افسسیان 4 - کتاب مقدس به زبان بندری

یَک بودِن در بدن مسیح

¹ پَ مه که وا خاطر خداوند توو زندونُم، اَ شما خواهش اُمهَستِن شایسته اُ دعوتی که بودِین رفتار بُکنین،

² کاملاً افتاده ئو آرُم بَشین؛ و وا صبر توو محبت به همدگه تحمل بُکنی.

³ سعی بُکنی تا اُ یکی بودِنیُ که اَ روح خدان، وا رِشمُنِ صُل و سلامتی بُگناری.

⁴ یَک بدن و یَک روح هَه، درست هموطو که دعوت بودِین به یَک امید، که مال دعوتتُن؛

⁵ یَک خداوند، یَک ایمُن، یَک غسل تعمید؛

⁶ و یَک خدا و بَپِ آسَمُنیِ همه، که بالاته اَ همه، و اَ طریق همه، و در همه اَن.

⁷ ولی به هر تِی اَ ما طِبکِ اندازۀ هدیه مسیح، فیض داده بو.

⁸ وا خاطر همی کتاب زبور داوود اَگِت: «موکعی که اُ رَه بالا به آسَمُن، یه لشکر اَ اسیرونُ دُمبال خو ایبُرد و اُ، به آدمُ هدیه ئُو ایدا.»

⁹ ایی گَپ که ’اُ رَه بالا‘، معنیش چِن، جُلَ ایکه اُ به جائوی پست‌ته زمین هم زیر رفته؟

¹⁰ اُ که زیر رَه، هَمُن که، اَ همۀ آسَمُنُ هم خیلی بالاته رَه، تا همی چیُ پُر بُکنت.

¹¹ و اُن که حَواریُن، نبیُ، کسونی که انجیلُ اعلام اَکُنِن، شبانُ و معلّمنُ ایدا،

¹² تا ایمُندارُن به مسیحُ بِی کار خذمت آماده بُکنِن، بِی بنای بدن مسیح،

¹³ تا زَمُنی که ایمُن همۀ ما یکی بَشِت و تا شناخت ما اَ پُس خدا یکی بَشِت، تا کَد یه آدم کامل گَپ بُبیم، تا به اندازه پُری کامَت مسیح گَپ بُبیم.

¹⁴ تا دگه مثه چولنگُ نَبِشیم که وا موجُن وا هر طَرَه پرت بَشیم، و بادِ تعلیموی جور وا جور و حیله و حُقهٔ آدمُ توو اُ نَکشه ئُویی که به گمراه کِردِن اَکِشِن، بِی ما به هر طَرَه بِکَردُنِن.

¹⁵ در عوض با گُفتِن حکیکت توو محبت، اَ هر لحاظ بایه در حد اُ که سَرِن، یعنی مسیح رشد بُکنیم،

¹⁶ اَ اُ همۀ بدن، بوسیله هر مَفصلی که بِی اُشُ آماده بودِن، توو هم چفت اَبِن و به همدگه اَچسبِن، وختی که هر عضوی درست کار بُکنت، باعث اِبوت که بدن رشد بُکنت تا بِی خو در محبت بنا بُکنت.

زندگی جدید

¹⁷ حالا اییُ اَگَم و در خداوند گواهی اَدَم که دگه نبایه رفتارتُ مثه غیر یهودیُن بَشِت که توو فکروی باطل خو رفتار اَکُنِن

¹⁸ عکل اُشُ تار بودِن، و وا خاطر نادونی که توو وجودشون و وا خاطر دل تِلوییشُ، اَ زندگی که خدا اَدِت دور کَفتَن.

¹⁹ اُشُ دل تِلو بودِن، به خوشُ توو هوس بازی ول شُکِردِن و وا حرص همه طور کار ناپاکی اَکُنِن.

²⁰ ولی شما به مسیح ایطوکا یاد تُنگِه،

²¹ به فرضیکه شما دربارۀ اُ تُشنُتِن و طِبکِ اُ حکیکتی که در عیسان، در اُ تعلیم تُگِه.

²² تا اُ آدم کدیمتُ اَ گَر خو در بیاری که مال اُ شیوه زندگیَه که کبلاً تُهَستَه و وا خواسته ئُوی گول زنک فاسد بودِن.

²³ و تا در روح فکرتُ تازه بَشین،

²⁴ و تا آدم جدیدُ گَر خو بُکنی که در صالح بودِن و قدّوسیت حکیکی به شباهت خدا خَلک بودِن.

²⁵ پَ دورو ئو کنار بُنوسی، هر تِیتُ با هَمسادَه خو گَپ راست بِزَنت چونکه ما، اعضای همدگه ایم.

²⁶ «وختی جَهلین، واسار بُبی که گناه نکنی»: مَنوسی روزتُ سر بُبوت و شما هِنوزا جَهلی بُبین،

²⁷ و به ابلیس فرصت مَدِین.

²⁸ دُز دگه دُزی نَکُن، بلکه به جاش کار بُکن، وا دَسُن خو با صداکت کار بُکن تا چیزی دَسش بُبوت که به کسی که محتاجن کمک بُکنت.

²⁹ گَپ زشت اَ لُووِتُ در نیا، بلکه طوری گَپ بِزِنی که به جا بَشِت و بِی بنا کِردِن به کار بیاد تا به اُشُویی که اَشنُوِن فیض هادِه.

³⁰ روح قدّوس خدائو که اَ طریق اُ به روز آزادی مُهر بودِین، غمگین مَکُنی.

³¹ هر طور تلخی، خشم، جَهل، داد و بیداد، تهمت و هر طور بدتالیُ اَ خوتُ دور بُکنی.

³² با همدگه مهربُن و دلسوز همدگه بَشین و همطو که خدا شمائو در مسیح ایبَخشی، شما هم به همدگه بُبَخشین.