Зәбүр 52 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: «Махалаҫ» көйөнә. Дауыттың уйланыуҙары.

² Ахмаҡ эсенән генә уйлай: «Алла юҡ!» Кеше боҙолдо, әшәкелеге алдан йөрөй. Яҡшылыҡ ҡылыусы бер кем дә юҡ.

³ Алла күктән әҙәм балаларына күҙ һала: Аңлылар, Алланы эҙләгәндәр бармы?

⁴ Барыһы ла юлдан тайпылған, берҙәй боҙолған; Яҡшылыҡ ҡылған әҙәм юҡ, Исмаһам, берәү ҡалмаған!

⁵ Яуызлыҡ ҡылыусылар – Халҡымды икмәк урынына ашағандар, Алланы саҡырмағандар – Бер ни ҙә аңламаймы ни?

⁶ Тик улар ҡурҡмаҫ ерҙә оло дәһшәткә төшәсәк әле, Сөнки Раббы һиңә һөжүм иткәндәрҙең Һөйәктәрен туҙҙырып ташлар. Уларҙы оятҡа ҡалдырырһың, Сөнки Алла уларҙы ситкә тибәсәк.

⁷ Сиондан Исраилға ҡотолоу килһә ине! Алла Үҙ халҡына муллыҡ-именлек ҡайтарғас, Яҡуп нәҫеле шатлыҡ кисерер, Исраил халҡы ҡыуаныр!