یوحنا 16 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ «همۀ ایی چیزُ به شما اُمگُفتِن تا نلغزین.

² به شما اَ عبادتگاهو در اَکُنِن و حتی موکعی اَتات که هَرکَ به شما بُکُشِه، فکر اَکُنت که به خدا خذمت اَکِردِن.

³ ایی کارُئو اَکُنِن، چون نه به بَپِ آسَمُنی شُشناختِن، نه به مه.

⁴ ولی مه ایی چیزُئو بهتُ اُمگُفتِن که وختی موکعش رِسی، وا یاد بیاری که به شما واخبر اُمکِردَه. «اَ همو اَوِّل ایی چیزُئو به شما اُمنَگو، بِی چه که خوم با شما هَستَرُم.

کار روح قدّوس خدا

⁵ ولی حالا مه پهلو کسی که به مه ایفِرِستادِن اَرَم، و هیچِتاتُ اَ مه ناپُرسی، ”کا اَرِی؟“

⁶ ولی وا خاطریکه ایی گَپُ ئو بهتُ اُمگُفتِن، دلتُ پُر اَ غُصَته بودِن.

⁷ با ایی حال، مه حکیکتُ بهتُ اَگَم که رفتِنُم به نَعف تُن. چونکه اگه نَرَم، اُ یاور پهلو شما نِتا؛ ولی اگه بِرَم به اُ پهلو شما اَفِرِستُم.

⁸ وختی اُ یاور بیاد، به مردم دنیا کانع اَکُنت که وا خاطر گناه و صالح بودِن و محاکمه، تقصیرکارن.

⁹ وا خاطر گناه، چونکه به مه ایمُن نِتارِن.

¹⁰ وا خاطر صالح بودِن، چون پهلو بَپ اَرَم و دگه به مه ناگینین.

¹¹ و وا خاطر محاکمه، به چه که رئیس ایی دنیا، محکوم بودِن.

¹² «هِنوزا خیلی چیزُی دگه اُمهَستِن که بهتُ بگم، ولی حالا شما طاکَت شنیدنی تُنی.

¹³ وختی اُ روح حکیکت اَتات، شمائُو وا طَرَه تَمُن حکیکت راهبِری اَکُنت؛ به چه که اُ اَ طَرَه خوش گَپ نازَنت، بلکه اُچه که اَشنُوِه به زَبُن اَتارِه و اَ اُچه که اِتفاک شابِکِت، بهتُ اعلام اَکُنت.

¹⁴ اُ به مه جلال اَدِت، چون اُنچه که مالِ مِن، اَگِرِه و به شما اعلام اَکُنت.

¹⁵ همۀ اُنچه که مال بَپِن، مال مِن. وا هِمی خاطر اُمگُفت اُنچه که مال مِن اَگِرِه، و به شما اعلام اَکُنت.

عیسی شاگردُنُ آرُم اَکُنت

¹⁶ «یه خو بعدته، دگه به مه ناگینین و یه خو بعدتری، دوبارَه به مه اَگینین.»

¹⁷ اُغایه بعضی اَ شاگردُن عیسی به همدگه شُگُفت: «منظوری اَ ایی گَپ چِن که به ما اَگِت، ”یه خو بعدته، به مه ناگینین، و یه خو بعدتری، دوبارَه به مه اَگینین“؟ یا ایکه اَگِت ”چونکه پهلو بَپ اَرَم“؟»

¹⁸ پَ به همدگه شاگو: «منظوری اَ ’یه خو بعدته‘، چِن؟ نادونیم دربارۀ چه گَپ اَزدِن؟»

¹⁹ عیسی شَدونِست شاوات اَزی سؤال بُکنِن؛ پَ به اُشُ ایگو: «در مورد ایی با هم بحث اَکِردِین که منظورُم اَ ایی گَپ چِن که اُمگو، ”یه خو بعدته، به مه ناگینین، و یه خو بعدتری، دوبارَه به مه اَگینین“؟

²⁰ حکیکتاً، بهتُ اَگَم، شما گیریک و زاری اَکُنی، ولی دنیا شاد اِبو؛ شما غُصَته اَخارین، ولی غُصَته تُ وا شادی اِبو.

²¹ زن موکِع زاییدن درد اَکِشِه، وا خاطر ایی که موکعی هُندِن؛ ولی وختی که چوکِش وا دنیا هُند، اُ درد دگه وا یاد نِتارِه، به چه که اَ وا دنیا هُندِن یه آدم شادِن.

²² همیطوَم، شما الان غُصتَه‌تُ ایگِفتِن؛ ولی دوبارَه به شما اَگینُم و دلتُ شاد اِبو و هیچکَ شادیتُ اَ شما ناگِنت.

²³ اُ رو، دگه چیزی اَ مه تُناوا. حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هرچه که اَ بَپ به نُم مه بُخواین، بهتُ اَدِت.

²⁴ تا حالا به نُم مه چیزی تُنَخواستِن؛ جُست اُکُنی که پیدا اَکُنی تا شادیتُ کامل بَشِت.

²⁵ «ایی گَپُنُ وا مَثَلُ بهتُ اُمگُفتِن؛ موکعی اَتا که دگه با شما وا مَثَلُ گَپ نازَنُم، بلکه واضح دربارۀ بَپ بهتُ اَگَم.

²⁶ توو اُ رو، به نُم مه درخواست اَکُنین. و مه بهتُ ناگَم که اَ طَرَه شما اَ بَپ درخواست اَکُنُم،

²⁷ به چه که بَپ خوش به شما دوست ایشَه، چونکه شما به مه دوست تُبودِن و ایمُن تُواردِن که مه اَ طَرَه خدا هُندَم.

²⁸ مه اَ طَرَه بَپ هُندَم و وارد ایی دنیا بودَم؛ و حالا ایی دنیائو ترک اَکُنُم و پهلو بَپ اَرَم.»

²⁹ اُغایه شاگردُنی به اُ شُگُفت: «ها! حالا واضح گَپ اَزدِی، نه وا مَثَل.

³⁰ حالا دگه اَفهمیم که اَ همه چی واخبری و نیاز اِتنی کسی اَ تو سؤالی بُکنت. وا هِمی خاطر، ایمُن مُهَستِن که اَ طَرَه خدا هُندِی.»

³¹ عیسی بهشُ ایگو: «الان ایمُن تُهَه؟

³² بیگینین موکعی اَتات، که حکیکتاً همی حالام غایه شِن، که تاک و پراک اِبین و هر تِی تو وا لَهَر خو اَرِین و به مه تهنا اَنوسین؛ ولی مه تهنا نَهُم، چون بَپ با مِن.

³³ ایی چیزُئو بهتُ اُمگُفتِن تا در مه صُل و سلامتی تُبَشِت. توو دنیا رنج و عذاب اَکِشین؛ ولی دلتُ کایُم بُبوت، بِی چه که مه حریف ایی دنیا بودَم.»