۱تسالونیکان 4 - کتاب مقدس به زبان بندری

زندگی باب دل خدا

¹ پَ سرآخِر، ای کاکائُن، ما در خداوند عیسی ازتُ ماوات و خواهش اَکُنیم، که همطو که اَ طَرَه ما بهتُ رِسی، که چطو بایه رفتار بُکنی و خدائو خشنود بُکنی، درست همطو که اَنجُم اَدادِین، اییُ بِشتِه و بِشتِه اَنجُم هادِین.

² به چه که شما اَدونین اَ طریق خداوند عیسی چه دستورویی وازتُ مُدا.

³ چون ایین خواسته خدا، یعنی مقدّس بودِنتُ: که بِی خوتُ اَ بی عفتی دور بُگناری.

⁴ تا هر تِیتُ بُدُنِت که چطوکا توو مقدّس بودِن و توو حرمت، اختیار بدن خو بُگنارِه،

⁵ نه توو هوا و هوسِ شهوت، مثه غیر یهودیونی که خدائو ناشناسَن.

⁶ و تا هیچکَ توو ایی کضیه در حَک کاکا خو خطا و دَس درازی نَکُن، به چه که خداوند تکاص همۀ ایی چیزُ اَگِنت، همطو که کبلاً اَم بهتُ مُگو و وا جِد بهتُ هشدار مُدا.

⁷ چون خدا مائو به ناپاکی دعوت اینَکِردِن، بلکه به مقدّس بودِن دعوت ایکِردِن.

⁸ پَ هَرکَ اییُ رد بُکن، آدمُ رد ناکُن، بلکه خدائو رد اَکُن. همو خدایی که روح قدّوس خویی بِی شما اَدِت.

⁹ حالا دربارۀ محبت بین کاکائُن، شما نیازی تُنی که کسی وازتُ بنویسه، چون شما خوتُ اَ خدا یاد تُگِفتِن که به همدگه دوست تُبَشِت،

¹⁰ و واکعنم که توو همۀ منطکه مقدونیه همۀ کاکائُنُ دوست تُهَه. ولی ای کاکائُن، ما ازتُ خواهش اَکُنیم که اییُ بِشتِه و بِشتِه اَنجُم هادِین.

¹¹ و آرزوی اییُ تُبَشِت که زندگی آرُمی تُبُبوت، و سرتُ توو کار خوتُ بَشِت، و با دَسُ خو کار بُکنی، همطو که ما به شما دستور مُدا،

¹² تا جلوِ آدموی بی‌ایمُن وا درستی رفتار بُکنین و محتاج هیچکَ نَبِشین.

هُندِن خداوند عیسی

¹³ ولی ای کاکائُن، ما مُناوات اَ حال ایمُندارُنی که مُردَن، بی‌خبر بَشین، تا نَکه مثه بکیه مردم که امیدی شُنی، غمگین بَشین.

¹⁴ چون اَ اُجایی که ما ایمُن مُهَه که عیسی مُرد و دوبارَه زنده بو، پَ هموطوم، اَ طریق عیسی، خدا اُ ایمُندارُنی که مُردَنُ، وا اُ اَتارِه.

¹⁵ چون ما اییُ اَ طریق کَلُم خود خداوند وازتُ اعلام اَکُنیم، که ما که زنده‌ایم و تا هُندِن خداوند اَمونیم، اَ اُ ایمُندارویی که مُردَن جلو نازنیم.

¹⁶ چون خداوند، خویی، با فَرمُنی که وا فریاد بلندِن، وا صدای رئیس فرشته‌ئُون، و وا صدای شیپور خدا، اَ آسَمُن زیر اَتات. اُغایه اَوِّل، اُ ایمُندارُن به مسیح که مُردَن، زنده اَبِن.

¹⁷ پَ ما که زنده‌ایم و موندِیم! وا اُشُ وا هم، توو ابرُ بالا بُردَه اِبیم، تا خداوندُ توو هوا بیگینیم، و ایطوکا بِی همیشه وا خداوند اِبیم.

¹⁸ پَ با ایی گَپُن به همدگه دلگرم بُکنین.