اعمال رسولان 21 - کتاب مقدس به زبان بندری

پولس وا طَرَه اورشلیم اَرِت

¹ بعد اَ ایکه اَ اُشُ جدا بودیم، اَ راه دیریا راه کَفتیم و یَک راست وا جزیرهٔ ’کوس‘ رفتیم. صَباش، به جزیرهٔ رودِس و اَ اُجا به بندِر پاتارا رسیدیم.

² اُجا یه غُراب پیدا مُکِه که وا طَرَه منطکه فینیقیه شَرَه. پَ سوار بودیم و حرکت مُکِه.

³ وختی طَرَه چپ خو جزیرهٔ قپرس مُدی، اَ اُ رد مُکِه، و وا طَرَه سوریه رفتیم. بعد توو بندِر صور اَ غُراب زیر بودیم، چونکه اُجا بایه بار غُرابُ خالی شُکِردَه.

⁴ پَ شاگردُنُ پیدا مُکِه و اُجا هفت رو پهلوشُ مُندیم. اُشُ وا راهبِری روح خدا به پولس شاگو وا شهر اورشلیم نَرِت.

⁵ موکعی که زَمُن اُجا مُندِنمُ تَمُن بو، راه کَفتیم و روُنه سفرمُ بودیم. شاگردُن همشُ با زَنُن و چَک و چوکُشُ به ما تا در اَ شهر همراهی شُکِه. اُجا لُوِ تیُو زانو مُزه و دعا مُکِه

⁶ و وا همدگه خدافظی مُکِه. بعد سوار غُراب بودیم و اُشُ هم وا لَهَر خو برگشتِن.

⁷ ما اَ بندِر صور به سفر خو که اَ راه دیریائَه ادامه مُدا و وا شهر پْتولامائیس رسیدیم. اُجا وا دیدن کاکائُن رفتیم و یَک رو پهلوشُ مُندیم.

⁸ صَباش، اَ اُجا در بودیم و وا شهر قیصریه هُندیم. وا لَهَر فیلیپُسی که مبشرَ رفتیم و پهلوش مُندیم. فیلیپُس یه تا اَ اُ هفت نُفرَ که توو اورشلیم بِی خذمت کِردِن گُزین بودَه.

⁹ اُ چهار تا دُهت مجرد ایشَستَه که نبوّت شاکِه.

¹⁰ چَن رو اُجا هَستِریم که نبی ای که نُمی آگابوسَ اَ منطکه یهودیه رِسی.

¹¹ اُ حدِ ما هُند و کمربند پولس ایگِه، دَس و پائو خو باهاش ایبَست و ایگو: «روح قدّوس خدا اَگِت: ”یهودیونِ اورشلیم صاحب ایی کمربندُ ایطوکا اَبَندِن و دَس غیریهودیُن شَدَن.“»

¹² وختی ایی مُشنوت، ما و آدموی اُجا التماس پولس مُکِه که وا اورشلیم نَرِت.

¹³ ولی پولس جواب ایدا: «ایی چه کارین که اَکِردِین؟ گیریک اَکُنین و دلُم اَشکِنین. به چه که مه حاضرُم وا خاطر نُم خداوندْ عیسی نه فَکَه تو زندون بِکَم، بلکه حتی توو اورشلیم بِمِرُم.

¹⁴ وختی مُدی کانع نابو، دگه ول مُکِه و مُگو: «بُوال اُنچه که خواست خداوندِن، بَشِت.»

¹⁵ بعد اَ اُ روزُن، بار و بندیل خو مُبَست و وا طَرَه اورشلیم حرکت مُکِه.

¹⁶ بعضی اَ شاگردُن هم که مال قیصریه هَستَرِن واکِلمُ هُندِن و بِی ما به لَهَر یه نُفر که نُمی مِناسونَ شُبُرد تا اُجا بُمونیم. مِناسون، مال قپرسَ و یه تا اَ شاگردُن کِدیمیَ.

پولس وا دیدن یَعکوب اَرِه

¹⁷ وختی وا اورشلیم رسیدیم، کاکائُن وا روی خاش به ما کِبول شُکِه.

¹⁸ صَباش پولس وا ما به دیدن یَعکوب رَه و شیخُ جُملگی اُجائَرِن.

¹⁹ پولس بهشُ سلام ایکه و بعدی تک وا تک کارویی که خدا اَ طریق خذمت اُ، میون غیریهودیُن اَنجُم ایداده ئو، نَکل ایکه.

²⁰ اُشُ وختی ایی گَپُنُ شُشنُت، خدائو حمد و ثنا شُکِه. و به پولس شُگُفت: «کاکا، اَگینی که میون یهودیون چَن هزار نُفر ایمُن شُواردِن. اُشُ همشُ نسبت به شریعت غیرت شُهَه،

²¹ و میونِشُ دربارَت ایطو پُر بودِن که تو به همۀ یهودیونی که میون غیریهودیُنَن، تعلیم اَدِی که شریعت موسی پیغُمبَر ول بُکنِن، و وازشُ اَگِی که به چوکُن خو سُنَّت نَکُنِن و طِبکِ رسم و رسومِمُ رفتار نَکُنِن.

²² حالا تکلیف چِن؟ قطعاً، اُشُ اَشنُوِن که تو هُندِی.

²³ پَ اُچه بهت اَگِیم، اَنجُم هادَه. ایجا پهلو ما چار تا مرد هَستَن که نذر شُهَه.

²⁴ به ایی مردون واکِل خو بُبَر و وا اُشُ با هم رسم و رسوم پاک بودِنُ اَنجُم هادَه و خرجشُ هادَه تا بُتونِن سرُ خو بِتِراشِن. ایطوکا همه اَدونِن گَپُنی که دربارَت به اُشُ شُزَدِن درست نَن، بلکه تو خوتَم طِبکِ شریعت زندگی اَکُنی.

²⁵ ولی درباره ایمُندارُن غیریهودی، ما حکم خو توو نومه‌ای به اُشُ مُرَسوندِن و مُگفتن که بایه اَ اُنچه که بِی بُتُ تکدیم بودِن، اَ خون، اَ گوشت حیونُوی خفه بودَه و اَ بی عفتی، دوری بُکنِن.»

²⁶ پَ، پولس به اُ مردون واکِل خو ایبُرد و صَباش، با ایشُ رسم و رسوم پاک بودِنُ اَنجُم ایدا و وا معبد رَه تا اعلام بُکنت که کِی روزُن پاک بودِنشُ تَمُن اِبو و بِی هر تِیشُ کُربُنی تکدیم اِبو.

به پولس تو معبد شُگه

²⁷ چیزی به پایُن اُ هفت روزی که بِی پاک بودِنَ نَمُندَه که چَن تا یهودی اَ منطکه آسیا، به پولس تو معبد شُدی. اُشُ همه جمعیتُ سُک شُکِه و به پولس شُگه،

²⁸ اُشُ جار شازَه: «ای مردون کوم یهود، کمک بُکنی؛ ایی مرد هَمُن که به همه، همه جا به ضدّ کوم ما، به ضدّ شریعت و به ضدّ ایی مکان تعلیم اَدِت. گذشته اَ ایشُ، اُ حتی به یونانیُ هم داخل معبد ایواردِن و ایی جای مقدّسُ نجس ایکِردِن.»

²⁹ به چه که اُشُ پِشتِه به تْروفیموسِ اَفِسُسی توو شهر با پولس شُدیدَه و گَمُن شاکِه که پولس به اُ داخل معبد ایبُردِن.

³⁰ پَ کُل شهر شِین راه کَ! مردم اَ هر طَرَه حمله شُکِه و به پولس شُگِه، اَ معبد کَهکَشُر دری شُوا و درجا دروی معبدُ پشت سَری شُبَست.

³¹ همو موکَع که شاواستَه به پولس بُکُشِن، به فرمُندۀ گُردان رومی خبر رِسی که توو تَمُن اورشلیم شِین راه کَفتِن.

³² اُ فرمُنده درجا سربازُن و افسرُن ایسِی و وا طَرَه اُشُ حمله شُکِه. وختی جمعیت به فرمُنده و سربازو شُدی، اَ زدِن پولس دَس شُکِشی.

³³ بعد اُ فرمُنده جلو هُند و به پولس ایگِه و فَرمُن ایدا به اُ با دو تا زنجیل ایبُبَندِن. اُغایه ایپُرسی که اُ کِن و چه ایکِردِن.

³⁴ یه عده اَ جمعیت فریاد شاکِه ئو یه چیزی شاگو، یه عده دگه یه چیزُی دگه. فرمُنده که اَ شلوغی زیاد اینِتونِست حکیکتُ بُفَهمِت دستور ایدا به پولس توو کَلهَه بُبَرِن.

³⁵ وختی پولس نِزیکِ پله‌ئوی کَلهَه رِسی، وا خاطر خشم جمعیت، سربازو مجبور بودِن به پولس رو دَسُ خو بُبَرِن.

³⁶ چونکه جمعیتی که اَ پِی اُشُ شاهُندَه، غار شازَه: «ایبُکُشی!»

پولس وا مردم گَپ اَزَنت

³⁷ هِنو به پولس داخل کَلهَه شُنَبُردَه که اُ به فرمُنده ایگو: «اِتونُم یه چیزی بهتُ بگم؟» فرمُنده ایگو: «مگه تو یونانی بلدی؟

³⁸ مگه تو همو مِصریو نِهِی که چَن وَه کَبل شورشتی به پا ایکه و به چهار هزارتا مرد آدمکُش با خو به لَردِکی ایبُرد؟»

³⁹ پولس جواب ایدا: «مه یه مرد یهودی اَم مال شهر تارسوس توو منطکه کیلیکیه، مه اَ مردم یه شهر بی نُمُ و نِشُن نَهُم. خواهش اَکُنُم اجازه هادِی وا مردم گَپ بِزَنُم.»

⁴⁰ و وختی فرمُنده اجازه ایدا، پولس رو پِله‌ئو ووستا و وا دَس خو به مردم اشاره ایکه. بعد اَ ایکه همه ساکت بودِن، وا زَبُن عبرانی باهاشُ گَپ ایزَه و ایگو: