Зәбүр 74 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: «Һәләк итмә» көйөнә. Асафтың мәҙхиәһе. Йыр.

² Эй Алла, Һиңә рәхмәт уҡыйбыҙ, Шөкөрана ҡылабыҙ, Һин беҙгә яҡынһың, Кешеләр мөғжизәләрең тураһында һөйләй.

³ Әйтте Алла: «Үҙем билдәләгән ваҡыт еткәс, Ғәҙел хөкөм ҡыласаҡмын.

⁴ Ер һәм унда йәшәгәндәр сайҡалғанда, Терәктәрен нығытыусы – Мин ул». Села

⁵ Һауаланғандарға әйттем: «Башҡаса эреләнмәгеҙ»; Яуыздарға: «Мөгөҙөгөҙҙө сөймәгеҙ,

⁶ Күккә тиклем күтәрмәгеҙ! Башығыҙҙы текә тотоп һөйләнмәгеҙ», – тинем.

⁷ Дан-дәрәжә көнсығыштан да, көнбайыштан да, Сүл тарафынан да килмәҫ.

⁸ Хөкөм ҡылыусы бары тик Алла ғына – Түбән дә төшөрөр, үрләтер ҙә.

⁹ Ғазап туҫтағы Раббы ҡулында, Ул ҡайнап торған, тәмләткестәр ҡушылған шарапҡа тулы. Раббы шарапты ҡойор, Ер йөҙөндәге барлыҡ залимдар Төпрәһенә тиклем эсеп ҡуйыр.

¹⁰ Мин иһә мәңге Яҡуп Аллаһы хаҡында һөйләрмен, Уға маҡтау йырлармын.

¹¹ Алла әйтер: «Һындырырмын залимдарҙың мөгөҙҙәрен, Ә тәҡүәләрҙең ҡеүәтен арттырырмын».