اعمال رسولان 19 - کتاب مقدس به زبان بندری

پولس توو اَفِسُس

¹ موکعی که آپولس توو شهر قُرِنتُسَ، پولس بعد اَ رد کِردِن اَ جائُویی که داخل اُ منطکه هَستَرِن، به شهر اَفِسُس رِسی. اُجا چَن تا اَ شاگردُنُ پیدا ایکه

² و ازشُ ایپُرسی: «موکعی که ایمُن تُوا، روح قدّوس خدائو دریافت تُکه؟» اُشُ شُگُفت: «نه ما حتی مُنَشنُتِن که یه روح قدّوس خدایی هم هَستِن.»

³ پولس بهشُ ایگو: «پَ چه نوع غسل تعمیدی تُگِه؟» اُشُ شُگُو: «تعمید یحیی.»

⁴ پولس ایگو: «یحیی، به اُشُویی که توبه شاکِه تعمید شَدا. و به کوم شَگُو که به کسی که بایه بعد اَ اُ بیاد، یعنی به عیسی ایمُن بیارِن.»

⁵ اُشُ وختی اییُ شُشنُت، در نُم خداوند عیسی تعمید شُگِه.

⁶ و موکعی که پولس دَسُش رو اُشُ ایناها، روح قدّوس خدا بهشُ هُند، و شروع شُکِه به زَبُنُوی دگه گَپ زدِن و نبوّت کِردِن.

⁷ اُ مردُ، همه وا هم تقریباً دوازده نُفر ئَرِن.

⁸ پولس به عبادتگاه یهودیُ رَه، اُجا سه ماه وا پاهار گَپ شَزَه و درباره پادشاهی خدا بحث و گَپ و گفت شَکِه و به اُشُ کانع شَکِه.

⁹ ولی بعضیُ سرسختی شاکِه و ایمُن شُناوا و جلو جماعت، اَ آدموی طریقت یعنی اَ کسونی که دُمباله رو عیسائَن بد شاگو. پَ پولس به خوش اَ اُشُ کنار ایکِشی و به شاگردُن با خوش ایسِی، و هر رو توو تالار تیرانوس بحث و گَپ و گفت شَکِه.

¹⁰ دو سال همیطو گذشت طوری که همه اُشُویی که توو منطکه آسیا زندگی شاکِه چه یهودی و چه یونانی، کَلُم خداوندُ شُشنُت.

پُسُوی اِسکیوا

¹¹ خدا وا دَس پولس معجزه ئوی عجیب و غریبی اَنجُم شَدا،

¹² طوری که مردم حتی دِسمالُ و پیشبندوییُ که به جُن پولس ایخاردَه بِی مریضُون شابرده. اُشُ اَ مَرَضُشُ خُب شابو و زارُ ازشُ در شاهُند.

¹³ پَ چَن نُفر اَ زار گیروی دوره گرد یهودی هم سعی شُکِه نُم خداوند عیسائو رو کسونی که زار شُهستَه، اعلام بُکنِن. اُشُ شاگو: «به عیسایی که پولس اعلام اَکُنت کَسَمِتُ اَدَم!»

¹⁴ کسونی که ایی کارُ شاکِه، هفت تا پُس اِسکیوا هَستَرِن، اِسکیوا یه کاهن گَپ یهودیَ.

¹⁵ ولی اُ زار جوابشُ ایدا: «به عیسی اَشناسُم، به پولس هم اَشناسُم، ولی شما کی؟

¹⁶ مَردی که زار ایشَستَه به اُشُ حمله ایکه، و حریف همشُ بو، طوری که اُشُ لُخت و عور و لَت و پار اَ اُ لَهَر در رفتِن.

¹⁷ همۀ کسونی که توو اَفِسُس زندگی شاکِه، هم یهودیُ و هم یونانیُ، اَ ایی کضیه باخبر بودِن. تِرس توو جُن همشُ کَفت و به نُم خداوند عیسی حرمت شاکِه.

¹⁸ و همیطوَم خیلی اَ کسونی که الان ایمُن شُواردَه، هُندِن، جلو رو همه به کارُ خو اعتراف شُکِه.

¹⁹ خیلیُ هم که پیش اَ ایی جادوگری شاکِه، کتابُ خو شُوا و جلو رو همه آتِش شُدا. کیمت ایی کتابُ که حساب شُکِه پنجاه هزار تا سکه نُگرَه هَستَه.

²⁰ ایطوکا، کَلُم خداوند همیطو پخش شِبو و کُوّت شَگِه.

شِین توو اَفِسُس

²¹ بعد اَ ایی اِتفاکُ، پولس وا راهبِری روح خدا تصمیم ایگِه که اَ راه منطکه ئُوی مقدونیه و اَخائیه، وا شهر اورشلیم بِرِت. اُ ایگو: «بعد اَ رفتِنُم به اُجا، بایه اَ شهر روم هم دیدِن بُکنُم.»

²² بعد دو نُفر اَ کسونی که بهش کمک شاکِه، یعنی تیموتائوس و اِراستوسُ وا مقدونیه ایفِرِستا و خوش چَن وختی توو آسیا مُند.

²³ همی موکَع، سر آدموی طریقت شِین گِپی راه کَفت.

²⁴ یه نُگرَه کار که نُمی دیمیتریوسَ، بُتُوی نُگرَه ای اَ آرتِمیس درست شَکِه، و اَ ایی راه بِی صنعتگرُن خیلی کار شَوارد.

²⁵ دیمیتریوس، صنعتگرو و کسونی که توو ایی حرفه کار شاکِه ئو یه جا جمع ایکه و بهشُ ایگو: «آقایُن، اَدونین که مال و منالِمُ اَ ایی شغلن.

²⁶ همطو که اَگینی و اَشنُوی ایی پولس نه فَکَه توو اَفِسُس، بلکه تقریباً توو تَمُنِ آسیا، به خیلی اَ مردم کانع ایکِردِن و اَ راه به در ایکِردِن. اُ اَگِت خدائویی که وا دَس آدمُ درست اَبِن، خدا نَهَن.

²⁷ ایی خطر هَستِن که نه فَکَه ایی کار و کاسبیمُ کِساد بَشِت، بلکه معبد الهۀ گَپِمُ آرتِمیس هم اَ قُرب بِکِت و حتی الهه مو آرتِمیس که توو تَمُن آسیا و توو تَمُن دنیا پرستیده اِبو، اَ اُبُهت خو بِکِت.»

²⁸ اُشُ وختی اییُ شُشنُت، خیلی جَهلی بودِن، غار شُزَه که «آرتِمیسِ اَفِسُسیُن گَپِن!»

²⁹ پَ یه شینی توو تَمُنِ شهر راه کَ! مردم همه وا هم طَرَه میدون تماشا دو شُزَه و به گایوس و آریستارخوس که مال مقدونیه و اَ همسِنگاروی پولس ئَرِن، کَهکَشُر شُکِه وا خوشُ شُبُرد.

³⁰ پولس ایخواست وسط جمعیت بیاد، ولی شاگردُن شُنَواشت.

³¹ حتی بعضی اَ افسروی گَپ آسیا که اَ رِفیکُن پولس ئَرِن، بهش خبر شُفِرِستا، اَزی خواهش شُکِه که پا توو میدون تماشا نَنوسه.

³² یه عده اَ جمعیت فریاد شاکِه ئو یه چیزی شاگو، یه عده دگه یه چیزُیِ دگه. به چه که حیرون ئَرِن و خیلی اَ اُشُ شنادونست به چه جمع بودِن.

³³ بعضی اَ جماعت گَمُن شُکِه که ایی شِینُ زیر سر اسکندرن همو اسکندر که یهودیُ تیغاری شُکَردونده. اسکندر وا دَس اشاره ایکه و شَواستَه جلو جماعت اَ خوش دفاع بُکنت.

³⁴ ولی وختی اُشُ شُفَهمی که اسکندر یهودین، همه وا هم، تقریباً دو ساعت جار شازَه: «آرتِمیسِ اَفِسُسیُن گَپِن!»

³⁵ بعد اَ ایکه شهردار به جماعت آرُم ایکه، ایگو: «مَردُن اَفِسُس، کِن که نَدُنه شهر اَفِسُس واسار معبد آرتِمیسِ گَپِن و نگهبُن سنگ مقدسِ اُن که اَ آسَمُن نازل بو؟

³⁶ پَ حالا که نابو ایی چیزُئو حاشا بُکنی، بایه آرُم بِشی و وا شتاب کاری مَکُنی.

³⁷ به چه که ایی مَردون که ایجا تُواردِن، نه اَ معبد ما دُزی شکردن و نه به الهۀ ما کُفر شُگِفتِن.

³⁸ پَ اگه دیمیتریوس و همکارُوی صنعتگرش اَ کسی شکایت شُهَه، درِ محکمه‌ئُو بازِن و فَرمُندارو هم حَی و حاضر. بُوالی شکایتُ خو اُجا بُبَرِن.

³⁹ ولی اگه دُمبال چیزُیِ دگه ایین، بایه توو مجلس شهر حل و فصل بُکنین.

⁴⁰ چون واکعاً ایی خطر هَستِن که وا خاطر اِتفاکوی اِمرو، اَنگ شورشتی مُبزنن. اگه ایطو بَشِت دگه ناتونیم دلیلی بیاریم که به چه ایی شِین راه کَ.»

⁴¹ شهردار اییُ ایگُفت و به جماعت تاک و پِراک ایکه.