Зәбүр 41 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: Ҡорах улдарының уйланыуҙары.

² Ағын һыуҙарға ашҡынған болан һымаҡ, Күңелем Һиңә ашҡына, Аллам!

³ Аллаға, тере Аллаға сарсаған йәнем; Ҡасан барырмын, хозурыңда булырмын, Аллам?

⁴ «Ҡайҙа һуң һинең Аллаң?» – тип һәр көн мине йөҙәткәндә, Күҙ йәшем ризығым булды иртә-кисен.

⁵ Йөрәк һыҙлай, иҫкә төшкән һайын, Күмәк халыҡ араһында килгәндәрем; Шатлыҡ ауаздары менән маҡтау йырлап Тантана иткән халыҡтың ташҡынында Алла ҡорамына атлап ингәндәрем.

⁶ Ниңә өҙөләһең, йәнем, көйөнәһең? Һин өмөтөңдө бағла Аллаға! Мин тағы ла рәхмәттәр уҡырмын Уға, Мине күреп торған һәм ҡотҡарасаҡ Аллама!

⁷ Күңелем төшөнкө, шуға, Аллам, Иордан һәм Хермон ерҙәрендә, Мисар тауында Һине мин иҫкә алам.

⁸ Шарлауыҡтарҙың шаулауы аша Даръялар өндәшә даръяларға. Һинең бөтә тулҡындарың, ташҡындарың Үтеп китте минең өҫтән.

⁹ Көндөҙ Раббы Үҙенең тоғро мөхәббәтен күндерер, Төндә иһә мин йырлармын Уға, Доға ҡылырмын тормошом Аллаһына.

¹⁰ Таянысым – Аллама әйтермен: «Ни өсөн мине оноттоң? Ниңә дошмандарымдан иҙелеп Йөрөйөм ҡайғы-хәсрәткә батып?»

¹¹ «Ҡайҙа Аллаң?» – тип дошмандарымдың Көн оҙоно мыҫҡыл итеүҙәре Елегемә төштө минең.

¹² Ниңә өҙөләһең, йәнем, көйөнәһең? Һин өмөтөңдө бағла Аллаға! Мин тағы ла рәхмәттәр уҡырмын Уға, Мине күреп торған һәм ҡотҡарасаҡ Аллама!