۱تیموتائوس 1 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ اَ طَرَه پولس، که به حکم نجات دهنده مو خدا و امیدِمُ مسیح عیسی، حَواری مسیح عیسان؛

² به تیموتائوس که در ایمُن چوک حکیکیمِن: اَ طَرَه خدای بَپ، و خداوندمُ مسیح عیسی فیض و رحمت و صُل و سلامتی بُبوت.

هشدار دربارۀ معلّموی دوروغکایی

³ همطو که وختی وا منطکه مقدونیه مَرَه بهت پیله اُمکه، بازم ازت مَوات که توو شهر اَفِسُس بُمونی تا به بعضی آدمُ فَرمُن هادِی که نه تعلیم دگه ای هادَن

⁴ و نه بِی خوشُ وَخفِ چیچکائُو و شجره نومه ئُویی که تَمُنی شُنی بُکنِن، چون ایی چیزُ به عوض ایکه کار خدائو که اَ راه ایمُنِن جلو بُبَرِه، باعث دعوا مُرافه اِبوت.

⁵ هدف فَرمُنِمُ، محبتِن، محبتی که اَ یه دلِ پاک و یه وجدانِ خُب و اَ یه ایمُن خالص اَتات.

⁶ بعضی اَ آدمُ اَ ایی چیزُ رو برشُگَردُندِن، و توو بحثوی الکی راه خُو گُم شُکِردِن،

⁷ شاوات معلّموی شریعت بَشِن، بدون ایکه بُدُنِن چه اَگُفتَن، یا اَ چه چیزی ایطو خاطر جمع دَم اَزدَن.

⁸ حالا ما اَدونیم که شریعت خُبِن، اگه کسی اُ رو درست استفاده بُکنت.

⁹ و اییُ هم اَفهمیم که شریعت بِی آدموی عادل نَن، بلکه بِی آدموی بدکار و نافرمُنِن، بِی بی‌دینُ و گناهكارُنِن، بِی اُشُ که مقدّس نَهَن و بِی اُشُ که کُفر اَگَن، بِی کسونی که به بَپ و مُم خو اَکُشِن و بِی کاتلُ،

¹⁰ بِی بی‌عفتُن و لواط کارُ؛ بِی آدمویی که دلال برده اَن، و بِی آدموی دورومُش و اُشُویی که گواهی دورو اَدِن، و همیطوَم بِی هر چیز دگه که به ضدّ تعلیم درستِن،

¹¹ اُ تعلیمی که، طِبکِ انجیلِ پُر جلالِ خدای متبارکن، که به مه سپرده بودِن.

مسیح عیسی بِی نجات گناهکارُ هُند

¹² خداوندمُ مسیح عیسائو شُکر اَکُنُم که به مه کُدرَت ایدادِن، به چه که به مه وفادار ایدونِست و بِی مه به خذمت خو مَعیَن ایکه.

¹³ با ایکه پِشتِرُن کفر مَگو و اذیت و آزار مَرسوند و زور مَگو، ولی به مه رحم بو، به چه که توو بی‌ایمُنی اَ رو نادونی رفتار مَکِرده.

¹⁴ و فیض خداوندِمُ، وا ایمُن و محبتی که در مسیح عیسان، بِی مه سر ریز بو.

¹⁵ اِبو به ایی گَپ اطمینُن بُکنی و حَکِشِن که کامل کبول بَشِت، که مسیح عیسی وا ایی دنیا هُند تا گناهکارُنُ نجات هادِه، که میونِشُ مه گَپتِرینُم.

¹⁶ ولی به هِمی خاطر به مه رحم بو، تا عیسی مسیح، صبر ناتَمُنِ خو به مه، که گَپتِه اَ همۀ گناهکارُن ئَرُم نِشُن هادِه، تا نمونه ای بَشُم بِی کسونی که بعدَنُ به اُ ایمُن اَتارِن و به زندگی ابدی اَرِسِن.

¹⁷ به اُ پادشاهِ دوران، به اُ که غیر فانین، و نابو بیگینی، به اُ خدای یکتا، تا ابدالآباد حرمت و جلال بَشِت؛ آمین!

¹⁸ ای چوکُم تیموتائوس، ایی حکمُ طِبکِ نبوّتوئی که کبلاً دربارَت بو، بهت اَسپارُم تا وا کمک اُشُ توو جنگ خُب، بجنگی.

¹⁹ و به ایمُن و یه وجدان خُب بچسب. بعضیُ با رد کِردِن ایی چیزُ، غُراب ایمُنِشُ توو هم اِشکَختن.

²⁰ هیمِنائوس و اسکندر اَ ایی دسته‌ان، که به اُشُ وا شِیطُن اُمسپاردِن تا یاد بِگِرِن که کفر نَگَن.