اعمال رسولان 10 - کتاب مقدس به زبان بندری

پطرس و کُرنِلیوس

¹ توو شهر قیصریه یه مَردی زندگی شَکِه، که نُمی کُرنِلیوسَ. اُ یه افسر رومیَ توو یه گُرو گَپ که نُمِ اُ گُرو ’گُردان ایتالیاییَ‘.

² اُ و همه اهل لَهَری دیندار و خداتِرس هَستَرِن. کُرنِلیوس وا دَسُ دلبازی به مردم صدکه شَدا و همیشه به محضر خدا دعا شَکِه.

³ یه رو دور و بَر ساعت سه پِسین خیلی واضح توو رویا ایدی که یه فرشتۀ خدا پهلوش هُند و بهش ایگو: «ای کُرنِلیوس!»

⁴ کُرنِلیوس وا ترس بهش خیره بو و ایگو: «بُفرما، سرورُم!» فرشته به اُ ایگو: «دعائُوت و صدکه‌ئُوت مثه یه هدیه یادگاری بالا رفتِن و به محضر خدا رسیدِن.

⁵ الان یه چَن نُفرُ به شهر یافا بفرست تا شَمعون معروف به پطرسُ ایجا بیارِن.

⁶ اُ مهمون یه چَرم سازن که نُمی شمعونِن و لَهَری لُوِ تیُوِن.»

⁷ وختی فرشته‌ای که وا اُ گَپ شَزَه اَ پهلوش رَه، کُرنِلیوس دو نُفر اَ نوکرُش و یه تا اَ سربازوی که بهش خذمت شَکِه و مرد دینداری هَستَه، صدا ایزَه

⁸ و تَمُن کضیه بهشُ ایگو و بِی اُشُ به یافا ایفِرِستا.

رویای پطرس

⁹ صَباش، وختی اُشُ توو راه هَستَرِن و نِزیک شهر ئَرِن، نِزیکوی دوازده ظهرَ که پطرس بالا سراه رَه تا دعا بُکنت.

¹⁰ پطرس گُشنه بو و ایخواست چیزی بُخارِت. ولی همو موکَع که اُشُ خوراکُ آماده شاکِه، پطرس اَ حال رَه.

¹¹ توو اُ حال ایدی که آسَمُنُ واز بودِن و چیزی مثه یه سفره گَپ که اَ چارکُنج دولکونِن، وا طَرَه زمین زیر اَهُندِن.

¹² اُ سفره پُرَ اَ همه طور چارپایُن و خزندئُن و پرندئُن آسَمُنَ.

¹³ اُغایه صدایی بهش رِسی که: «پطرس، هُرُس، سر بُبُر و بُخا!»

¹⁴ ولی پطرس ایگو: «اصلا، ای خداوند، چونکه مه ابداً به چیزی که حرومِن یا نجسن لُو اُمنَزَدِن.»

¹⁵ اُ صدا دوباره دُفَه دوّم بهش ایگو که «به اُ چیزی که خدا حلال ایکِردِن، تو مَگَه حرومِن!»

¹⁶ ایی اِتفاک سه دُفَه تکرار بو و یَکهو سفره وا طَرَه آسَمُن بالا بُردَه بو.

¹⁷ اُغایه که پطرس هاج و واج به معنی ایی رویایی که ایدیدَه فکر شَکِه، فرستادَه ئُون کُرنِلیوس، لَهَر شمعونُ پیدا شُکِه و دَم لهَری ووستادَن.

¹⁸ اُشُ جار شُزَه و شُپُرسی که شَمعون که پطرس شَگن اُجا مهمونِن یا نه.

¹⁹ پطرس همیطو که به اُ رویا فکر شَکِه روح خدا بهش ایگو: «بیگین، سه نُفر پِی اِت اَگَردیدَن.

²⁰ هُرُس، زیر بِرَه و بدون ایکه شک توو دل خو راه هادِی باهاشُ بِرَه، چونکه مه به اُشُ اُمفِرِستادِن.»

²¹ پطرس رَه زیر پهلو اُ مَردُ و بهشُ ایگو: «مه همو اَم که دُمبالشین. به چه هُندِین؟»

²² اُشُ شُگُو: «افسر رومی کُرنِلیوس به ما ایفِرِستادِن. اُ یه مرد درستکار و خداتِرسِن و همه ملت یهود اَ خُبی اُ گَپ اَزَنِن. اُ اَ یه فرشته مقدّس دستور ایگِفتِن که دُمبال تو بفرسته تا تو به لَهَری بِرِی و اُ گَپُنِت بِشنُوِت.»

²³ پَ پطرس به اُشُ داخل لَهَر ایبُرد تا مهمونی بَشِن. صَباش، پطرس پا بو و واکِل اُشُ راه کَفت. بعضی اَ کاکائُن که مال یافا هَستَرِن هم واکِلی رفتِن.

²⁴ صَباش وا قیصریه رسیدِن. کُرنِلیوس منتظر اُشُ هَستَه، و کومودون و دوستوی نِزیکِ خو هم جمع ایکِردَه.

²⁵ وختی پطرس داخل لَهَر بو، کُرنِلیوس جلو راهی رَه، و به پاش کَفت، و به اُ پرستش ایکه.

²⁶ ولی پطرس به اُ بلند ایکه و ایگو: «هُرُس؛ مه اَم یه آدمُم.»

²⁷ بعد پطرس همطو که وا اُ گَپ شَزَه داخل لَهَر بو و ایدی که آدموی زیادی اُجا جمعن.

²⁸ پطرس به اُشُ ایگو: «شما خوتُ اَدونین که به یه یهودی روا نین که با کسونی که اَ یه ملت دگه‎اَن، نشست و برخاستی شُبَشِت یا به لهَرشُ بِرِن. ولی خدا به مه نِشُن ایدادِن که نبایه به هیچکَ حروم یا نجس بگم.

²⁹ پَ وختی دُمبال مه تُفرستا، بی چون و چرا هُندُم. الان بِگِی به چه دُمبال مه تُفرستا؟»

³⁰ کُرنِلیوس ایگو: «چهار رو پیش همی موکَع، دور و وَر ساعت سه پِسین، توو لَهَر خو دعا مَکِه که یَکهو یه مَردی با جِمه نورانی جلوم ووستا

³¹ و ایگو: ”کُرنِلیوس، دعات کِبول بودِن و صدکه ئُویی که اِتدادَه در محضر خدا وا یاد هُندِن.

³² پَ یه چَن نُفر به یافا بفرست تا شَمعون که بهش پطرس اَگَنُ ایجا بیارِن. اُ مهمون لَهَر یه چَرم سازِن که نُمی شمعونِن و لَهَری لُوِ تیُوِن.“

³³ پَ فورنی دُمبالت اُمفِرِستا و تو هم لطف اِتکه و هُندی. حالا همۀ ما ایجا در محضر خدا حاضریم تا هرچه که خداوند به تو فَرمُن ایدادِن، بِشنُویم.»

غیر یهودیون خبر خاشُ اَشنُوِن

³⁴ پَ پطرس شروع به گَپ زدِن ایکه، ایگو: «حکیکتاً، اُمفَهمی که خدا فَرخی بین آدمُ نانوسه؛

³⁵ بلکه توو هر ملتی هر که اَ خدا بِتِرسه و کار درستُ اَنجُم هادِه در محضر خدا کِبول اِبو.

³⁶ شما اَدونی که خدا کَلُمِ خو به کوم یهود ایفِرِستا و خبر خاش صُل و سلامتیُ توسط عیسی مسیح، که خداوند هَمَن، اعلام ایکه.

³⁷ شما خوتُ اَدونی بعد اَ ایکه یحیی پیغُم غسل تعمیدُ اعلام ایکه، ایی کار اَ منطکه جلیل شروع بو و توو سر تا سر منطکه یهودیه پخش بو.

³⁸ ایکه خدا چطوکا عیسای ناصریُ با روح قدّوس خو و با کُدرَت، مسح و تعیین ایکه. اُ همه جا شَگَشت و کاروی خُب شَکِه و به همۀ اُشُ که زیر ظلم ابلیس هَستَرِن، شفا شَدا، وا خاطریکه خدا با اُ هَستَه.

³⁹ «ما شاهدوی همۀ کارویی هَستِیم که اُ، هم توو سرزمین یهود و هم توو اورشلیم اَنجُم ایدا. اُشُ بِی اُ به صلیب ایشُکِشی، ایشُکُشت.

⁴⁰ ولی خدا به اُ توو روز سوّم زنده ایکه و نمایُنِش ایکه،

⁴¹ ولی نه به همه مردم، بلکه به مایی که خدا گُزینِمُ ایکِردَه تا شاهدُن بَشیم، یعنی به مایی که بعد اَ زنده بودِنِ عیسی اَ مُردَئُن، با اُ مُخوارد و مُنوشی.

⁴² اُ به ما فَرمُن ایدا تا به مردم اعلام بُکنیم و شهادت هادِیم که عیسی همو کِسین که خدا به اُ تعیین ایکه تا قاضی زِندَئُن و مُردَئُن بَشِت.

⁴³ همه پیغُمبَرُن درباره اُ گواهی اَدِن که هَرکَ به عیسی ایمُن بیارِه، اَ طریق نُم اُ گناهُش بخشیده اِبو.»

روح قدّوس خدا به غیر یهودیون نازل اِبو

⁴⁴ وختی که پطرس هِنوزا ایی گَپُن شَزَه، روح قدّوس خدا به همۀ اُشُ که اُ کَلُم شُشنُت، نازل بو.

⁴⁵ بعضی اَ ایمُندارُن سُنَّت بودَه، یعنی اُشُویی که اَ میون یهودیُ هَستَرِن، واکِل پطرس هُندَرِن. اُشُ حیرون بودِن، به چه که شُدی عطای روح قدّوس خدا حتی به غیریهودیُن هم نازل بو.

⁴⁶ چون شاشنُوتَ که اُشُ به زَبُنُوی دگه گَپ اَزَنِن و خدائو ستایش اَکُنِن. بعد پطرس اعلام ایکه:

⁴⁷ «حالا که ایی مردم دکیکاً مثه ما روح قدّوس خدائو شُگِفتِن، کسی اِتون جلو تعمید دادنشُ توو هُوو بِگِنت؟»

⁴⁸ پطرس فَرمُن ایدا تا به اُشُ در نُم عیسی مسیح تعمید هادِن. اُغایه اُشُ اَ پطرس شُخواست یه چَن رو باهاشُ بُمونِت.