Зөлкифел 30 - Изге Яҙма

Раббының Мысырҙы язалаясағы

¹ Миңә Раббы һүҙе булды:

² – Эй әҙәм улы, пәйғәмбәрлек итеп әйт, Раббы Хаким былай ти: «„Аһ ул көн!“ – тип һыҡтағыҙ.

³ Сөнки ул көн яҡынлашты, Раббының көнө яҡын! Ул көн болотло буласаҡ, Ҡәүемдәрҙең һәләкәт көнө.

⁴ Мысыр өҫтөнә ҡылыс ябырыласаҡ. Мысырҙа һәләк булғандар йығыла башлағас, Уның байлыҡтары алып кителгәс, Нигеҙҙәре емерелгәс, Кушты ғазап солғаясаҡ.

⁵ Куш, Пут һәм Луд, Барлыҡ ят ҡәбиләләр, Кув һәм килешеү төҙөшкән илдең кешеләре Мысырҙар менән бергә ҡылыстан үткәреләсәк».

⁶ Раббы былай ти: «Мысырҙың таяныстары йығыласаҡ, Тәкәббер ҡеүәте йөгөнәсәк; Мигдолдан Асуанға тиклем барыһы Ҡылыстан үткәреләсәк, – тип белдерә Раббы Хаким. –

⁷ Мысыр иң хараба илгә әйләнәсәк, Уның ҡалалары иң емерек Ҡалалар араһында буласаҡ.

⁸ Мин Мысырға ут төрткәс, Уның бөтә терәүҙәре емерелгәс, Минең Раббы икәнемде беләсәктәр.

⁹ Ул көндө вайымһыҙ йәшәгән Куш халҡын ҡурҡытыр өсөн Мин кәмәләрҙә илселәремде ебәрәсәкмен. Мысыр өҫтөнә ҡаза килгән көндө улар дәһшәткә төшәсәк. Ана килә ул көн!»

¹⁰ Раббы Хаким былай ти: «Бабил батшаһы Навуходоносор ҡулы менән Мысырҙың өйөр-өйөр халҡын кәметәм.

¹¹ Навуходоносор һәм уның ҡәүемдәр араһында иң рәхимһеҙ булған халҡы был илде һәләк итер өсөн килтереләсәк. Улар, ҡылыстарын ҡындарынан сығарып, Мысыр ерен мәйет менән тултырасаҡ.

¹² Йылға-ҡултыҡтарын ҡоротам, ерен залим әҙәмдәргә тапшырам, илде, ундағы бөтә нәмәне яттар ҡулы менән вайран итәм. Мин, Раббы, әйттем быны».

¹³ Раббы Хаким былай ти: «Мин бөтә боттарҙы емерәм, Нофтағы илаһ һындарын юҡҡа сығарам. Инде Мысырҙа хаким ҡалмаясаҡ, илгә дәһшәт һаласаҡмын.

¹⁴ Мин Паҫросты ташландыҡ урынға әйләндерәм, Соған ҡалаһына ут төртәм, Но ҡалаһын хөкөм итәм.

¹⁵ Нәфрәтемде Мысыр ҡәлғәһе Син өҫтөнә түгәм, Нолағы күмәк халыҡты ҡырам.

¹⁶ Мысырға ут һалам. Син сикһеҙ ғазапҡа ҡалыр, Но ҡалаһының диуарын емерәсәктәр, Нофҡа көпә-көндөҙ дошман ябырыласаҡ.

¹⁷ Он ҡалаһы һәм Пи-Бесеҫ егеттәре ҡылыстан үткәрелер; ҡатын-ҡыҙҙары әсирлеккә алып кителер.

¹⁸ Мин Мысыр кейҙергән ҡалыпты ватҡан саҡта, Тахпанхеста көн яҡтыһы һүнер, шунда уның тәкәббер ҡеүәте тамам булыр, уны ҡара болот ҡаплап алыр, ҡыҙҙары әсирлеккә алып кителер.

¹⁹ Мин Мысырҙы шулай хөкөм итәсәкмен, һәм улар Минең Раббы икәнемде белер».

²⁰ Һөргөндәге ун беренсе йылдың беренсе айында, айҙың етенсе көнөндә миңә Раббы һүҙе булды:

²¹ – Эй әҙәм улы, бына Мин Мысыр батшаһы фирғәүендең ҡулын һындырҙым. Уңалһын, ҡылыс тоторлоҡ көсө булһын тип, һис кем тарафынан бәйләнмәне, шифалы бәйҙәр менән уралманы ул.

²² Шуға күрә Раббы Хаким былай ти: «Бына Мин уны, Мысыр батшаһы фирғәүенде! Уның һау ҡулын да, һынғанын да иҙәсәкмен. Ҡулындағы ҡылысын төшөрәсәкмен.

²³ Мысыр халҡын ҡәүемдәр араһына таратасаҡмын, төрлө илдәргә һибәсәкмен.

²⁴ Бабил батшаһының ҡеүәтен арттырасаҡмын, ҡылысымды уға тотторасаҡмын. Ә фирғәүендең ҡулдарын һындырасаҡмын. Ул үлемесле яраланған килеш Бабил батшаһының ҡаршыһында ыңғырашасаҡ.

²⁵ Бабил батшаһының көсөн арттырасаҡмын, ә фирғәүендең ҡулы һәленеп төшәсәк. Ҡылысымды Бабил батшаһына тотторғас һәм ул уны Мысыр иленә йүнәлткәс, улар Минең Раббы булғанымды белер.

²⁶ Мысыр халҡын ҡәүемдәр араһына таратасаҡмын, төрлө илдәргә һибәсәкмен. Шунда улар Минең Раббы икәнемде белер».