۲پطرس 1 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ اَ طَرَه شَمعونِ پطرس، غُلُم و حَواری عیسی مسیح، به اُشُویی که بوسیله درستی خدامُ و نجات‌دهندمُ عیسی مسیح، ایمُنی مثه ایمُن ما وا دَس شُواردِن:

² به واسطه شناخت خدا و خداوندمُ عیسی، فیضُ و صُل و سلامتی، فَرایُن وا شما بُبوت.

گُزین بودَئُن خدا

³ کُدرَت الهیِ اُ، همهٔ چیزُیی که بِی زندگی و دینداری لازمِن، به ما ایدادِن. ایی اَ طریق شناختِ اُن که مائو به جلال و فضیلت خوش دعوت ایکه.

⁴ که بوسیله ایشُ وعده ئُوی کیمتی و خیلی گَپ خو، به ما ایدادِن، تا اَ طریق اُشُ همباش طبیعت الهی بَشین و اَ اُ فسادی که توو دنیا وا خاطر میل به گناهِن، در بِرِین.

⁵ به هِمی خاطر شما تَمُن سعی خو بُکنی که به ایمُنِتُ خُبی اضافه بُکنی و به خُبی شناختُ،

⁶ و به شناخت خودداریُ، و به خودداری پایداریُ، و به پایداری دینداریُ،

⁷ و به دینداری، محبت برادرانه، و به محبت برادرانه، دوست داشتِن.

⁸ چونکه اگه ایی خصلتُ در شما بَشِت و بِشتِه هم بُبوت، ناوالِن شما توو شناخت خداوندمُ عیسی مسیح، بی‌اثر یا بی‌ثمر بَشین.

⁹ به چه که هَرکَ ایی خصلتُ ئو اینِبو، ایکَک کورِن که اَ نوک دماغ خو اُ راه‌تِه ئو ناگینه، و اَ یاد ایبُردِن، که اَ گناهوی کَبلَنی پاک بودِن.

¹⁰ پَ ای کاکائُن، هرچه بِشتِه سعی بُکنی تا دعوتتُ و گُزین بودِنتُ ثابت بُکنی، به چه که اگه ایی خصلتُ ئو بکار بُبِری ابداً ناکِی.

¹¹ و ایطوکا، تَمُم و کمال به شما اجازه داده اِبوت تا به پادشاهی ابدی خداوندمُ و نجات دهندمُ عیسی مسیح داخل بُبی.

¹² پَ مه مَوات که همیشه ایی خصلتُ ئو وا یادتُ بیارُم، با ایکه اُشُ رو اَدونین و توو حکیکتی که تُهَه پا برجایین.

¹³ مه گَمون اَکُنُم ایی درستِن که، تا زَمُنی که توو ایی بدنُم، وا یاد آوری ایی خصلتُ شمائو سُک بُکنُم،

¹⁴ به چه که اَدونُم به همی زودیُ ایی بدنُ اَنوسُم و اَرَم، همطو که خداوندمُ عیسی مسیح به مه روشن ایکه.

¹⁵ و مه تَمُن سعی خو اَکُنُم، تا بعد اَ رفتِنُم اَ ایی دنیا، شما بُتونی که همه وَه ایی چیزُئو وا یاد بیاری.

¹⁶ به چه که وختی که کُدرَت و هُندِن خداوندمُ عیسی مسیحُ وازتُ اعلام مُکِه، دُمبال چیچکائُویی که وا رمالی ساخته بودَه نرفتریم، بلکه وا چِهموی خومُ عظمت اُ رو مُدیدَه.

¹⁷ به چه که اُغایه که اُ اَ طَرَه خدای بَپ حرمت و جلال ایگِه و صدایی اَ جلال عظیم بهش رِسی که، «ایین پُس عزیزُم، که ازش خیلی راضیُم.»

¹⁸ ما خومُ همی صدائو که اَ آسَمُن رِسی، مُشنُت، به چه که ما رو اُ کوه مقدّس واکِلی هَستِریم.

¹⁹ ما کَلُم کابِل اطمینُن پیغُمبَرُنُ مُهَه که خُبِن بهش توجه بُکنی، به چه که مثه یه چراغ توو یه جای تُریک اَدِرخشه، تا اُغایه که روز بِزَنت و اِستالَه صُحب توو دلُتُ طلوع بُکنت.

²⁰ کَبل اَ هر چیزی اییُ بُدُنی که هیچِتا اَ نبوّتوی نوشته مقدّس، تفسیر خود نبی نَن.

²¹ چونکه هیچ نبوّتی ابداً به خواست آدمیزاد نَهُندِن، بلکه آدمُ توسط روح قدّوس خدا، اَ طَرَه خدا گَپ شُزَه.