غلاطیان 3 - کتاب مقدس به زبان بندری

وا ایمُن یا با کاروی شریعت

¹ ای غَلاطیوی نادون، کِ به شما جادو ایکِردِن؟ مرگ عیسی مسیح طوری وازتُ روشن گفته بو که انگار اُ جلو چِهمِتُ به صلیب بودِن.

² فَکَه مَوات اییُ بُدُنُم: روح خدائو با اَنجُم کاروی شریعت تُگِه یا وا ایمُن به اُنچه که تُشنُت؟

³ یعنی ایکَک نادونین؟ وا روح خدا شروع تُکه و الان تاوا وا جسم کامل بُبین؟

⁴ یعنی الکی ایی همه زجر تُکشی؟ مگه ایکه واکعنم الکی هَستَه!

⁵ خدایی كه روح قدّوسِش بهتُ اَدِت و میونتُ معجزه‌ئُو اَکُنت، ایی کارُ وا خاطر ایی اَکُنت که کاروی شریعتُ اَنجُم اَدِین یا وا خاطریکه به اُنچه که تُشنُت ایمُن تُهَه؟

⁶ همطو که اِبرائیم پیغُمبَر «به خدا ایمُن ایوا و ایی باعث بو که اُ صالح به حساب بیاد.»

⁷ پَ اییُ بُدُنی که چوکُن اِبرائیم اُشُویی اَن که تَگّه شو به ایمُنِن.

⁸ نوشته مقدّس اَ پِشتِه ایدی، که خدا غیر یهودیُنُ وا ایمُن، صالح به حساب اَتارِه، به هِمی خاطر، اَ جلوته به اِبرائیم ایی خبر خاشُ اعلام ایکه و ایگو: «همۀ ملتُ اَ طریق تو برکت اَگِرِن.»

⁹ پَ اُشُ که تَگّه شو به ایمُنِن، واکل اِبرائیم اُ مَرد ایمُن، برکت اَگِرِن.

¹⁰ به چه که همۀ اُشُویی که تَگّه شو به کاروی شریعتِن، نَعلت روشون، چونکه توو کتاب تورات نوشته بودِن: «نَعلت به هَرکَ که، به همۀ اُ چیزُیی که توو کتاب شریعت نوشته بودِن، نَمونِت و اَنجُمشُ نَدِه.»

¹¹ حالا، معلومِن که هیچکَ توو محضر خدا وا شریعت صالح به حساب نِتا، به چه که «آدم صالح با ایمُن زندگی اَکُنت.»

¹² ولی شریعت تَگّه اَش به ایمُن نَن، بلکه «کسی که حکموی شریعتُ اَنجُم اَدِت، توسط اُشُ زندگی اَکُنت.»

¹³ مسیح به جایِ ما نَعلت بو، و ایطوکا مائو اَ نَعلت شریعت آزاد ایکه، به چه که توو تورات نوشته بودِن: «نَعلت به هَر‌کَ که سر دار ایبِکَشِن.»

¹⁴ تا ایطوکا برکت اِبرائیم در مسیح عیسی نصیب غیریهودیُن بَشِت، تا روح خدائو که به ما وعده داده بودِن، اَ راه ایمُن بگیریم.

شریعت و وعدۀ خدا

¹⁵ ای کاکائُن، بُوالی اَ زندگی روزمره یه مثال بهتُ بِزَنُم. حتی عهد و پیمونی که آدم اَبَندِه بعد اَ ایکه رسمی بو دگه هیچکَ ناتون باطلی بُکنت یا چیزی بهش اضاف بُکنت.

¹⁶ حالا، وعده‌ئُو به اِبرائیم و نسلی داده بو. ناگت «به نسلُ،» انگار که دربارۀ خیلیُ بَشِت، بلکه اَگِت، «به نسل تو،» که منظور یَک نُفرِن، یعنی مسیح.

¹⁷ اییُ مَوات بگم: شریعتی که چهارصد و سی سال بعد هُند، عهدیُ که خدا پِشتِه ایبَست باطل ناکُن، طوری که وعده‌ئو هیچ بُکن.

¹⁸ به چه که اگه ارث به وسیله شریعت بیاد، دگه به وسیله وعده نِتات؛ ولی خدا ارثُ به وسیله یه وعده به اِبرائیم ایدا.

¹⁹ پَ شریعت بِی چِن؟ شریعت وا خاطر تقصیرُ اضافه بو، اُ هم تا موکعی که اُ نسلی که وعده به اُشُ داده بودَه، بیاد. شریعت اَ طریق فرشته‌ئُون و به وسیله یه واسطه برکرار بو.

²⁰ حالا هیچ واسطه ای فَکَه نمایندۀ یه طَرَه نین، ولی خدا یکین.

²¹ پَ یعنی شریعت به ضدّ وعده‌ئُوی خدان؟ ابداً! چون اگه شریعتی داده بودَه که شَتونِست زندگی هادِه، پَ صالح بودِن واکعاً به وسیله شریعت شِبو.

²² ولی نوشته مقدّس اعلام ایکه همِی چی اسیر گناهِن، تا اُ وعده ای که به وسیله ایمُن به عیسی مسیحِن، به اُشُویی که ایمُن اَتارِن، داده بَشِت.

²³ حالا، کَبل اَ ایکه ایمُن بیاد، زیر شریعت اسیرئَریم و تا وختی که اُ ایمُنی که بایه هُندَه، نَمایُن بَشِت، توو بند ئَریم.

²⁴ پَ شریعت سرپرست ما بو، تا موکعی که مسیح بیاد، تا ایطوکا به وسیله ایمُن صالح به حساب بیِیم.

²⁵ ولی الان که ایمُن هُندِن، دگه زیر دَسِ یه سرپرست نهیم.

²⁶ به چه که در مسیح عیسی، همتُ اَ طریق ایمُن، پُسُویِ خدایین.

²⁷ چونکه همۀ شما که در مسیح غسل تعمید تُگِه، مسیحُ گَرِ خو تُکِردِن.

²⁸ دگه نه یهودی هَه نه یونانی، نه غُلُم نه آزاد، نه مَرد نه زن، به چه که همۀ شما در مسیح عیسی یکین.

²⁹ و اگه مالِ مسیحین، پَ نسل اِبرائیمین و طِبکِ وعده، میراث بَرین.