۱تسالونیکان 2 - کتاب مقدس به زبان بندری

خذمت پولس توو کلیسای تَسالونیکی

¹ ای کاکائُن، به چه که خوتُ اَدونی که هُندِن ما پهلو شما الکی نبودن،

² ولی همطو که اَدونین، با ایکه کبلاً توو شهر فیلیپی عذاب مُکِشیده و با زشتی باهامُ رفتار بودَه، ولی در خدا خو پاهار مُکِه، تا وسط ایی همه مخالفت، انجیل خدائو بِی شما اعلام بُکنیم.

³ چون اگه تشویق اَکُنیم، اَ خطا یا نیّت ناپاک نَن، و کَصد مُنی که گولتُ بِزِنیم،

⁴ بلکه مثه کسونی گَپ اَزِنیم که خدا بهشُ مُهر تأیید ایزدِن و انجیلُ بهشُ ایسپاردِن، تا نَکه به آدمُ خشنود بُکنیم، بلکه به خدایی که دلُمُ امتحان اَکُنت، خشنود بُکنیم.

⁵ به چه که همطو که اَدونین ما ابداً لُوخاشی مُنَکِردِن، و نه وا بَلوته ای هُندِیم که طمعُ بُپوشونِه - خدا شاهدِن.

⁶ و نه دُمبال عزّت اَ مردم بودِیم، چه اَ طَرَه شما و چه اَ طَرَه بکیه. با ایکه ایی حَک مُهَستَه به عنوان حَواریُن مسیح، اییُ ازتُ بُخوایم.

⁷ ولی ما میون شما ملایم هَستِریم، مثه یه مُمی که به چوکُنُ خو تَر و خشک اَکُنت.

⁸ علاکه مو ایکَک به شما زیادَه که، آماده هَستِریم که نه فَکَه انجیل خدائو وازتُ بِرَسُنیم، بلکه جُن خو هم وا خاطر شما هادِیم، به چه که خاطرتُ خیلی بِی ما عزیز بودَه.

⁹ به چه که ای کاکائُن رنج و زحمت مائو یادتُن، ما شُو و رو کار مُکِه تا موکعی که انجیلِ خدائو بِی شما اعلام اَکُنیم، سربار هیچِتاتُ نِبیم.

¹⁰ شما شاهدی و خدام شاهدِن، که ما با شما ایمُندارُن چِکَک مقدّس و صالح و بی عیب رفتار مُکِه.

¹¹ چون شما اَدونین که چطوکا، مثه یه بَپی که وا چوکُنش رفتار اَکُنت،

¹² ما به هر تِیتُ تشویق و دلگرم مُکِه و به شما سفارش مُکِه که اُطُو که در شأن خدان رفتار بُکنی، خدایی که شمائو به پادشاهی و جلال خو دعوت اَکُنت.

¹³ و مام یکسره خدائو به ایی خاطر شُکر اَکُنیم، که وختی کَلُم خدائو کبول تُکه همو کَلُمیُ که اَ ما تُشنُت، اُ رو نه به عنوان کَلُم آدمیزاد، بلکه به عنوان کَلُم خدا کبول تُکه که واکعنم ایطوکان، همو کَلُمی که میون شما ایمُندارُن کار اَکُنت.

¹⁴ به چه که شما ای کاکائُن، اَ کلیسائُوی خدا توو یهودیه که در مسیح عیسان الگو تُگِه، چون شما اَ هموطنُ خو همو عذابی تُکشی که اُشُ اَ یهودیُ شُکِشی،

¹⁵ اَ همو یهودیویی که هم خداوند عیسی و هم پیغُمبَرُنُ شُکُشت و بِی ما هم در شُکِه. اُشُ خدائو خشنود ناکُنِن، و وا همۀ آدمُ ضدکاری اَکُنن،

¹⁶ و ناوالن که وا غیریهودیُ گَپ بِزِنیم تا نجات پیدا بُکنِن - اُشُ وا ایی کارشُ مثه همیشه کِیله گناهُن خو گَل اَ خُلک پُر اَکُنِن. ولی بالأخره خشم خدا سَرشُ هُندِن!

¹⁷ ولی ای کاکائُن، چونکه ما یه مدت کمی اَ شما جدا بودِیم، البته جسماً و نه کَلباً، وا شوک و ذوک بِشتِه، سعی مُکِه بِی شما رو در رو بِگینیم.

¹⁸ چونکه ما ماواسته حدتُ بیِیم - خود مه پولس، چَن بار سعی اُمکه - ولی شِیطُن دَس اَ رامُ ایوا.

¹⁹ به چه که امیدمُ یا شادیمُ یا تاج افتخارمُ در محضر خداوندمُ عیسی موکِع هُندِنی چِن؟ مگه شما نِهی؟

²⁰ به چه که شما جلال و شادی مایین.