۱قرنتیان 5 - کتاب مقدس به زبان بندری

بی‌عفتی توو کلیسا

¹ در واکع خبر رسیدِن که میونتُ بی‌عفتی هَستِن، اُ اَم یه طوری که حتی بُت‌پرستُ هم تحملشُ ناکُنِن، وا خاطریکه یه مَرد با زن بَپ خو رابطه ایشَه.

² و شما افتخارَم اَکِردِین! مگه به جای ایی نبایه ماتَم بگیرین؟ باشتا کسی که ایی کارُ ایکِردِن اَ میونتُ بِرِه

³ چون گرچه که جسمُم اُجا نین، ولی روحُم اُجا حاضرِن. پَ همطو که انگار اُجا حاضرُم، دربارۀ کسی که ایطو کاری ایکه، هِمی حالاشم حکم اُمدادِن.

⁴ موکعی که به نُم خداوند عیسی دور هم جمع بودِین و روح مه حاضرِن، وا کُدرَت خداوندمُ عیسی،

⁵ شما بایه ایی آدمُ بِی نابودی جسمی دَسِ شِیطُن هادِی تا روحی توو روز برگشت خداوندْ عیسی نجات پیدا بُکنت.

⁶ تکبرتُ خُب نَن. مگه نادونی که یه خو خمیر مایه تَمُن خمیرُ وَر اَتارِه؟

⁷ به خوتُ اَ خمیر مایه کُنَه پاک بُکنی، تا یه خمیر تازه بَشین، همطو که واکعنم خمیر مایه تُنی. به چه که مسیح، برّۀ پِسَخ ما، کُربُنی بودِن.

⁸ پَ بیِی عیدُ نه با خمیر مایه کُنَه، یعنی خمیر مایه بدتالی و شرارت، بلکه با نُن بی‌خمیرمایۀ رو راستی و حکیکت جشن بگیریم.

⁹ مه توو نومه کَبلی خو بِی شما اُمنوشت که وا کسونی که بی‌عفتَن، نشست و برخاست مَکُنی.

¹⁰ منظورُم اَ ایی گَپ اصلا ایی نَن که با بی‌عفتوی ایی دنیا یا با طمع کارُ یا دَغَل بازُ یا بُت‌پرستُ نشست و برخاست مَکُنی، اگه ایطوکا بَشِت که بایه تارِک دنیا بُبی.

¹¹ ولی الان وازتُ اَنویسُم که وا کسی که به خوش کاکا اَگِت، اگه بی‌عفتِن، یا طمع کارِن یا بُت‌پرستِن یا دِشمُن اَدِت یا عَرَک خوارِن و یا دَغَل بازِن، نشست و برخاست مَکُنی؛ وا ایطو کسی حتی سر یه سفره اَم مَنینگیی.

¹² چون مه چه کار اُمهَه که بُخوام دربارۀ آدمویی که بیرون اَ کلیسائَن حکم بُکنُم؟ مگه شما نبایه به آدمویی که داخل کلیسائَن حکم بُکنی؟

¹³ دربارۀ آدمویی که بیرون اَ کلیسائَن خدا حکم اَکُنت «به اُ آدم شریر اَ میون خوتُ در بُکنی.»