اعمال رسولان 8 - کتاب مقدس به زبان بندری

سولُس به ایمُندارُن اذیت و آزار اَرِسونه

¹ سولُس اَ ایکه به استیفان شُکُشته، راضیَ. توو اُ روز، اذیت و آزار زیادی به ضدّ کلیسا توو شهر اورشلیم شروع بو، طوری که جُلَ حَواریُن، همه ایمُندارُن توو منطکه ئُوی یهودیه و سامِرِه تاک و پِراک بودِن.

² مردوی دیندار به استیفان دفن شُکِه و پُرسه گِپی بهش شُگِه.

³ ولی سولُس به کلیسا عذاب شَرِسُند و سِراه وا سِراه شَگَشت، به زَنُن و مردون کَهکَشُر شَکِه و توو زندان شَکردوند.

فیلیپُس توو سامره مسیحُ اعلام اَکُنت

⁴ ایمُندارُنی که تاک و پِراک بودَرِن، هر جا که شارَه، کَلُم خدائو تعلیم شادا.

⁵ فیلیپُس هم به یه تا اَ شهروی سامره رَه و مسیحُ به مردم اُجا اعلام ایکه.

⁶ جماعت وختی گَپُن فیلیپُسُ شُشنُت و نِشُنه ئُویی که اَنجُم شَدائُو شُدی، جُملگی وا دِکَّت به اُچه که شَگُو گوش شُکِشی؛

⁷ چونکه روحوی ناپاک اَ خیلی اَ آدمویی که گرفتارشُ‌ئَرِن با غار، در هُندِن و خیلی اَ فلجُ و لَنگُ شفا شُگِه.

⁸ پَ توو اُ شهر شادیِ گِپی راه کَفت.

ایمُن واردن شَمعون جادوگر

⁹ ولی توو اُ شهر یه مَردی که نُمی شمعونَ زندگی شَکِه. اُ پِشتِرُن توو اُ شهر جادوگری شَکِه و مردم سامره اَ کاروش حیرون ئَرِن. شَمعون ادعا شَکِه به خوش کِسین.

¹⁰ همه اَ کوچک و گَپ، به اُ گوش شادا و شاگو: «اُ کُدرَت گَپ خدا که اَگَن، ایین.»

¹¹ و مردم به شَمعون گوش شادا، چونکه اَ دیروَه‌ئَه که به اُشُ وا جادوگری خو حیرون ایکِردَه.

¹² ولی وختی اُشُ به خبر خاش فیلیپُس که درباره پادشاهی خدا و درباره نُم عیسی مسیحَ، ایمُن شُوارد، هم مرد و هم زن، غسل تعمید شُگِه.

¹³ حتی شَمعون خوش هم ایمُن ایوارد و بعد اَ تعمید گِفتِن یکسره واکِل فیلیپُس هَستَه. شَمعون اَ دیدن نِشُنه ئو و معجزه ئُوی گِپی که اَنجُم شِبو، تعجب ایکِردَه.

¹⁴ وختی حَواریُن توو اورشلیم شُشنُت که سامریون کَلُم خدائو کِبول شُکردِن، به پطرس و یوحنا حدشُ شُفِرِستا.

¹⁵ اُ دو تا به منطکه سامره هُندِن، وازشُ دعا شُکِه تا روح قدّوس خدائو دریافت بُکنِن،

¹⁶ به چه که هِنو روح قدّوس خدا به هیچِتا اَ اُشُ نازل نِبودَه، بلکه اُشُ فَکَه به نُم خداوند عیسی تعمید شُگِفتَه.

¹⁷ پَ پطرس و یوحنا دَسُ خو رو اُشُ شُناها و اُشُ روح قدّوس خدائو دریافت شُکِه.

¹⁸ شَمعون وختی ایدی که با دَس ناهادِنِ حَواریُن رو مردم، روح خدا بهشُ داده اِبو، یه مقدار پولی ایوارد و

¹⁹ به حَواریُن ایگو: «به مه هم ایی کُدرَت هادِین تا رو هَرکَ دَس بُنوسُم، روح قدّوس خدائو بِگِنت.»

²⁰ ولی پطرس بهش ایگو: «پولت با خوت نابود بَشِت! چونکه فکر اِتکه اِتونی عطای خدائو با پول به دَس بیاری!

²¹ تو نه کِسمَتی اَ ایی خذمتی و نه اَ ایی خذمت سهمی اِتهَه، چون دلت در محضر خدا صاف نَن.

²² پَ اَ ایی بدی خو توبه بُکن و در محضر خداوند دعا بُکن تا بلکم نیت دلت بخشیده بُبوت؛

²³ به چه که اَدیدم پُر اَ زهر گیشی و اسیر بدی.»

²⁴ شَمعون ایگو: «شما بِی مه پهلو خداوند دعا بُکنی تا هیچِتا اَ اُنچه که تُگُفتِن وا سرُم نیاد.»

²⁵ پطرس و یوحنا بعد اَ گواهی دادن و اعلام کِردِن کَلُم خداوند، به اورشلیم برگشتِن. اُشُ توو راه به خیلی اَ داهاتویِ سامره انجیلُ اعلام شُکِه.

فیلیپُس و خواجه‌سرای حبشی

²⁶ یه فرشتۀ خداوند به فیلیپُس ایگو: «هُرُس و طَرَه جنوب بِرَه، همو راهی که اَ اورشلیم وا طَرَه غزه اَرِت.» اُجا لَردِکین.

²⁷ فیلیپُس هم پا بو و راه کَفت، توو راه به خواجه حبشی رِسی. اُ یه تا اَ آدموی گَپ دربارِ ’کَنداکِه‘، ملکه حبشه هَستَه، و همه خزونه ملکه دستشَ. خواجه بِی پرستش خدا وا اورشلیم هُندَه

²⁸ و توو راه برگشت، توو گالسگه خو نِشتَه و کتاب اِشعیای پیغُمبَر شَخوند.

²⁹ روح خدا به فیلیپُس ایگو: «بِرَه نِزیک و واکِل اُ گالسگه بَش.»

³⁰ پَ فیلیپُس طَرَه گالسگه دُو ایزَه و شِشنُت که خواجه کتاب اِشعیای پیغُمبَرُ اَخوندِن. ازش ایپُرسی: «اُ چیزی که اَخوندِیُ، اَفهمیدِی؟»

³¹ خواجه ایگو: «چطو اِتونُم بُفَهمُم، اگه کسی راهنماییم نَکُن؟» پَ اَ فیلیپُس خواهش ایکه سوار بَشِت و حدی بِنینگِت.

³² اُ کِسمَت اَ نوشته مقدّس که خواجه شَخوند، ایی هَستَه: «مثه کَهری که اَبَرِن تا سَری بُبُرِن، و مثه برّه‌ای که پهلو پشم چِن خو آرُمِن، همطوَم اُ لُوِ خو واز ناکُن.

³³ موکعی که تحقیر شِبو، عدالت اَ اُ دریغ بو؛ کِ اِتون اَ نسل اُ گَپ بِزَنت؟ چونکه زندگی اُ، اَ رو زمین گِفتَه بو.»

³⁴ خواجه به فیلیپُس ایگو: «خواهش اَکُنُم به مه بِگِی که اِشعیای پیغُمبَر، ایی حرفُ درباره کِ اَگُفتِن درباره خویی یا یه کِسِ دگه؟»

³⁵ پَ فیلیپُس شروع به گَپ زدِن ایکه و اَ همی کِسمَت اَ نوشته ئُوی مقدّس شروع ایکه، و خبر خاشُ درباره عیسی به خواجه ایدا.

³⁶ همیطو که توو راه شارَفتَه، سر هُوو رسیدِن. خواجه ایگو: «نگاه بُکن، ایجا هُوو هَستِن! چه جلو تعمید گِفتِن مه ئو اَگِنت؟»

³⁷ فیلیپُس ایگو: «اگه با تَمُن دل خو ایمُن بیاری، بُاکی نین.» خواجه ایگو: «ایمُن اُمهَستِن که عیسی مسیح پُس خدان.»

³⁸ خواجه فَرمُن ایدا گالسگه‌ئو نگه بُکنِن، و فیلیپُس و خواجه، دو تاشُ توو هُوو رفتِن و فیلیپُس به اُ تعمید ایدا.

³⁹ وختی اَ هُوو در هُندِن، روح خداوند فیلیپُسُ ایگِه و ایبُرد و خواجه دگه به اُ اینَدی. خواجه وا شادی به راه خو ادامه ایدا.

⁴⁰ ولی فیلیپُس به خو توو شهر اَشدود پیدا ایکه. اُ توو همۀ شهروی اُ منطکه شَگَشت و انجیلُ اعلام شَکِه، تا به شهر قیصریه رِسی.