۱تیموتائوس 6 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ بُوال همه اُشُویی که زیر جُغ غُلُمی سر اَکُنِن، به اربابُنِ خو لایِک احترام کامل بُدُنِن، تا به نُم خدا و تعلیم ما بد گُفتَه نِبو.

² اُشُ که اربابُشُ ایمُندارِن، نبایه به ایی خاطر که کاکائَن، به اربابُ خو هیله حرمت بُکنِن. بجاش اُشُ بایه بِهتِه خذمت بُکنِن، به چه که کسونی که اَ خذمت خُب اُشُ نَعف اَبَرِن ایمُندار و عزیزَن. ایی چیزُئو تعلیم هادَه و خواهش بُکن که اَنجُمی هادَن.

آخِر عاکِبت پولدوستی

³ اگه کسی طوری دگه تعلیم هادِه و وا گَپُن درستِ خداوندمُ عیسی مسیح و تعلیمی که طِبکِ دیندارین جور در نیاد،

⁴ اُ آدم خودگیر بودِن و هیچی نافهمه. اُ حرص و ولع ایشَه بِی جنگ و جدل و جر و دعوا راه کَردوندِن سر کلمه ئُو، که ایی دیدِن کوری و اختلاف و تهمت و بدگمونی به بار اَتارِه

⁵ و دایُم باعث دعوا میون آدمویی اِبو که فکرشُ فاسد بودِن و اَ حکیکت دور کَفتَن و گَمون اَکُنِن دینداری وسیله‌ایین بِی منفعت.

⁶ ولی دینداریِ وا قناعت، نَعف گِپین.

⁷ به چه که ما به ایی دنیا هیچی مُنَوا و ناتونیم چیزیُ اَ دنیا بُبِریم.

⁸ ولی اگه جیره و جِمه مُبَشِت به ایشُ کانع اِبیم.

⁹ ولی اُشُ که دلشُ شَوات پولدار بُبِن، توو وسوسه اَکِن، توو تله اَکِن و توو خیلی اَ خواسته ئُویی اَکِن که بیخودی اَن و ضرر اَرِسونِن، که به مردم توو نابودی و هلاکت غَرک اَکُنِن.

¹⁰ به چه که پولدوستی ریشه همه طور بدین. وا خاطر هِمی حرص پولِن که بعضیُ اَ راه ایمُن به در بودَن و بِی خوشُ گرفتار دردُی زیادی شُکِردِن.

سفارش پولس به تیموتائوس

¹¹ ولی تو، ای مَرد خدا، اَ ایی چیزُ در بِرَه. دُمبال صالح بودِن، دینداری، ایمُن، محبت و پایداری و آرُمی بَش.

¹² توو جنگ خُب ایمُن، بجنگ. بچسب به اُ زندگی ابدی که بهش دعوت بودِی و جلو شاهدوی زیادی اُ اعترافِ خُبُ اِتکه.

¹³ مه در محضر خدایی که به همِی چی زندگی اَدِت و در محضر مسیح عیسی که جلو پُنتیوس پیلاتُس اُ اعترافِ خُبُ ایکه وا جد بهت سفارش اَکُنُم

¹⁴ که ایی حکمُ تا زَمُن نَمایُن بودِن خداوندمُ عیسی مسیح، بی‌لکه و بدون سرزنش نگه بُکنی،

¹⁵ که خدا اییُ توو وخت مناسب به اَنجُم اَرِسونه، همو خدایی که متبارکن و حاکم یکتان، شاه شاهُن و خداوند خداوندُنِن.

¹⁶ که تهنا اُن که بقا ایشَه، و توو یه نوری ساکنِن، که نابو به اُ نور نِزیک بِشی، اُ کِ هیچکَ ابداً شیندیدِن و ناتونت ایبِگینه، به اُ حرمت و حکمرانی ابدی بَشِت. آمین.

¹⁷ به پولداروی ایی دوره زمونه حکم بُکن که متکبّر نَبَشِن، و به مالی که موندگار نَن امید نَبندِن. بلکه امیدشُ به خدایی بُبَندِن که همِی چیُ فَرایُن بِی ما آماده اَکُنت تا کیف بُکنیم.

¹⁸ بهشُ فَرمُن هادَه که خُبی بُکنِن و توو کاروی خُب دولتمند بَشِن تا دَس و دلباز بَشِن و بِی بَش کِردِن آماده بَشِن

¹⁹ ایطوکا یه گنجی بِی خو هَمبار اَکُنِن که یه شالده خُب بِی آینده اَن، تا به اُنچه که زندگی واکعین بچسبِن.

²⁰ ای تیموتائوس، واسار اُ امانتی که به تو سپرده بودِن، بَش. اَ یاوه‌گویی ئُوی پوچ و ضدّ هم که به غلط، نُم ”شناخت“ روشُ شُناهادِن، دوری بُکن؛

²¹ به چه که بعضیُ که توو ایی چیزُ ادعاشُ اِبو، اَ راه حکیکت در هُندَن. فیض خدا وا تو بُبوت.