی پهن شاکِه.

³⁷ وختی نِزیکِ سرازیری کوه زیتون بو، همۀ شاگردُنی وا شادی و خاشی و وا صدای بلند خدائو وا خاطر همۀ معجزوئی که اَزی شُدیدَه حمد و ثنا شاکِه،

³⁸ و شاگُفت: «مُتَبارکِن پادشاهی که به نُمِ خداوند اَتات! صُل و سلامتی توو آسَمُن و جلال توو بالاترین جای آسَمُن!»

³⁹ بعضی اَ عالموی فَریسی اَ میون جمعیت به عیسی شُگُفت: «استاد، به شاگردُت نهیب هادَه تا چُپ بزنِن.»

⁴⁰ عیسی جواب ایدا: «اگه ایشُ هم چُپ بزنِن، ایی سنگُ جار اَزَنِن!»

عیسی بِی اورشلیم گیریک اَکُنت

⁴¹ پَ وختی عیسی به اورشلیم نِزیک بو و به شهر ایدی، بِی اُ گیریک ایکه

⁴² و ایگو: «کاشکه تو، بله تو، اِمرو تَفَهمی که چه چیزُیی بهت صُل و سلامتی اَدِت. ولی الان اُشُ اَ چِهم تو زَفت بودِن.

⁴³ چونکه یه زَمُنی اَتات که دشمَنُت دورِت سنگر اَگیرِن و به تو محاصرَه اَکُنِن، و اَ هر طَرَه بهت فشار اَتارِن؛

⁴⁴ و به تو و چوکُنِت وا خاک و خون اَکِشِن. و سنگ رو سنگ دگه بَن نابو، چون موکعی که خدا وا دیدنت هُند، اِدنَفَهمی.»

عیسی به معبد پاک اَکُنت

⁴⁵ بعد اَ اُ عیسی داخل معبد بو و به فروشندَئُن دَر ایکه،

⁴⁶ و به اُشُ ایگو: «توو نوشته‌ئُوی مقدّس نوشته بودِن که، ”لَهَرِ مه لَهَرِ دعا اِبوت“؛ ولی شما به اُ جایِ دُزُ تُکِردِن.»

⁴⁷ عیسی هر رو توو معبد تعلیم شَدا. کاهنوی گَپِ معبد، معلموی تورات و گَپویِ کوم یهود شاواستَه که به عیسی نابود بُکنِن،

⁴⁸ ولی راهی پیدا شُناکِه، به چه که مردم همه شیفتۀ گَپُنِ عیسی هَستَرِن.