اعمال رسولان 5 - کتاب مقدس به زبان بندری

حَنانیا و سَفیره

¹ ولی یه مَردی که حَنانیا نُمِشَ وا زنش سَفیره یه مِلکیُ ایفروخت،

² حَنانیا یه کِسمَت اَ اُ پولُ پهلو خوش نگه ایکه، و زنشم اَ ایی کضیه وا خبرَ، و فَکَه یه مقداری اَ اُ پولُ ایوا، جلو پا حَواریُن ایناها.

³ ولی پطرس به اُ ایگو: «حَنانیا، به چه اِتواشت شِیطُن دلت ایطو پُر بُکنت که به روح قدّوس خدا دورو بِگِی و یه کِسمَت اَ پول زمینُ به خوت نگه بُکنی؟

⁴ مگه کَبل اَ ایکه بُفروشی مال خوت نَهَه؟ مگه بعد اَ فروشِش هم پولی دَس خوت نَهَستَه؟ به چه به ایی فکر کَفتِی که ایطو کاری بُکنی؟ تو نه به آدم، بلکه به خدا دورو اِدگُفتِن!»

⁵ وختی حَنانیا ایی گَپُن شِشنُت، رو زمین کَفت و جُن ایدا! همه اُشُویی که ایی کضیه ئو شُشنُت خیلی دلتَرَک بودِن.

⁶ اُغایه نوخواسته ئون پا بودِن و به حَنانیا توو کفن شُپیچی و صَرا شُبُردُ، دفنی شُکِه.

⁷ حدوداً سه ساعت بعد، زن حَنانیا بی‌خبر اَ کضیه اُجا هُند.

⁸ پطرس ازش ایپُرسی: «بهم بِگَه که زمینُ به همی کیمت تُفروخت؟» سَفیره جواب ایدا: «بله، همی کیمت.»

⁹ ولی پطرس بهش ایگو: «به چه با همدگه دَس به یکی تُکِردِن تا روح خداوندُ امتحان بُکنین؟ بیگین اُشُ که به شوت دفن شُکِردن هِم وَه دَمِ دَرَن و به تو هم اَبَرِن.»

¹⁰ درجا، سَفیره پهلو پائوی پطرس کَفت و جُن ایدا. وختی نوخواسته ئون داخل هُندِن، شُدی که اُ هم مُردِن. پَ صَرایی شُبُرد، کنار شوش دفن شُکِه.

¹¹ اُغایه یَک تِرس گِپی وا جُنِ تَمُن کلیسا و همۀ اُشُویی کَفت، که ایی کضیه ئو شُشنُت.

نِشُنه ئو و معجزه ئُوی زیادی اَنجُم اِبو

¹² نِشُنه ئو و معجزه ئُوی زیادی وا دسِ حَواریُن میون کوم اَنجُم شِبو. ایمُندارُن همه یَکدل توو چارطایی سِلیمُن جمع شابودَه.

¹³ اَ بکیه مردم هیچکَ جرأت ایناکه وارد جمعشُ بَشِت، ولی مردم بهشُ خیلی احترام شاناها.

¹⁴ بِشتِه اَ هر زَمُنی مردم ایمُن شاوا و به خداوند مُلحَک شابو، هم زن و هم مرد،

¹⁵ تا جائی که حتی به مَریضُون توو خیابُنُ شاواردَه و به اُشُ رو جاگَه‌ئو و رو تختُ شاخوابوندَه تا وختی پطرس اَ اُجا رد اِبو، لااقل سایه‌اش رو بعضیُشُ بِکِت تا شفا بِگِرِن.

¹⁶ همیطوَم مردم اَ شهروی دور و وَر اورشلیم شاهُندَه و به مریضُ و کسونی که روحوی ناپاک توو جُنِشُ ئَه شاواردَه، و همشُ شفا شاگِه.

حَواریُن دستگیر و آزاد اَبِن

¹⁷ ولی کاهن گِپو و همۀ آدمُش که اَ فرقه صَدّوقی هَستَرِن، اَ دیدن کوری زیاد دَس به کار بودِن

¹⁸ و به حَواریُن شُگه، و توو زندونی شُکَردون که همه طور آدمی اُجا هَستَه.

¹⁹ ولی غایه شُو، یه فرشتۀ خداوند دروی زندونُ واز ایکه و به اُشُ درایوارد. و ایگو:

²⁰ «بِرِی و داخل معبد ووستی و درباره پیغُم کامل ایی زندگی وا مردم گَپ بِزِنی.»

²¹ حَواریُن وختی اییُ شُشنُت صُحب شفَک وا معبد رفتِن و شروع به تعلیم دادن شُکِه. وختی کاهن گِپو و آدمُش هُندِن، اعضای شورا و همۀ شیخُوی کوم یهودُ صدا شُکِه و چَن نُفرُ وا زندون شُفِرِستا تا به حَواریُن بیارِن.

²² ولی وختی مامورُ داخل زندون رفتِن، به حَواریُن توو زندون پیدا شُنَکِه. پَ برگشتِن، خبر شُدا که:

²³ «دروی زندون کُفل و کایُمَ و پاسبُنُ هم دَم درُ ووستادَرِن. ولی وختی درئُو واز مُکِه، داخل به هیچکَ پیدا مُنَکِه.»

²⁴ وختی فرمُندۀ نگهبُنوی معبد و کاهنوی گَپ معبد ایی گَپ ئو شُشنُت، درباره حَواریُن خیلی حیرون بودِن، و توو فکر رفتِن که آخِر عاکِبت ایی کار چه اِبو.

²⁵ همی موکَع، یکی هُند و بهشُ ایگو: «بیگینی مردویی که توو زندون تُکَردُندَه، تو معبد ووستادَن و به مردم تعلیم اَدادَن.»

²⁶ پَ فرمُندۀ نگهبُنوی معبد با مامورُ رفتِن و به حَواریُن شُوارد، ولی نه وا زور، چون شاتِرسی مردم سنگسارشُ بُکنِن.

²⁷ وختی به حَواریُن شُوارد، به اُشُ رو وا رو شورا شُناها. کاهن گِپو ازشُ ایپُرسی:

²⁸ «ما شدیداً به شما کَدِکَن مُکِه که دگه به ایی نُم تعلیم نَدِین، ولی شما اورشلیمُ با تعلیم خو پُر تُکِردِن و تاوات خون ایی آدم وا گَردُن ما بِکَردُنین.»

²⁹ ولی پطرس و بکیه حَواریُن جواب شُدا: «ما بایه اَ خدا اطاعت بُکنیم نه اَ آدمُ.

³⁰ خدای جدُمُ، عیسائو زنده ایکه همو عیسایی که شما به صلیب ایتُکِشیُ، ایتُکُشت

³¹ خدا به عیسی بالا ایبُرد و به دَس راست خو ایناها، و به اُ سرور و نجات‌دهنده ایکه تا به کوم یهود فرصت هادِه تا توبه بُکنِن و گناهُشُ بخشیده بَشِت.

³² و ما شاهدوی ایی چیزُئیم، همطو که روح قدّوس خدا هم شاهدِن، همو روحی که خدا اُ رو به کسونی ایدادِن که ازش اطاعت اَکُنِن.»

³³ وختی اعضای شورا ایی گَپُنُ شُشنُت خیلی گِرِنگی بودِن و شُخواست به حَواریُن بُکُشِن.

³⁴ ولی توو شورا یه مَردیَ که نُمی گامالائیلَ، و اَ فرقه فریسیَ. اُ معلّم شریعتَ و همه مردم بهش احترام شاناها. گامالائیل ووستا و دستور ایدا به حَواریُن چَن لحظه صرا شُبُبَرِن.

³⁵ بعد اُ به کسونی که اُجائَرِن ایگو: «ای مَردُنِ کوم یهود، حواستُ بُبوت که با ایی آدمُ چه تاوات بُکنی.

³⁶ چونکه چَن وخت پیش، یه مَردی که نُمی تِئوداسَ و ادعا شَکِه به خوش کِسین پا بو، و تقریباً چارصد نُفر بهش مُلحَک بودِن. ولی به اُ شُکُشت و دُمباله روُش همه تاک و پِراک و نیست بودِن.

³⁷ بعد اَ اُ، یهودای جلیلی موکِع سرشماری پا بو و یه عده اَ مردمُ دُمبال خوش ایکَشُند. ولی اُ هم نیست بو و همه دُمباله روُش تاک و پِراک بودِن.

³⁸ پَ درباره ایی مسئله هم، بهتُ اَگَم که دَس اَ سر ایی آدمُ بِسِی و به اُشُ به حال خوشُ بُنوسی. چونکه اگه نیت یا عملشُ انسانی بُبوت، ایی کار وا جا نارَسِه.

³⁹ ولی اگه اَ خدا بَشِت، ناتونین نابودشُ بُکنین. اُ موکَع شما به ضدّ خدا عمل اَکِردِین!» پَ اُشُ به گَپُن گامالائیل گوش شُدا

⁴⁰ و به حَواریُن صدا شُزَه که بیان داخل. شلاقشُ شُزَه و کَدِکَن شُکِه که دگه به نُم عیسی گَپ نَزَنِن، اُغایه وِلِشُ شُکِه بِرَن.

⁴¹ اُغایه حَواریُن اَ پهلو اعضای شورا صَرا رفتِن، و خوشال‌ئَرِن که لایِکِ ایی بودَرِن که وا خاطر نُم عیسی بهشُ بی حرمتی بَشِت.

⁴² اُشُ هر رو، توو معبد و سِرا وا سِرا، اَ تعلیم دادن و اعلام ایکه مسیح موعود همو عیسان، دَس شُنَکشی.