یوحنا 21 - کتاب مقدس به زبان بندری

عیسی به هفت تا اَ شاگردُن نَمایُن اِبو

¹ بعد اَ ایی اِتفاکُ، عیسی یه بار دگه به خو کنار دریاچۀ تیبِریه به شاگردُن نَمایُن ایکه. اُ به خو ایطوکا نَمایُن ایکه:

² یه رو شَمعون پطرس، و توما که بهش جِمول شاگو، نَتَنائیل که اَ مردم داهات قانا توو منطکه جلیلَ، پُسُویِ زِبِدی و دو تا اَ شاگردوی دگه با هم هَستَرِن.

³ شَمعون پطرس بهشُ ایگو: «مه اَرَم مُئی بگیرُم.» اُشُ شُگُو: «ما هم با تو اَتِیم.» پَ در بودِنُ، سوار مَنشوبَه بودِن. ولی اُ شُو چیزی شُنَگِفت.

⁴ صُحب شَفَک، عیسی لُوِ تیُو ووستا؛ ولی شاگردُن شُنَفَهمی که عیسان.

⁵ عیسی به اُشُ ایگو: «چوکُن، هیچی اَم مُئی تُگِفتِن؟» جواب شُدا: «نه!»

⁶ عیسی به اُشُ ایگو: «لیحُ طَرَه راست مَنشوبَه بِکَردُنین که اَگیری.» اُشُ همی کار شُکِه و ایکَک مُئی شُگِه که دگه شُنِتونِست لیحُ داخل مَنشوبَه بِکَشِن.

⁷ پَ شاگردی که عیسی خاطری شَواستَه، به پطرس ایگو: «خداوندِن!» شَمعون پطرس وختی شِشنُت که خداوندِن، جِمه خو دور خو ایپیچی بِی چه که بِی کار، جِمه اَ گَرِ خو در ایواردَه و بِی خو تو دریاچه ایکَردُن.

⁸ شاگردُن دگه با مَنشوبَه هُندِن، و لیحِ پُر اَ مُئیُ با خوشُ شاکِشی، بِی چه که فاصله اَشُ با لُوِ تیُو زیاد نَهَه حدود صد مترَ.

⁹ وختی وا لُوِ تیُو رسیدِن، شُدی یه تا آتِش وا زغال روشن بودِن و مُئی روش شُناهادِن، و نُن هم هَستِن.

¹⁰ عیسی به اُشُ ایگو: «یه چَن تا اَ اُ مُئیُ که همی حالا تُگِه، بیاری.»

¹¹ پَ شَمعون پطرس طَرَه مَنشوبَه رَه و لیحُ لُوِ تیُو ایکِشی. لیح، پُر اَ مُئی ئُوی گَپَ، کَدِ صد و پنجاه و سه تا مُئی، و با ایکه تعداد مُئیُ ایکَک زیاد هَستَه، لیح پاره نِبو.

¹² عیسی به اُشُ ایگو: «بیِی ناشتا بُخاری.» هیچِتا اَ شاگردُن جرأت اینَکِه اَ اُ بُپُرسه، «تو کی؟» به چه که شادونِست خداوندِن.

¹³ عیسی هُند، مُئی و نُنُ ایسِی، و بهشُ ایدا.

¹⁴ ایی دُفِه سوّمَ که عیسی بعد اَ زنده بودِن اَ مُردَئُن بِی شاگردُن نَمایُن شِبو.

گَپ و گفت عیسی با پطرس

¹⁵ بعد اَ ناشتا، عیسی اَ شَمعون پطرس ایپُرسی: «ای شَمعون، پُس یونا، تو بشته اَ ایشُ به مه دوست اِتهَه؟» شَمعون پطرس به عیسی ایگو: «بله ای خداوند؛ تو اَدونی که دوستِت اُمهَه.» عیسی به اُ ایگو: «به برّه ئُوی مه خوراک هادَه.»

¹⁶ دُفِه دوّم عیسی اَ اُ ایپُرسی: «ای شَمعون، پُس یونا، تو به مه دوست اِتهَه؟» اُ به عیسی جواب ایدا: «بله ای خداوند؛ اَدونی که دوستِت اُمهَه.» عیسی ایگو: «کَهروی مه ئو سالاری بُکن.»

¹⁷ دُفِه سوّم عیسی بهش ایگو: «ای شَمعون، پُس یونا، به مه دوست اِتهَه؟ پطرس اَ ایکه عیسی سه دُفَه اَ اُ ایپُرسی، «به مه دوست اِتهَه؟» رویی تار بو و بهش ایگو: «ای خداوند، تو اَ همه چی وا خبری؛ تو اَدونی که دوستِت اُمهَه.» عیسی ایگو: «به کَهروی مه خوراک هادَه.

¹⁸ حکیکتاً، بهت اَگَم، موکعی که نوخواسته هَستِری خوت شال کمرت تَبسته و هر جا که تَواسته تَرَه؛ ولی وختی پیر بِشی دَسُ خو دراز اَکُنی و یکی دگه شال کمرت اَبَندِه، و جایی تَبَرِت که اِدناوا بِرِی.»

¹⁹ عیسی اییُ ایگو تا نِشُن هادِه پطرس چطوکا اَمِرِه و به خدا جلال اَدِت. بعد عیسی به اُ ایگو: «اَ پِی مه بُدو.»

²⁰ اُغایه پطرس برگشت و ایدی اُ شاگردی که عیسی به اُ دوست ایشَستَه دُمبال اُشُ اَهُندِن. اُ هَمُوئَه که موکِع شُم سر خو به سینه عیسی تکیه ایدادَه و ازش ایپُرسیدَه، «سرورُم، کِ شَوا به تو تحویل دشمن هادِه؟»

²¹ وختی پطرس به اُ ایدی، اَ عیسی ایپُرسی: «ای خداوند، پَ چه وا سر اُ اَتا؟»

²² عیسی به پطرس ایگو: «اگه مه بُخوام که تا موکِع برگشتِن مه اُ زنده بُمونِت، تو چه کار اِتهَه؟ تو اَ پِی مه بُدو!»

²³ پَ ایی گَپ میون کاکائُن پُر بودَه که اُ شاگرد نامِرِه، با ایکه عیسی به پطرس اینَگو که اُ نامِرِه، بلکه ایگو: «اگه مه بُخوام که تا موکِع برگشتِن مه اُ زنده بُمونِت، تو چه کار اِتهَه؟»

²⁴ اُ شاگرد همو کسین که به ایی اِتفاکُ گواهی اَدِت و ایی چیزُئو اینِوشتِن. ما اَدونیم گواهی اُ راستِن.

پایُن

²⁵ عیسی کاروی زیاد دگه هم اَنجُم ایدا که اگه یَک به یَکش نوشته شِبو، گَمون ناکُنُم که همۀ دنیا هم شَتونِست اُ کتابُ تو خوش جا هادِه.