کولسیان 3 - کتاب مقدس به زبان بندری

انسان جدیدُ گَر بُکنی

¹ پَ اگه شما وا مسیح زنده بودِین، دُمبال اُ چیزُیی بَشین که بالان، همو جا که مسیحِن، و وا دَس راست خدا نِشتِن.

² فکرُتُ بُنوسی رو اُ چیزُیی که بالان، نه اُ چیزُیی که رو زمینِن.

³ چون شما مُردِین و زندگی شما وا مسیح در خدا پِنهونِن.

⁴ وختی مسیح که زندگی شمان نَمایُن بُبوت، اُغایه شمام وا اُ توو جلال نَمایُن اِبین.

⁵ پَ اُنچه که در شما زمینین، بُکُشین، یعنی بی‌عفتی، ناپاکی، هوا و هوس، خواسته بد و طمع که همو بُت‌پرستین.

⁶ وا خاطر ایی چیزُن که خشم خدا وا سر چوکُن نااطاعتی اَتات.

⁷ شمام یه زَمُنی توو ایی چیزُ رفتار تاکه، اُغایه که توو اُشُ زندگی تاکه.

⁸ ولی الان شما بایه همۀ ایشُ رو بُنوسی کنار: یعنی جَهل، خشم، بدتالی، تهمت و گَپُن زشتُ اَ دَهنِتُ.

⁹ به همدگَه دورو مَگِی، به چه که اُ انسانیّت کُنَه با کاروش اَ گَرِخو در تُواردِن.

¹⁰ و اُ انسانیّت جدیدیُ گَرِخو تُکِردِن که توو شناخت حکیکی تازه اِبودِن، تا به شکل و شمایل خالکش در بیاد.

¹¹ توو ایی انسانیّت جدید، نه یونانی و نه یهودی، نه سُنَّت بودَه و نه سُنَّت نبوده، نه بربر و نه سَکایی، نه غُلُم و نه آزاد، دگه معنی اینین، بلکه مسیح همِی چیزِن و در همه هَمَن.

¹² پَ مثه برگزیدئُن خدا که مقدّس و عزیزَن، دلسوزی، مهربُنی، فروتنی، افتادگی، و صبوریُ گَرِخو بُکنی.

¹³ بِی همدگه تحمل بُکنی و اگه یه تِیتُ اَ یه تِی دگه شکایت ایشَه، همدگه ئو بُبَخشی. همطو که خداوند بِی شما ایبَخشیدِن، شما هم بایه بِی همدگَه بُبَخشی.

¹⁴ و رو همۀ ایشُ محبتُ گَرِخو بُکنی، که همِی چیُ توو یه اتحاد تَمُم و کمال وا هم، پیوند اَدِت.

¹⁵ بُوالی صُل و سلامتی مسیح توو دلُتُ حاکم بَشِت، که واکعاً توو یَک بدن به اُ دعوت بودین. و شکرگزار بَشین.

¹⁶ بُوالی کَلُم مسیح به فَرایُنی در شما ساکن بَشِت، وا تَمُنی حکمت، به همدگه تعلیم هادِی و نصیحت بُکنی؛ مزمورُ، سرودُ و شَروِندوی روحانی بُخونین، با اُ شُکرگزاری که توو دلُتُ به خدا تُهَه.

¹⁷ هر کاری اَکُنین، توو گفتار یا توو رفتار، همِی چیُ به نُم خداوندْ عیسی اَنجُم هادِین، و اَ طریق اُ خدای بَپُ شُکر بُکنین.

قانونی بِی خانواده ئُوی مسیحی

¹⁸ ای زنُن، مطیع شوئُو خو بَشین همطو که در خداوند شایسته اَن.

¹⁹ ای شوئُو، بِی زنُ خو دوست تُبَشِت و با اُشُ تُندی مَکُنی.

²⁰ ای چوکُن، توو همِی چی اَ مُم و بَپ خو اطاعت بُکنی، چون ایی خداوندُ خشنود اَکُنت.

²¹ ای بَپُن، به چوکُتُ جَهلی مَکُنی، نَکه دلسرد بَشِن.

²² ای غُلُمُن، توو همِی چی اَ کسونی که اربابُنِ زمینی توئَن اطاعت بُکنی، نه فَکَه وختی که جلو چِهمِشوئین مثه اُشُویی که دُمبال راضی کِردِن مَردُمَن، بلکه وا خلوص نیّت و وا تِرس اَ خداوند.

²³ هر کاری که اَنجُم اَدِین وا جُن و دل اَنجُم هادِین طوری که انگار بِی خداوند اَکُنین، نه بِی آدمُ،

²⁴ به چه که اَدونین که اَ خداوند بِی اجرتُ، میراث اَگیرین. شما خداوند مسیحُ خذمت اَکِردِین.

²⁵ چون آدمی که بدی اَکُنت، عوض کار بدِ خو اَگِنت، دو چِشی در کار نین.