۱قرنتیان 1 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ اَ طَرَه پولس، که به خواست خدا دعوت بو تا حَواریِ مسیح عیسی بَشِت، و اَ طَرَه کاکامُ سوسْتِنِس،

² به کلیسای خدا که توو شهر قُرِنتُسِن، به کسونی که در مسیح عیسی مقدّس بودَن و دعوت بودَن تا مقدّس زندگی بُکنِن، وا همۀ اُشُویی که همه جا نُم خداوند ما عیسی مسیحُ پرستش اَکُنِن، که هم خداوند ایشُنِن و هم خداوند ما:

³ فیض و صُل و سلامتی اَ طَرَه بَپمُ خدا، و خداوندْ عیسی مسیح وا شما بُبوت.

شُکر کِردِن

⁴ مه همیشه خدا خو وا خاطر شما شُکر اَکُنُم وا خاطر اُ فیض خدا که در مسیح عیسی وازتُ بخشیده بودِن.

⁵ چونکه در مسیح به شما اَ هر لحاظ، هر نوع کُدرَت بیانی و هر نوع آگاهی، فَرایُن داده بودِن، -

⁶ همطو که اُ گواهی دربارۀ مسیح میونتُ تأیید بو، -

⁷ ایکَک که همطو که منتظر هُندِن خداوندمُ عیسی مسیحین، اَ هیچ عطایی بی نصیب نهین.

⁸ اُ به شما تا به آخِر کایُم نگه اَکُنت، تا توو روز برگشت خداوندمُ عیسی مسیح بی تقصیر بَشین.

⁹ خدا امینِن، همو خدایی که شمائو به رفاکت با پُسِش، خداوندمُ عیسی مسیح دعوت ایکه.

جدایی توو کلیسا

¹⁰ ای کاکائُن، به نُم خداوندمُ عیسی مسیح اَ شما خواهش اُمهَستِن که همتُ یَکدل بُبین و میونتُ جدایی نَبَشِت بلکه توو فکر و نظر یکی بُبین.

¹¹ چونکه ای کاکائُنُم، اهل لَهَر خْلوئه به مه خبر شُواردِن که میونتُ جر و دعوان.

¹² منظورُم اَ ایی گَپ این که یه تِیتُ اَگِت، «مه مال پولسُم»؛ یه تِی دگه اَگِت، «مه مال آپولسُم»؛ یه تا اَگِت، «مه مال کیفام»؛ و اُ تِی دگه اَگِت، که «مه مال مسیحُم.»

¹³ مگه مسیح بَش بودِن؟ مگه پولسَ که وا خاطرتُ به صلیب ایشُکِشی؟ یا مگه به نُم پولسَ که غسل تعمید تُگِه؟

¹⁴ خدائو شُکر اَکُنُم که جُلَ کْریسپوس و گایوس، به هیچِتاتُ تعمید اُمنَدا،

¹⁵ تا کسی نَگِت که شما به نُم مه تعمید تُگِه.

¹⁶ البته به اهل لَهَر اِستِفاناس هم تعمید اُمدا؛ بِشتِه اَ ایی یادُم نی به کِسِ دگه ای تعمید اُمدادِه بَشِت.

¹⁷ به چه که مسیح بِی مه اینَفِرِستا که تعمید هادَم بلکه ایفِرِستا تا انجیلُ اعلام بُکنُم، ولی نه با کلمه ئُوی کانع کننده ای که اَ حکمت دنیان، تا نَکه کُدرَت صلیب مسیح باطل بَشِت.

مسیح، حکمت و کُدرَت خدا

¹⁸ چونکه پیغُم صلیب بِی اُشُ که هلاک اَبِن نادونین، ولی بِی ما که نجات پیدا اَکُنیم، کُدرَت خدان.

¹⁹ چونکه توو کتاب اِشعیای پیغُمبَر نوشته بودِن: «حکمت آدموی با حکمتُ نابود اَکُنُم و فهمِ آدموی فهمیده ئُو باطل اَکُنُم.»

²⁰ آدم با حکمت کان؟ معلّم تورات کان؟ اُ کسی که توو ایی دوره زمونه بحث و گَپ و گفت اَکُنت، کان؟ مگه خدا حکمت ایی دنیائو به نادونی تبدیل اینَکِردِن؟

²¹ چون وا خاطریکه طِبکِ حکمت خدا، دنیا اَ طریق حکمت، خدائو اینَشناخت، خدا ایطو صلاح ایدونست که اَ طریق نادونیی که توو گَپُنِمُن، کسونی که ایمُن اَتارِنُ، نجات هادِه.

²² به چه که یهودیُن نِشُنه ئُویی شاوات و یونانیُ دُمبال حکمتَن،

²³ ولی ما مسیحِ مصلوبُ اعلام اَکُنیم که بِی یهودیُن اُ سنگین که جلو پاشُ گیر اَکُنت و به زمین شازَنت و به غیریهودیُن نادونین،

²⁴ ولی به کسونی که دعوت بودَن، چه یهودی و چه یونانی، مسیح کُدرَت خدا و حکمت خدان.

²⁵ چون اُنچه که دربارۀ خدا نادونی به نظر اَتا، اَ حکمت آدمُ، با حکمت تِرِن و اُنچه که دربارۀ خدا ضعف به نظر اَتا، اَ کُدرَت آدمُ کِویتِرِن.

²⁶ چون ای کاکائُن، دعوتتُ وا یاد بیاری: بِشتِرِتُ طِبکِ مِلاکوی دنیا، با حکمت نَهَستِرین؛ بِشتِرِتُ کُدرَتمند یا با اصل و نسب نَهَستِرین.

²⁷ ولی خدا اُنچه که توو ایی دنیا نادونین، گُزین ایکه تا به آدموی با حکمت شرمُنده بُکنت؛ خدا اُنچه که توو ایی دنیا ضعیفِن، گُزین ایکه تا به آدموی کِوی شرمُنده بُکنت؛

²⁸ خدا اُنچه که توو ایی دنیا خوار و خفیفِن، و حتی اُ چیزُیی که نیستَن، گُزین ایکه تا اُ چیزُیی که هَستِنُ باطل بُکنت،

²⁹ تا هیچ آدمیزادی در محضر خدا به خوش نَباله.

³⁰ وا خاطر اُن که در مسیح عیسایین، همو مسیح عیسی که اَ طَرَه خدا بِی ما حکمت بو، صالحی، قدّوسیت و آزادی بو.

³¹ تا همطو که توو کتاب اِرمیای پیغُمبَر نوشته بودِن: «بُوال کسی که اَباله، به خداوند بُباله.»