Зәбүр 96 - Изге Яҙма

¹ Раббы – батша! Ҡыуанһын ер йөҙө; Шатланһын диңгеҙ буйҙарындағы илдәр!

² Уны болот һәм ҡараңғылыҡ солғаған; Тәхетенең нигеҙендә – ғәҙеллек менән хаҡ хөкөм.

³ Уның алдынан ут-ялҡын килә, Һәр тарафтағы бөтә дошмандарын яндыра.

⁴ Йәшене ғаләмде балҡыта, Ер йөҙө быны күреп тетрәнә.

⁵ Тауҙар Раббы хозурында – Бөтөн ер йөҙөнөң Хакимы алдында – Балауыҙҙай иреп аға.

⁶ Күктәр һөйләй Уның хаҡлығы хаҡында, Шөһрәтен бөтә халыҡтар күрә.

⁷ Оятҡа ҡалһын һынға табыныусылар, Хур булһын боттарын данлаусылар! Бөтә илаһтар, сәждә ҡылығыҙ Раббыға!

⁸ Йә Раббы, Һинең хөкөмдәреңде Сион ишетеп һөйөнә, Йәһүҙә ҡалалары ҡыуаныша.

⁹ Сөнки бөтә ер йөҙөндә Йә Раббы, иң бөйөгө Һинһең, Һәммә илаһтарҙан Һин өҫтөнһөң!

¹⁰ Эй һеҙ, Раббыны һөйгәндәр, яманға нәфрәт тотоғоҙ. Раббы тоғро бәндәләренең йәнен һаҡлай, Уларҙы залимдарҙан ҡотҡара.

¹¹ Тоғроларға нур һибелә, Шатлыҡ яуа саф йөрәклеләргә.

¹² Эй тәҡүәләр, Раббы ҡыуанысығыҙ булһын, Мөҡәддәс исеменә шөкөр итегеҙ!