یعقوب 4 - کتاب مقدس به زبان بندریبِی خوتُ اَ دنیا دوستی دور بُگناری 1 چه اِبو که جنگ و جر و دعوا میونتُ راه اَکِت؟ مگه ایی نَن که هوا و هوسُتُ تو وجودتُ جنگ اَکُنِن؟ 2 دلتُ پَل پَل اَزَنت و تُنی؛ پَ کَتل اَکُنین. حرص اَزِنین و ناتونین وا دَس بیارین، پَ جنگُ و جر و دعوا راه اَکَردُنین. تُنی وا خاطر ایکه تُناوا. 3 تاوا و به دَس نِتارین، وا خاطر ایکه اُ رو وا نیّت بد درخواست اَکُنی تا صرف هوا و هوسُ خو بُکنی. 4 شما ای مردم زناکار، مگه نادونی دوستی با دنیا دشمنی با خدان؟ پَ هَرکَ شَوا با دنیا دوستی بُکنت، به خوش دشمن خدا اَکُنت. 5 یا گَمون اَکُنی نوشته مقدّس بی هدف اَگِت که: «خدا به روحی که در ما ساکن ایکِردِن خیلی غیرت ایشَه»؟ 6 ولی خدا بِشتِه فیض اَدِت. وا هِمی خاطر توو کتاب مَثَلُو نوشته بودِن: «خدا جلو آدموی متکبّر اِووسته، ولی به آدموی افتاده با لطف رفتار اَکُنت.» 7 پَ اَ خدا اطاعت بُکنی. جلو ابلیس ووستِی، که ابلیس هم اَ شما فرار اَکُنت. 8 به خدا نِزیک بِشی، که خدا هم به شما نِزیک اِبو. ای شما آدموی گناهکار، دَسُ خو تمیز بُکنی، و ای شما آدموی دَمدَمی، دلُ خو پاک بُکنی. 9 عزا و ماتَم بگیری و گیریک بُکنی. بُوالی خندَتُ به ماتَم، و شادیتُ به غم تبدیل بَشِت. 10 بِی خوتُ در محضر خداوند افتاده بُکنی که اُ به شما سرفراز اَکُنت. 11 ای کاکائُن، به ضدّ هم بدگویی مَکُنی، هَرکَ به ضدّ کاکا خو بدگویی بُکنت و یا بِی کاکا خو حکم بُکنت، به ضدّ شریعت بدگویی ایکِردِن و شریعتُ حکم ایکِردِن. ولی اگه تو شریعتُ حکم بُکنی، دگه عمل کنندۀ شریعت نِهی، بلکه قاضی اُیی! 12 فَکَه یکی هَه که شریعت اَدِت و حکم اَکُنت، همو کسی که اِتون هم نجات هادِه هم نابود بُکنت. ولی تو کی که به هَمسادَه خو حکم اَکُنی! تکبر دربارۀ صَبا 13 حالا شما که اَگِی: «اِمرو یا صَبا به فلان شهر اَرِیم و یه سال اُجا اَمونیم و کار و کاسبی راه اَکَردُنیم و سود اَکُنیم،» خُب گوش هادِین: 14 شما هِنوزا نادونین صَبا چه سر راهتُ اَنوسِه؛ مگه زندگی شما چِن؟ به چه که شما مثه گِراهین که یه لحظه نَمایُن اِبو و بعد محو اِبو. 15 در عوض شما بایه ایطو بِگِی که: «اگه خداوند بُخواد، زنده اَمونیم و ایطو و اُطُو اَکُنیم.» 16 ولی الان شما به تکبر خو اَنازین. هر تکبری که ایطوکا بُبو، بَدِن! 17 پَ، هَرکَ بُدُنِت چه کاری درستِن و اَنجُمی نَدِه، گناه ایکِردِن. |
@ 2024 Korpu Company