Зәбүр 6 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: һигеҙ ҡыллы уйын ҡоралдары оҙатыуында. Дауыттың мәҙхиәһе.

² Йә Раббым, асыуланып язалама мине. Ярһыулы мәлеңдә ғазаплама.

³ Рәхимле бул, Раббы, сөнки тәҡәтем ҡалманы. Дауалай күр, Раббы, һөйәктәрем һыҙлай.

⁴ Ғазап сигә йәнем, Эй Раббым, ҡасанға тиклем?

⁵ Борол миңә, Раббы, ҡотҡар мине! Тоғро мөхәббәтең хаҡына ярҙам итсе.

⁶ Үлгәс бит бер кем дә Һине иҫкә алмай. Кем шөкөр итер Һиңә үлеләр донъяһынан?

⁷ Ыңғырашып хәлдән тайҙым; Түшәгем һыу күҙ йәшемдән һәр төн, Күп илауҙан сыланған мендәрем.

⁸ Күҙҙәремдең нуры һүнде хәсрәтемдән, Зәғифләнде дошмандарым арҡаһында.

⁹ Китегеҙ минән, яуызлыҡ ҡылыусылар! Сөнки Раббы илағанымды ишетте.

¹⁰ Ялбарыуым Раббыға олғашты, Ул ҡабул итер доғамды.

¹¹ Дошмандарым оятҡа ҡаласаҡ, Барыһын дәһшәт солғап аласаҡ, Улар мәсхәрәгә ҡалып сигенәсәк.