Зәкәрьяһ 11 - Изге Яҙма

Ливан менән Башандың бушлыҡҡа әйләнәсәге

¹ Эй Ливан, ҡапҡаларыңды ас, Ут кедр ағастарыңды ялмап йотһон!

² Эй кипарис, ҡысҡырып ила, Сөнки кедр ағасы йығылды, Мәғрур ағастар юҡ булды. Илағыҙ, эй Башан имәндәре, Ҡара урмандар ҡырылды.

³ Көтөүселәрҙең һыҡтауҙарын ишет, Сөнки иркен болондар тапалды. Йәш арыҫландар үкерә, Сөнки Иордан туғайҙары юҡ булды.

Ике көтөүсе

⁴ Аллам Раббы былай ти: – Салыр өсөн айырған көтөүемде һин утлат.

⁵ Ул көтөүҙең ҡуйҙарын алғандар, уларҙы салһа ла, язаһыҙ ҡалыр. Уларҙы һатҡандар иһә: «Аллаға шөкөр, байыным!» – тип ҡыуаныр. Көтөүселәре уларҙы ҡыҙғанмаҫ.

⁶ Мин дә башҡаса был илдә йәшәгән халыҡты ҡыҙғанмайым. – Раббы шулай тип белдерә. – Һәр кемде үҙенең яҡынының һәм батшаһының ҡулына тапшырам. Улар илде бушлыҡҡа әйләндерер. Ә Мин бер кемде лә уларҙың ҡулынан ҡотҡармаясаҡмын.

⁷ Мине һарыҡ һатыусы сауҙагәрҙәр ялланы – уларҙың салырға тәғәйенләнгән һарыҡтарын көтә башланым. Ҡулыма ике таяҡ алдым. Уларҙың береһен «миһырбан», икенсеһен «берҙәмлек» тип атаным һәм улар менән малдарҙы көттөм.

⁸ Бер ай эсендә өс көтөүсене ҡыуып ебәрҙем, сөнки минең улар менән түҙемлегем ҡалманы. Улар ҙа мине күрә алмаҫ булды.

⁹ Шунан көтөүгә: – Башҡа һеҙҙе көтмәйем. Үлгәне үлһен, юҡҡа сыҡҡаны юҡҡа сыҡһын, иҫән ҡалғандары бер-береһенең итен ашаһын, – тинем.

¹⁰ Шунан «миһырбан» тигән таяғымды алдым да, бөтә халыҡтар менән төҙөшкән килешеүемде юҡ итер өсөн, уны һындырҙым.

¹¹ Шулай итеп, ул көндө килешеү ғәмәлдән сығарылды. Мине күҙәткән һарыҡ һатыусы сауҙагәрҙәр бының Раббы һүҙе булғанын аңланы.

¹² Уларға: – Кәрәк тапһағыҙ, хеҙмәт хаҡымды бирегеҙ, тапмаһағыҙ, бирмәгеҙ, – тинем. Улар миңә утыҙ көмөш үлсәп бирҙе.

¹³ Раббы миңә: – Уларҙы көмөш иретеүсегә бырға, – тине. Ниндәй юғары баһаланылар мине! Мин ул утыҙ көмөштө алып, Раббы ҡорамындағы көмөш иретеүсегә ташланым.

¹⁴ Шунан, Йәһүҙә менән Исраил араһындағы туғанлыҡты боҙор өсөн, «берҙәмлек» тип аталған таяғымды һындырҙым.

¹⁵ Раббы миңә: – Тағы бер тапҡыр көтөүсе булып яллан, тик был юлы эшкә ашмаған көтөүсе, – тине. –

¹⁶ Ҡара, Мин илгә бер көтөүсе ҡуям: ул бәлә-ҡазаға юлыҡҡандарға ярҙам итмәҫ, аҙашҡандарҙы эҙләмәҫ, имгәнгәндәрҙе дауаламаҫ, һауҙарҙың тамағын ҡайғыртмаҫ. Һимеҙҙәренең итен ашар, хатта тояҡтарына тиклем ҡуптарып алыр.

¹⁷ Көтөүен ташлаған йүнһеҙ көтөүсегә ҡайғы! Ҡулына һәм уң күҙенә ҡылыс ҡаҙалһын! Ҡулы тотош ҡороп ҡатһын! Уң күҙе һуҡырайһын!