۱قرنتیان 12 - کتاب مقدس به زبان بندری

عطائُوی روحانی

¹ حالا ای کاکائُن، دربارۀ عطائُوی روحانی، اُمناوا بی خبر بَشین.

² اَدونین وختی که بُت‌پرست هَستِرین، وا طَرَه بُتُوی گُنگ، اَ راه به در تابو، حالا هر طور که شِبو.

³ پَ مَوات اییُ بُفَهمی که، کسی که توسط روح خدا گَپ اَزَنت، هیچِوَه ناگِت: «عیسی نَعلت بودَه اَن!» و هیچکَ جز به واسطه روح قدّوس خدا ناتون بِگِت: «عیسی خداوندِن.»

⁴ حالا، عطائُو جور وا جورِن، ولی روحْ همو روحِن؛

⁵ و خذمتُ جور وا جورِن، ولی خداوند همو خداوندِن؛

⁶ و کارُ جور وا جورِن، ولی خدا همو خدان که کُوّت همۀ ایی کارُئو به همه اَدِت.

⁷ نَمایُن بودِن روح خدا به هَرکَ بِی منفعتِ همه داده بودِن.

⁸ به چه که به واسطه روح خدا به یکی کَلُم حکمت داده اِبو و به یکی دگه به وسیله همو روح، کَلُم آگاهی، داده اِبو

⁹ و به یکی دگه به واسطه همو روح، ایمُن داده اِبو و به یه تا دگه توسط همو روح، عطائُوی شفا دادن داده اِبو.

¹⁰ به یه نُفر دگه کُدرَت اَنجُم معجزه ئُو داده اِبو، به یه تِی دگه نبوّت کِردِن، به دیگری کُدرَت تشخیص روحُ داده اِبو. به یه نُفر دگه گَپ زدن به انواع زَبُنُ و به یه تِی دگه ترجمۀ اُ زَبُنُ داده اِبو.

¹¹ همۀ ایشُ اَ طریق یَک روح و همو روح کُوّت داده اِبو، همو روحی که طِبکِ خواسته خویی اُشُ رو بَش اَکُنت، و به هَرکَ تک وا تک اَدِت.

یَک بدن با عضوئُوی زیاد

¹² چون همطو که بدن یکین، و عضوئُوی زیادی ایشَه؛ و همه عضوئُوی بدن، با ایکه زیادَن، یِکی اَن. در مورد مسیح هم همیطوِن.

¹³ چون همۀ ما، در یَک روح غسل تعمید مُگه تا یه بدن بَشیم؛ و به همه مو اَ یه روح داده بو تا بُنوشیم، چه یهودی و چه یونانی، چه غُلُمُ و چه آزاد.

¹⁴ به چه که بدن نه اَ یه عضو، بلکه اَ عضوئُویِ زیادی تشکیل بودِن.

¹⁵ اگه پا بِگِت، «چون مه دَس نَهُم، مال بدن نَهُم،» ایی دلیل نابو که اُ دگه کسمتی اَ بدن نَبَشِت.

¹⁶ و اگه گوش بِگِت، «چون مه چِهم نَهُم، مال بدن نَهُم،» ایی دلیل نابو که اُ دگه کسمتی اَ بدن نَبَشِت.

¹⁷ اگه کل بدن چِهم هَستَه، چطو شِبو بِشنُوی؟ و اگه کل بدن گوش هَستَه، چطو شِبو بو بِکِشی؟

¹⁸ ولی همطو که هَه، خدا همطو که شَواستَه عضوئُو تک وا تک، داخل بدن کرار ایدا.

¹⁹ اگه همۀ ایی عضوُ یه عضوَ، بدن کَمجائَه؟

²⁰ ولی همطو که هَه عضوُ زیادَن، با ایی حال بدن یکین.

²¹ چِهم ناتون به دَس بِگِت، «نیازی به تو اُمنی!» و سر اَم ناتون به پائُو بِگِت، «نیازی بهتُ اُمنی!»

²² برعکس، اُ عضوئُویی اَ بدن که لَوِز تِه وا نظر اَتان، واجب تِرَن.

²³ و اُ عضوئُویی اَ بدن که گَمون اَکُنیم حرمتشُ کمترِن، بِشتِه حرمتشُ اَکُنیم، و به عضوئُویی اَ بدن که جُن نَهَن بِشتِه اَرِسیم؛

²⁴ در حالیکه عضوئُویی جُن تِه بدن ما نیاز شُنی که ایطو بهشُ بِرِسیم. ولی خدا بدنُ طوری مرتب درست ایکِردِن که به عضوئُویی که حرمتشُ کمترِن، بِشتِه حرمتشُ بُکنیم،

²⁵ تا جدایی توو بدن نَکِت، بلکه عضوُ به یه اندازه واسار همدگه بَشِن.

²⁶ اگه یه عضوی درد اَکِشِه، همۀ عضوُ وا هم درد اَکِشِن؛ و اگه به یه عضوی حرمت بُنوسِن، همۀ عضوُ وا هم خوشالی اَکُنِن.

²⁷ حالا، شما بدن مسیحین و هر تِیتُ تک وا تک عضوُشین.

²⁸ خدا توو کلیسا، اَوِّل حَواریُن، دوّم کسونی که نبوّت اَکُنِن، سوّم معلّمُ؛ بعد کُدرَت معجزه ئُو، بعد اَ اُ عطائُوی شفا دادن، کمک کِردِن، مدیریت و گَپ زدن به انواع زَبُنُ کرار ایدادِن.

²⁹ مگه همه حَواریَن؟ مگه همه نبوّت اَکُنِن؟ مگه همه معلّمن؟ مگه همه کُدرَت معجزه کِردِن شُهَستِن؟

³⁰ مگه همه عطائُوی شفا دادن شُهَستِن؟ مگه همه به زَبُنُوی دگه گَپ اَزَنِن؟ مگه همه ترجمه اَکُنِن؟

³¹ ولی شما وا غیرت عطائُوی بالاته ای بخوایین. و مه وازتُ یه راهی نشُن اَدَم که عالی ترینِن.