یوحنا 15 - کتاب مقدس به زبان بندری

مه هَستُم دِرَهت انگور حکیکی

¹ «مه هَستُم دِرَهت انگور حکیکی و بَپ آسَمُنیم باغبُنِن.

² هر دُولی اَ مه که بَر نَدِت، بَپُم به اُ کَطع اَکُنت، و هر دُولی که بَر هادِه، به اُ هَرَس اَکُنت تا بِشتِه بَر هادِه.

³ شما حالا وا خاطر کَلُمی که بهتُ اُمگُفتِن، پاکین.

⁴ در مه بُمونین، و مه در شما. همطو که اگه دُولی توو دِرَهت انگور نَمونِت، ناتون خود وا خود اَ خوش بَر هادِه، شما هم اگه در مه نَمونی ناتونی بَر هادِی.

⁵ «مه دِرَهت انگورُم و شما دُولُشین. کسی که در مه اَمونِت و مه در اُ، اُ کسین که بَر زیادی اَدِت؛ چونکه جدا اَ مه، ناتونین هیچ کاری بُکنین.

⁶ اگه کسی در مه نَمونِت، مثه دُولین که در اَکَردُنِن و خشک اِبو. دُلوی خشک بودَه ئو جمع اَکُنِن و توو آتِش اَکَردُنِنُ، اِسوزُنِن.

⁷ اگه در مه بُمونین و کَلُم مه در شما بُمونِت، هرچه تاوا، درخواست بُکنین که بهتُ اَنجُم اِبو.

⁸ بَپ مه ایطو جلال پیدا اَکُنت که شما زیاد بَر هادِین؛ و ایطوکا ثابت بُکنین که شاگردوی مه ایین.

⁹ «همطو که بَپ به مه دوست ایبودِن، مه هم به شما دوست اُمبودِن؛ در محبت مه بُمونین.

¹⁰ اگه حکمویِ مه ئو اَنجُم هادِین، در محبت مه اَمونین؛ همطو که مه حکمویِ بَپ خو اَنجُم اُمدادِن و در محبت اُ اَمونُم.

¹¹ ایی گَپُنُ بهتُ اُمزَدِن تا شادی مه در شما بُبوت و شادی شما کامل بُبوت.

¹² «حکم مه ایین که به همدگه محبت بُکنی، همطو که مه به شما محبت اُمکِردِن.

¹³ هیچکَ محبتی بِشتِه اَ ایی نین که کسی جُنِ خو توو راه رفیکُنِش فدا بُکنت.

¹⁴ اگه اُچه که بهتُ حکم اَکُنُم، اَنجُم هادِین، رفیکُنِ مه ایین.

¹⁵ دگه نوکر صداتُ ناکُنُم، چون نوکر اَ کاروی اربابی خبری اینین. بلکه به شما دوست صداتُ اُمکِردِن، چون هرچه اَ بَپ خو مِشنوتِن، به شما اَ اُ باخبر اُمکِردِن.

¹⁶ شما نَهَستِرین که به مه گُزین تُکه، بلکه مه به شما گُزین اُمکه و تعیین اُمکه تا بِرِین و بَر بیارین و بَرِ شما بُمونِت، تا هرچه که اَ بَپ به نُم مه درخواست بُکنی بهتُ هادِت.

¹⁷ مه ایی چیزُئو بهتُ حکم اَکُنُم تا به همدگه محبت بُکنی.

دنیا اَ شما نفرت ایشَه

¹⁸ «اگه دنیا اَ شما نفرت ایشَه، بُدُنی که کَبل اَ ایکه اَ شما نفرت ایبَشِت اَ مه نفرت ایبودِن.

¹⁹ اگه مال دنیا هَستِرین، دنیا به شما مثه آدموی خوش دوست ایشَستَه. ولی چونکه مال دنیا نَهین، بلکه مه به شما اَ دنیا گُزین اُمکِردِن، وا هِمی خاطر دنیا اَ شما نفرت ایشَه.

²⁰ کَلُمیُ که بهتُ اُمگو، وا یاد بیاری: ”نوکر اَ ارباب خو گَپتِه نین.“ اگه به مه اذیت و آزار شُکِه، به شما هم اذیت و آزار اَکُنِن؛ اگه به کَلُم مه عمل شُکِه، به کَلُم شما هم عمل اَکُنِن.

²¹ ولی همه ایی کارُ وا خاطر نُم مه با شما اَکُنِن، بِی چه که به اُ کِ به مه ایفِرِستادِنُ ناشناسَن.

²² اگه نَهُندَرُم و با اُشُ گَپ اُمنَزَدَه، گناهی شُنَهَستَه؛ ولی حالا دگه بُونه ای بِی گناه خو شُنین.

²³ کسی که اَ مه نفرت ایشَه، اَ بَپ مه هم نفرت ایشَه.

²⁴ اگه میون اُشُ کارویی اُمنَکِردَه که جُلَ مه هیچکَ اینَکِردَه، گناهی شُنَهَستَه؛ ولی حالا با ایکه اُشُ ایی کارُئو شُدیدِن، هم اَ مه و هم اَ بَپُم نفرت شُهَه.

²⁵ ولی، کَلُمی که توو توراتِشُ نوشته بودِن بایه به اَنجُم بِرَسه که: ”اُشُ بی دلیل اَ مه متنفر بودَن.“

²⁶ «وختی اُ یاوری که اَ طَرَه بَپ بهتُ اَفِرِستُم بیاد، یعنی روح حکیکت که اَ طَرَه بَپ اَتا، اُ دربارۀ مه گواهی اَدِت،

²⁷ و شما هم گواهی اَدِین، به چه که شما اَ اَوِّل با مه هَستِرین.