۱قرنتیان 4 - کتاب مقدس به زبان بندری

خذمت حَواریُن

¹ پَ هَرکَ بایه، به ما به ایی چشم نگاه بُکنت که ما نوکروی مسیح و مباشرونیم که رازوی خدا به اُشُ به امانت شُسپاردِن.

² علاوه بر ایی، اَ مباشر توقع ایی هَن که امُنتدار بَشِت.

³ ولی بِی مه خیلی مهم نَن که شما یا هر مَحکمه‌ای که دَسِ آدمُن بُخواد به مه حکم بُکن، راستیتی حتی مه خومَم بِی خوم حکم ناکُنُم.

⁴ به چه که مه تقصیری توو خوم ناگینُم، ولی ایی به مه تبرئه ناکُن. کسی که به مه حکم اَکُنت خداوندِن.

⁵ پَ جلوته اَ وختی حکم مَکُنین، کَبل اَ ایکه خداوند بیاد، همو خداوندی که چیزُیی که الان توو تُریکی پِنهون اِن، توو روشنی اَتارِه و نیّتُیِ دلُ نَمایُن اَکُنت. اُغایه هَرکَ تعریف تمجید خویی اَ خدا اَگِنت.

⁶ ای کاکائُن، مه همۀ ایی چیزُ دربارۀ خوم و آپولس وا خاطر شما اُمگُفتِن تا شما اَ ما اییُ یاد بگیری که اَ اُ حدّی که نوشته بودِن، جلوته مَری. تا هیچِتاتُ جلو اُ یکی به اُ یه تا دگه ننازه.

⁷ چون، کِ یه فَرخی داخلِ تو اَدیدِن؟ چه اِتهَه که بهت داده نِبودِن؟ پَ اگه بهت داده بودِن، بِی چه یه طوری به خوت اَبالی که انگار بهت داده نِبودِن؟

⁸ شما هِمی حالاشم هرچه تاوا، تُهَه! شما هِمی حالاشم پولدار بودِین! بدون ما پادشاهُن بودِین! کاشکه هم واکعاً پادشاهی تاکه تا ما هم با شما پادشاهی ماکِه!

⁹ به چه که مه ایطو فکر اَکُنُم که خدا به ما حَواریُن آخِر همه به تماشا ایناهادِن مثه آدمویی که به مرگ محکومَن، چونکه ما سِیل‌نگا دنیا و فرشته ئُون و آدمُ بودِیم.

¹⁰ ما وا خاطر مسیح نادونیم، ولی شما در مسیح عاکلین! ما لَهوِزیم، ولی شما کِوی ایین! شما عزیزین، ولی ما خوار و ذلیلیم!

¹¹ تا هِمی ساعت ما گُشنه و تُشنه ایم، جِمۀ گَر مُنی و دار خاردَه و در به دریم.

¹² ما کارگری اَکُنیم و وا دَسُمُ کار اَکُنیم. وختی دِشمُنِمُ اَدَن، دعای خیرشُ اَکُنیم؛ وختی آزار و اذیتمُ اَکُنِن، طاکَت اَتاریم؛

¹³ وختی بِی ما تهمت اَزَنِن، وا روی خاش جواب اَدِیم. ما پَفتلُوی دنیا بودِیم و سُماتِ همه چی بودِیم که هِنوزام همیطویم.

¹⁴ ایی چیزُ نانویسُم تا به شما شرمُنده بُکنُم، بلکه اَنویسُم تا مثه اولادُیِ عزیزُم نصیحتتُ بُکنُم.

¹⁵ چونکه حتی اگه در مسیح هزارون معلّم تُبَشِت ولی بَپوی زیادی تُنی، به چه که مه اَ طریق انجیل در مسیح عیسی بَپِ شما بودُم.

¹⁶ پَ اَ شما خواهش اُمهَه اَ مه الگو بِگِری.

¹⁷ وا هِمی خاطرِن که مه تیموتائوسُ پهلوتُ اُمفِرِستا، تیموتائوس که در خداوند چوک عزیز و امُنتدارمِن، تا راهوی مه ئو در مسیح وا یادتُ بیارِه، همطو که اُشُ ئو همه جا توو همه کلیسائُو یاد اَدَم.

¹⁸ بعضیُ به گَمون ایکه مه دگه حدتُ نِتام، به خوشُ اَنازِن.

¹⁹ ولی اگه خداوند بُخواد به هِمی زودیُ حدتُ اَتام، و نه فَکَه اَ گَپِ ایی آدمویی که به خوشُ اَنازِن، بلکه اَ کُدرَتشُ هم سر در اَتارُم.

²⁰ چون پادشاهی خدا به حرف نَن، بلکه به کُدرَتِن.

²¹ کم تِی تاوا؟ با دار پهلوتُ بیام یا با محبت و با یه روح آرُم؟