یوحنا 18 - کتاب مقدس به زبان بندری

به عیسی شُگِه

¹ وختی عیسی ایی گَپُنُ ایزَه، با شاگردُنِش به اُ پِل دَرّۀ قِدْرون رَه. اُجا یه باغی هَستَه، عیسی و شاگردُنِش داخل باغ بودِن.

² یهودا، همو که به عیسی تحویل ایدا هم، اُجائُو بلدَه، چون عیسی و شاگردُنِش معمولا اُجا جمع شابودَه.

³ پَ یهودا یه بیله اَ سربازُ و چَن تا اَ افسروی معبدُ که اَ طَرَه کاهنوی گَپ و عالموی فرقه فَریسی ئَرِن، ایسِیُ اُجا هُند. اُشُ وا چراغ بادی ئُو و مشعل ئُو و اسلحه ئُو اُجا رسیدِن.

⁴ بعد عیسی، با ایکه شَدونِست چه اِتفاکی شا بهش بِکِت، جلو رَه و به اُشُ ایگو: «هوا کِ نَگَشتین؟»

⁵ اُشُ جواب شُدا: «عیسای ناصری.» عیسی به اُشُ ایگو: «مه هَستُم.» یهودا، همو کسی که به عیسی تحویل ایدا هم با اُشُ ووستادَه.

⁶ وختی عیسی به اُشُ ایگو، «مه هَستُم،» اُشُ عقِب عقِب رفتِن و کَفتِن زمین.

⁷ پَ عیسی یه بار دگه اَ اُشُ ایپُرسی: «هوا کِ نَگَشتین؟» اُشُ شُگُفت: «عیسای ناصری.»

⁸ عیسی جواب ایدا: «بهتُ اُمگو که مه اُ هَستُم. پَ اگه هوا مه نَگَشتین، بُوالی ایشُ بِرَن.»

⁹ اییُ ایگو تا اُ کَلُمی که ایگُفتَه به اَنجُم بِرَسه که: «هیچِتا اَ اُشُ که به مه اِتدا، اَ دَس اُمنَدادِن.»

¹⁰ اُغایه شَمعون پطرس شمشیری که ایشَستَهُ، ایکِشی و یه ضربه به نوکر کاهن گِپو ایزَه و گوش راستِش ایبُری. نُمِ اُ نوکر، مالخوس هَستَه.

¹¹ عیسی به پطرس ایگو: «شمشیر خو غلاف بُکن! مگه نبایه پیاله عذابی که بَپ آسَمُنی به مه ایدادِن، سر بِکَشُم؟»

عیسی رو وا رو کاهنوی گَپ

¹² پَ اُ بیله سربازُن، وا فرمانده خو و افسروی یهودیُ به عیسی شُگِه و دَسُش شُبَست.

¹³ اُشُ اَوِّل به عیسی پهلو حَنّا شُبُرد. به چه که اُ بَپ زن قیافا هَستَه، و قیافا اُ سال کاهن گپوئَه.

¹⁴ قیافا هَمُوئَه که به یهودیُ توصیه ایکِردَه بِهتِرِن که یه نُفر در راه کوم بِمِرِت.

پطرس به عیسی حاشا اَکُنت

¹⁵ شَمعون پطرس و اُ یه تا شاگرد دگه هم دُمبال عیسی رفتِن. اُ شاگرد اَ آشنائُوی کاهن گِپوئَه. پَ با عیسی وارد دالُن لَهَرِ کاهن گِپو بو.

¹⁶ ولی پطرس پشت در ووستا. پَ اُ شاگرد دگه که اَ آشنائُوی کاهن گِپوئَه، در بو و با نزیله ای که دربُنَ، گَپ ایزَه و به پطرس داخل ایبُرد.

¹⁷ اُ نزیله که دربُنَ اَ پطرس ایپُرسی: «تو که اَ شاگردُنِ اُ مَرد نِهی، هَستِی؟» پطرس جواب ایدا: «نه، نَهُم.»

¹⁸ هوا سردَ. نوکرُن و افسرُن با زغال آتِش درست شُکِردَه و دوری ووستادَرِن و بِی خوشُ گرم شاکِه. پطرس هم با اُشُ ووستادَه و به خویی گرم شَکِه.

¹⁹ اُغایه کاهن گِپو اَ عیسی دربارۀ شاگردُنِش و تعلیمِش ایپُرسی.

²⁰ عیسی به اُ جواب ایدا: «مه وا دنیا واضح گَپ اُمزَدِن و همیشه توو عبادتگاهو و توو معبد که همۀ یهودیُ اُجا جمع اَبِن، تعلیم اُمدادِن. مه زَفتکایی چیزی اُمنَگُفتِن.

²¹ به چه اَ مه اَپُرسی؟ اَ اُشُویی بُپُرس که گَپُن مه ئو شُشنُتِن! اُشُ اَدونِن که چه اُمگُفتِن.»

²² وختی عیسی ایی گَپُنُ ایزَه، یه تا اَ افسرویی که اُجا ووستادَه، به عیسی چَک ایزَه و ایگو: «ایطو به کاهن گِپو جواب اَدادِی؟»

²³ عیسی جوابش ایدا: «اگه گَپی که اُمزَه اشتباهِن، اشتباهُم ثابت بُکن؛ ولی اگه چیزی که اُمگو راستِن، به چه به مه اَزدِی؟»

²⁴ اُغایه حَنّا به عیسی کَت بسته پهلو قیافا که کاهن گِپوئَه، ایفِرِستا.

²⁵ همو موکَع که شَمعون پطرس ووستادَه و به خوش گرم شَکِه، بعضیُ اَزی شُپُرسی: «تو که اَ شاگردُنِ اُ مَرد نِهی، هَستِی؟» پطرس حاشا ایکه و ایگو: «نَهُم!»

²⁶ یه تا اَ نوکرُنِ کاهن گِپو که اَ کومودون اُ کسی هَستَه که پطرس گوشِش ایبُریدَه، ایگو: «مگه مه به تو توو باغ وا اُ اُمنِدی؟

²⁷ پطرس دوبارَه حاشا ایکه. همو موکَع کروس بُنگ ایدا.

عیسی رو وا رو پیلاتُس

²⁸ بعد به عیسی اَ پهلو قیافا به کاخ فَرمُندار شُبُرد. صُحب گاه هَستَه. اُشُ خوشُ داخل کاخ فَرمُندار نَهُندَن تا نجس نَبَشن تا بُتونِن شُم عید پِسَخُ بُخارِن.

²⁹ پَ پیلاتُس در بو و پهلو اُشُ رَه و ایپُرسی: «چه شکایتی اَ ایی مَرد تُهَه؟»

³⁰ اُشُ جواب شُدا: «اگه ایی مَرد کار خلافی اینَکِردَه مُناهُندَه به تو تحویلی هادِیم.»

³¹ پیلاتُس به ایشُ ایگو: «شما خوتُ به اُ بُبِری و طِبکِ شریعت خوتُ محاکمه ایبُکنی.» یهودیُ شُگُو: «ما اجازه مُنی کسیُ به مرگ محکوم بُکنیم.»

³² پَ ایطو، گَپ عیسی که ایگُفتَه چطوکا اَمِرِت، به حکیکت تبدیل بو.

³³ پَ پیلاتُس دوبارَه داخل کاخی بو و به عیسی ایخواست، به اُ ایگو: «تو پادشاه یهودیویی؟»

³⁴ عیسی جواب ایدا: «اییُ اَ خوت اَگِی، یا بکیه دربارۀ مه به تو شُگُفتِن؟»

³⁵ پیلاتُس جواب ایدا: «مگه مه یهودیُم؟ ملتِ خوت و کاهنوی گَپ به تو تحویل مه شُدادِن، چه اِدکِردِن؟»

³⁶ عیسی جواب ایدا: «پادشاهی مه اَ ایی دنیا نَن. اگه پادشاهی مه اَ ایی دنیائَه، نوکرُم شاجَنگی تا به مه تحویل یهودیُ نَدَن. ولی پادشاهی مه اَ ایی دنیا نَن.»

³⁷ پیلاتُس اَ اُ ایپُرسی: «پَ تو پادشاهی؟» عیسی جواب ایدا: «تو اَگِی که مه پادشاهُم. مه به همی دلیل متولد بودَم و وا هِمی خاطر وا ایی دنیا هُندَم تا به حکیکت گواهی هادَم. هَرکَ که اَ حکیکتِن گَپُن مه ئو گوش اَدِت.»

³⁸ پیلاتُس ایپُرسی: «حکیکت چِن؟» وختی اُ ایی گَپُ ایزَه، دوبارَه در بو و پهلو یهودیُ رَه و بهشُ ایگو: «مه هیچ تقصیری توو ایی آدم ناگینُم.

³⁹ ولی شما رسمی تُهَستِن که توو عید پِسَخ یه زندونی بهتُ آزاد بُکنُم؛ تاوات پادشاه یهودیُ بهتُ آزاد بُکنُم؟»

⁴⁰ اُشُ دوبارَه جار شُزَه و شُگُو: «اییُ نه، به باراباس آزاد بُکن!» باراباس یه دُزَ.