یوحنا 14 - کتاب مقدس به زبان بندری

مه هَستُم راه، حکیکت و زندگی

¹ «دلتُ پریشون نَبَشِت. به خدا ایمُن تُبَشِت؛ به مه هم ایمُن تُبَشِت.

² توو لَهَر بَپ مه جا زیادِن، اگه ایطو نَهَه مگه بهتُ مَگُو که، اَرَم تا جایی بِی شما آماده بُکنُم؟

³ اگه بِرَم و به شما جایی آماده بُکنُم، دوبارَه اَتام و به شما پهلو خو اَبَرُم، تا اُجا که مه هَستُم شما هم بِشی.

⁴ جایی که مه اَرَم شما راهی اَدونین.»

⁵ توما به عیسی ایگو: «سرورُم، ما نادونیم تو کا اَرِی، پَ چطو اِتونیم راهی بُدُنیم؟»

⁶ عیسی به اُ ایگو: «مه هَستُم راه و حکیکت و زندگی؛ هیچکَ پهلو بَپ آسَمُنی نِتا، جز اَ طریق مه.

⁷ اگه به مه تاشناخت، به بَپ مه هم تاشناخت؛ اَ ایی به بعد به اُ اَشناسین و به اُ تُدیدِن.»

⁸ فیلیپُس به عیسی ایگو: «سرورُم، بَپُ به ما نِشُن هادَه، همی به ما بَسِن.»

⁹ عیسی به اُ ایگو: «فیلیپُس، دیروَه اَن با شمام و هِنو به مه ناشناسی؟ کسی که به مه ایدیدِن، به بَپ هم ایدیدِن؛ چطو اِتونی بِگِی که ”بَپُ به ما نِشُن هادَه“؟

¹⁰ باور اِتنی که مه در بَپُم و بَپ در مِن؟ گَپُنی که مه بهتُ اَگَم اَ طَرَه خوم نَن، بلکه بَپی که در مه ساکنِن، کارُ خو اَنجُم اَدِت.

¹¹ ایی گَپ مه ئو باور بُکنی که مه در بَپُم و بَپ در مِن؛ وگرنه وا خاطر اُ کارُ باور بُکنی.

¹² «حکیکتاً، بهتُ اَگَم، اُ کِ به مه ایمُن ایبَشِت، اُ هم کارویی که مه اَکُنُم، اَکُنت، و حتی کارویی گَپتِه اَ ایشُ اَکُنت، بِی چه که مه پهلو بَپ اَرَم.

¹³ هرچه به نُم مه بُخواین، مه اُئُو اَنجُم اَدَم، تا بَپ در پُس جلال پیدا بُکنت.

¹⁴ اگه چیزی به نُم مه اَ مه بُخواین، مه اُئُو اَنجُم اَدَم.

عیسی روح قدّوس خدائو وعده اَدِت

¹⁵ «اگه به مه دوست تُبَشِت، حکمویِ مه ئو اَنجُم اَدِین.

¹⁶ و مه اَ بَپ آسَمُنی اَخوام و اُ یاوری دگه بهتُ اَدِت که همیشه با شما بَشِت،

¹⁷ یعنی روح حکیکت که دنیا ناتون به اُ کبول بُکنت، چون نه به اُ اَگینه و نه اَشناسه؛ ولی شما به اُ اَشناسین، بِی چه که پهلو شما ساکن اِبو و درون شما اَمونِت.

¹⁸ «به شما بی‌کَس نانوسُم؛ پهلوتُ اَتام.

¹⁹ یه خو بعدته دنیا دگه به مه ناگینِت، ولی شما به مه اَگینین، چون مه زنده‌اَم، شما هم زندگی اَکُنین.

²⁰ اُ رو، شما اَدونین که مه در بَپ خو هَستُم و شما در مه و مه در شما.

²¹ هَرکَ حکمویِ مه ئو ایشَه و اُشُ اَنجُم اَدِت، اُن، کِ به مه دوست ایشَه؛ اُ کِ به مه دوست ایشَه، بَپ مه هم به اُ دوست ایشَه و مه هم به اُ آدم دوست اُمهَه، و بِی خوم به اُ نَمایُن اَکُنُم.»

²² یهودا، نه اُ اَسخَریوط، به عیسی ایگُفت: «سرورِ مه، چطون که به خوت به ما نَمایُن اَکُنی، ولی به دنیا نه؟»

²³ عیسی به اُ جواب ایدا: «اگه کسی به مه دوست ایبَشِت، کَلُم مه ئو اَنجُم اَدِت، و بَپُم به اُ دوست ایشَه، و ما پهلو اُ اَتِیم و با اُ زندگی اَکُنیم.

²⁴ اُ که به مه دوست اینی، کَلُم مه ئو اَنجُم نادِه؛ ایی کَلُمی که اَشنُوین اَ مه نَن، بلکه اَ بَپین که به مه ایفِرِستا.

²⁵ «ایی چیزُ موکعی بهتُ اُمگُفتِن که هِنوزا با شما اَم.

²⁶ ولی اُ یاور، یعنی روح قدّوس خدا، که بَپ به اُ به نُم مه اَفِرِستِه، اُ همه چیُ وازتُ یاد اَدِت و هرچه مه وازتُ اُمگُفتِن، یادتُ اَتارِت.

²⁷ صُل و سلامتی بهتُ اَنوسُم؛ صُل و سلامتی خو بهتُ اَدَم. اُچه مه بهتُ اَدَم، مثه اُ چیزی نَن که دنیا بهتُ اَدِت. دلُتُ پریشون نَبَشِت و مَوالی تِرس توو جُنِتُ بِکِت.

²⁸ تُشنُت که بهتُ اُمگو، ”مه اَرَم، ولی پهلوتُ اَتام.“ اگه به مه دوست تُهَستَه، شاد تابو که پهلو بَپ اَرَم، بِی چه که بَپ اَ مه گَپتِرِن.

²⁹ الان اییُ کَبل اَ اِتفاک کَفتِن بهتُ اُمگُفتِن، تا وختی اِتفاک بِکِت ایمُن بیارین.

³⁰ مه دگه بِی گَپ زدن با شما فرصت زیادی اُمنی، چون رئیس ایی دنیا اَهُندِن. اُ ادعایی رو مه اینی؛

³¹ ولی مه همو کاریُ اَکُنُم که بَپ به مه فَرمُن ایدادِن، تا دنیا بُدُنِت که مه به بَپ دوست اُمهَه. هُرُسی، اَ ایجا بِرِیم.