۲قرنتیان 1 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ اَ طَرَه پولس که به خواست خدا حَواری مسیح عیسان، و اَ طَرَه کاکامُ تیموتائوس، به کلیسا خدا که توو شهر قُرِنتُسِن، و به همۀ ایمُندارُن به مسیح که توو تَمُن منطکه اَخائیه اَن:

² فیض و صُل و سلامتی اَ طَرَه بَپمُ خدا، و خداوندْ عیسی مسیح وا شما بُبوت!

خدای همۀ دلگرمیُ

³ ستایش بر خدا، بَپِ خداوندمُ عیسی مسیح، که بَپِ رحمتُ و خدای همۀ دلگرمیُن؛

⁴ همو خدایی که به ما توو همۀ مصیبتُمُ دلگرمی اَدِت، تا ما اَم بُتونیم وا اُ دلگرمی که خومُ اَ خدا مُگِفتِن، بِی اُشُویی که توو هر مصیبتی اَن، دلگرم بُکنیم.

⁵ چون همطو که فَرایُن اَ زجروی مسیح سهم اَبِریم، همطوَم اَ طریق مسیح، اَ دلگرمی، فَرایُن سهم اَبِریم.

⁶ اگه توو مصیبتیم، وا خاطر دلگرمی و نجات شمان، و اگه دلگرمیم، وا خاطر دلگرمی شمان، و ایی وختی اِبو که شما وا صبر توو اُ زجری که ما اَکِشیم طاکَت بیاری.

⁷ اُ امیدی که ما به شما مُهَه پابرجان، به چه که اَدونیم همطو که شما اَ زجرُمُ سهم اَبِرین، اَ دلگرمی مو اَم سهم اَبِرین.

⁸ به چه که ای کاکائُن، مُناوا اَ اُ مصیبتویی که توو منطکه آسیا مُکِشی، بی‌خبر بَشین. چونکه چیزُیی که وا سرمُ هُند ایکَک سخت و در اَ طاکَت موئَه که اَ خود زندگی اَم ناامید بودِیم.

⁹ حکیکتَنم انگار که حکم مرگمُ شُدادِن. ولی ایی اِتفاکُ بِی ایی کَفت تا نه به خومُ، بلکه به خدایی تکیه بُکنیم که بِی مُردَئُن زنده اَکُنت.

¹⁰ اُ به ما اَ ایطو خطر کُشنده ای خلاصی ایدا و خلاصی اَدِت؛ ما به اُ امید مُبَستِن که بازم به ما خلاصی اَدِت،

¹¹ شما هم بایه وا دعا به ما کمک بُکنین. تا خیلیُ، اَ طَرَه ما شُکر بُکنِن، وا خاطر اُ برکتی که اَ طریق دعای خیلیُ به ما داده بو.

تغییر برنامه ئُوی پولس

¹² چونکه افتخار ما گواهی وجدانمُن، به ایکه ما توو دنیا، وا سادگی و با رو راستی که اَ طَرَه خدان رفتار مُکِه، ما نه با حکمت آدمی، بلکه وا فیض خدا رفتار مُکِردِن مخصوصنَم وا شما.

¹³ چون ایی نومه ای که وازتُ اَنویسیم چیزی جُلَ اُنچه که اَخونین و اَفهمین نَن و مه امید اُمهَستِن تَمُم و کمال بُفَهمین

¹⁴ همطو که بِی ما تا یه حدّی تُشناختِن، تا در روز برگشت خداوندمُ عیسی، شما به ما بُبالین همطو که ما به شما اَبالیم.

¹⁵ چون اَ ایی کضیه مطمئن هَستَرُم، مَواستَه اَوِّل حدتُ بیام تا ایطوکا شما بِی بار دوّم فیض تجربه بُکنین.

¹⁶ مَواستَه وختی که وا منطکه مقدونیه اَرفتَم سر راه وا دیدنتُ بیام و بعد اَ مقدونیه دوبارَه حدتُ بَربِگَردُم و بِی مه راهیِ منطکه یهودیه بُکنی.

¹⁷ مگه وختی مَواستَه ایی کار بُکنُم دو دل هَستَرُم؟ مگه مه با فکر انسانی تصمیم اَگِرُم طوریکه توو یه لحظه آماده اَم که هم بگم ’بله، بله‘ هم بگم ’نه، نه‘؟

¹⁸ به امین بودِن خدا کَسَم که گَپ ما به شما هم ’بله‘ و هم ’نه‘ نبودن.

¹⁹ به چه که پُس خدا، عیسی مسیح، که مه و سیلاس و تیموتائوس به اُ میون شما اعلام مُکِه، هم ’بله‘ و هم ’نه‘ نَهَستَه بلکه در عیسی مسیح همیشه ’بله‘ اَن.

²⁰ چونکه همۀ وعده ئُوی خدا در عیسی مسیح ’بله‘ اَن و وا هِمی خاطر، اَ طریق اُن که ما بِی جلال خدا ’آمین‘ اَگِیم.

²¹ ایی خدان که به ما وا شما در مسیح پا برجا اَکُنت، و مائو مسح و تعیین ایکِردِن.

²² و همو خدان که مُهر خو به ما ایزدِن و روح خو مثه یه بیعونه به دلُومُ ایدادِن.

²³ خدا شاهدِن که وا خاطر خوتوئَه که وا قُرِنتُس بَرنَگَشتُم.

²⁴ نَکه به ایمُنِتُ سروری بُکنیم، بلکه ما باهاتُ بِی دلخاشیتُ کار اَکُنیم، به چه که شما توو ایمُنِتُ کایُم اِووستین.