اعمال رسولان 13 - کتاب مقدس به زبان بندری

ماموریت برنابا و شائول

¹ توو کلیسایی که توو شهر اَنطاکیه ئَه، نبیُ و معلّمونی هَستَرِن: مثه برنابا، شَمعون معروف به نیجِر، لوکیوسِ قیرَوانی، مَنائِن که رِفیک خیلی کِدیمی هیرودیس حاکمَ و همیطوَم شائول.

² موکعی که ایشُ مشغول پرستش خداوند و روزه ئَرِن، روح قدّوس خدا ایگو: «برنابا و شائولُ بِی اُ کاری که صداشُ اُمکِردِن تا اَنجُمی هادَن، به مه جدا بُکنی.»

³ اُغایه، بعد اَ روزه و دعا، دَس رو دو تاشُ شُناها، برکتشُ شُدا و به اُشُ راهی سفر شُکِه.

برنابا و شائول توو قپرس

⁴ پَ، اُ دو نُفر که اَ طَرَه روح قدّوس خدا فرستادَه بودَرِن، به بندِر سِلوکیه رفتِن و اَ اُجا اَ راه دیریا به قپرس رسیدِن.

⁵ وختی به شهر سَلامیس رسیدِن، توو عبادتگاهوی یهودیُ کَلُم خدائو اعلام شُکِه. یوحنا که مَرقُس ایشاگو هم بِی کمک کِردِن واکِلشوئَه.

⁶ اُشُ همه جای جزیرهُ گَشتِن تا به شهر پافوس رسیدِن. اُجا به یه یهودی که نُمی بارْ‌یَشوعَ شُدی. اُ جادوگر و نبی دروغکاییَ.

⁷ اُ اَ رِفیکُنِ فَرمُندار رومی ’سِرگیوس پولسَ‘. فَرمُندار یه مرد عاکِلیَه و چون شَواستَه کَلُم خدائو بِشنُوِت به برنابا و شائول ایطلبی.

⁸ ولی اُ جادوگر که معنی نُمی عالمَ، با اُشُ مخالفت ایکه و سعی شَکِه نواله فَرمُندار ایمُن بیارِه.

⁹ ولی شائول، که بهش پولس هم ایشاگو، پُر اَ روح قدّوس خدا بو، خیره جادوگرُ بو و ایگو:

¹⁰ «ای پُس ابلیس، ای دشمن همه صالحی، که پُر اَ دوز و کلَک و شرارتی! اَ کج کِردِن راهوی راست خداوند دَس ناسِی؟

¹¹ حالا بیگین دَس خداوند به ضدِّتُن. تو کور اِبی و تا یه مدت ناتونی اَفتُوُ بیگینی.» درجا، غُبر و تُریکی اُ جادوگرُ ایگِه، اُ دور خو شَسِری، و دُمبال یه نُفر شَگَشت که تیکَشی بُکنت و راهُ بهش نِشُن هادِه.

¹² وختی فَرمُندار ایی اِتفاک ایدی، ایمُن ایوارد، چونکه اَ تعلیمی که درباره خداوند شادا ماتش ایزَدَه.

پولس و برنابا توو اَنطاکیۀ پیسیدیه

¹³ اُغایه پولس و واکِلُش اَ راه دیریا اَ شهر پافوس به شهر پِرجه که توو منطکه پامفیلیه ئَه رفتِن. اُجا یوحنا که بهش مرقس شاگو، ازشُ جدا بو و وا شهر اورشلیم برگشت.

¹⁴ ولی اُشُ اَ پِرجه رد شُکِه و به شهر اَنطاکیه که توو منطکه پیسیدیه ئَه رسیدِن. روز شنبه مقدّس، به عبادتگاه رفتِن و نِشتَن.

¹⁵ بعد اَ خوندن تورات و نوشته ئُوی پیغُمبَرُن، رئیسوی عبادتگاه به پولس و برنابا پیغُم شُفِرِستا و شُگُو: «کاکائُن، اگه پیغُمی تُهَه که باعث دلگرمی مردم اِبوت، بُفرمایین.»

¹⁶ پَ پولس ووستا و وا دَس اشاره ایکه، ایگو: «ای مردون کوم یهود و ای غیریهودیُن خداتِرس، گوش هادِی!

¹⁷ خدای ایی کوم یهود، به جدوی ما گُزین ایکه و به کوم ما زَمُنی که توو سرزمین مصر توو غربت زندگی شاکِه یه ملت گِپی ایکه و با کُدرَت گِپی به اُشُ اَ اُجا در ایوا.

¹⁸ خدا نِزیک چِل سال رفتار ایی کومُ تو لَردِکی تحمل ایکه.

¹⁹ و هفت تا ملتی که تو سرزمین کنعان هَستَرِن، نابود ایکه و بعد سرزمینِشُ به کوم خو ارث ایدا.

²⁰ ایشُ همه حدود چارصد و پنجاه سال طول ایکِشی. «و بعد اَ اُ، تا زَمن سموئیل پیغُمبَر، خدا داورُنُ بهشُ ایدا.

²¹ اُغایه اُشُ یه پادشاهی شُخواست و خدا شائول، پُس قِیس، اَ طِیفه بِنیامینُ بهشُ ایدا. شائول چِل سال حکومت ایکه.

²² بعد اَ ایکه خدا به شائول اَ پادشاهی ایسِی، به داوود مَعیَن ایکه تا شاه اُشُ بَشِت، و دربارَش گواهی ایدا و ایگو: ”داوود پُس یَسا، که باب دِلُمِن پیدا اُمکِردِن؛ اُ خواسته مه ئو کامل اَنجُم اَدِت.“

²³ «اَ نسل همی مرد، خدا همطو که وعده ایدا، یه نجات‌دهنده یعنی عیسائو به کوم یهود ایفِرِستادِن.

²⁴ کَبل اَ هُندِن عیسی، یحیی به همۀ مردم کوم یهود اعلام ایکِردَه که توبه بُکنِن و غسلِ تعمید بِگِرِن.

²⁵ وختی یحیی دوره خذمت خو تَمُن شَکِه، ایگو: ”گَمُن اَکُنین مه که اَم؟ نه مه اُ نَهُم؛ بلکه بعد اَ مه یکی اَتات که مه حتی لایِک نَهُم بَنِ جوتی پاش واز بُکنُم.“

²⁶ «ای کاکائُن، ای چوکُن نسل اِبرائیم پیغُمبَر، و ای غیریهودیُن خداتِرس که ایجایین! پیغُم ایی نجات، بِی ما فرستادَه بودِن.

²⁷ مردمی که توو اورشلیم زندگی شاکِه و رئیسونِشُ، وا خاطریکه نه به عیسی شُشناخت و نه گُفتَه ئُوی پیغُمبَرُنُ که هر شنبه خونده اِبو شُفهمی، وا محکوم کِردِن عیسی، گُفتَه ئُوی پیغُمبَرُنُ به اَنجُم شُرَسُند.

²⁸ اُشُ با ایکه توو عیسی هیچ تقصیری پیدا شُنکه که لایِکِ مرگ بَشِت، اَ پیلاتُس، فَرمُندار رومی شُخواست به اُ بُکُشِه.

²⁹ وختی تَمُنِ اُ چیزُیی که درباره عیسی نوشته بودَه، به اَنجُم شُرَسُند، به اُ اَ صلیب زیر شُوا، توو مقبره شُناها.

³⁰ ولی خدا به اُ اَ مُردَئُن زنده ایکه.

³¹ و عیسی روزُن زیادی به کسونی که وا اُ اَ منطکه جلیل به اورشلیم هُندَرِن نَمایُن بو. همو کسونی که حالا درباره عیسی به کوم ما گواهی اَدَن.

³² «ما بهتُ ایی خبر خاش اَدِیم که خدا به اُ وعده ای که به جدُمُ ایدا،

³³ با زنده کِردِن عیسی، بِی ما که اولادُنِ اُشُوئیم، به اَنجُم ایرَسوندِن. همطو که تو مزمور دوّم نوشته بودِن: ”تو پُس مه ای؛ اِمرو، مه بَپ تو بودَم.“

³⁴ «خدا درباره ایی حکیکت که به اُ اَ مُردَئُن زنده ایکه که ابداً نپوسه، ایطو ایگُفتِن: «”مه اُ برکتوی مقدّس و حَتمیُ که وعده ش به داوود داده بودِن، به شما اَدَم.“

³⁵ و بِی همی خاطر توو یه مزمور دگه هم اَگِت که: «”تو ناوالی گُزین بودَه اَت بُپوسه.“

³⁶ «ولی داوود پادشاه بعد اَ ایکه توو زمونه خو، هدف خدائو به اَنجُم ایرسوندَه، مُرد و پهلو جدُ خو رَه، و جُنِش ایپوسی.

³⁷ ولی اُ کِ خدا زنده‌اش ایکه، جُنِش اینِپوسی.

³⁸ «پَ، ای کاکائُن، اییُ بُدُنی که اَ طریق عیسان که بخشش گناهُ به شما اعلام اِبو.

³⁹ هَرکَ به عیسی ایمُن بیارِت، اَ طریق اُ اَ همه چی آزاد اِبو. اَ همه اُ چیزُیی که وا شریعت موسی پیغُمبَر تُنِتونِست ازشُ آزاد بُبین.

⁴⁰ پَ واسار بُبی تا نَکه اُ کَلُمی که اَ طریق پیغُمبَرُن گُفتَه بودِن وا سَرِتُ بیاد که اَگِت:

⁴¹ «”بیگینی، ای کسونی که رشخند اَکُنی، ماتتُ بِزَنت و هلاک بِشی، به چه که توو زمونۀ شما یه کاری اَکِردَم، یه کاری که حتی اگه کسی هم بهتُ بِگِت باور ناکُنین.“»

⁴² وختی پولس و برنابا اَ عبادتگاه در شاهُند، مردم ازشُ خواهش شُکِه که شنبه بعد هم در ایی مورد باهاشُ گَپ بِزَنِن.

⁴³ بعد اَ ایکه مردم اَ عبادتگاه در بودِن خیلی اَ یهودیون و آدموی دینداری که یهودی بودَرِن، دُمبال پولس و برنابا راه کَفتِن. پولس و برنابا با ایی گروه گَپ شُزَه و تشویقشُ شُکِه که توو فیض خدا پابرجا بَشِن.

⁴⁴ شنبه بعدی، تقریباً، همه مردم شهر جمع بودِن تا کَلُم خداوند بِشنُوِن.

⁴⁵ ولی وختی یهودیُن اُ جمعیت زیادُُ شُدی، دِکّشُ ایکه و به پولس دِشمُن شُدا و وا گَپُنِش مخالفت شُکِه.

⁴⁶ پولس و برنابا وا پاهار شُگُفت: «لازمَ کَلُم خدا اَوِّل اَ همه به شما گُفتَه بَشِت. ولی حالا که به اُ رد تُکه و به خو لایِکِ زندگی ابدی تُنَدونِست، بیگینی، ما سُراکِ غیر یهودیون اَرِیم.

⁴⁷ بِی چه که خداوند به ما ایطو فَرمُن ایدادِن که: «”مه به تو نوری اُمکِردِن به غیریهودیُن، تا نجاتُ به تَمُن دنیا بِرَسُنی.“»

⁴⁸ وختی غیریهودیُن اییُ شُشنُت، دلخاش بودِن و به کَلُم خداوند حمد و ثنا شُکِه؛ و اُشُویی که به زندگی ابدی گُزین بودَرِن، ایمُن شُوا.

⁴⁹ کَلُم خداوند توو کُل اُ منطکه پخش شِبو.

⁵⁰ ولی یهودیون، به زَنُن دیندار و سرشناس و همیطوَم به مردوی بُرِشدار شهر به ضدّ پولس و برنابا سُک شُکِه و تحریکشُ شُکِه که اذیت و آزارشُ بُکنِن. اُشُ به پولس و برنابا اَ منطکه شو در شُکِه.

⁵¹ پولس و برنابا هم به نِشُنۀ ایکه خدا به اُشُ مجازات اَکُنت، دُولَغ اُ شهر اَ پائوخو شُتَکوند و وا شهر قونیه رفتِن.

⁵² شاگردُن پُر اَ شادی و روح قدّوس خدا هَستَرِن.