Зәбүр 38 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: Йедуҫундың көйөнә. Дауыттың мәҙхиәһе.

² Ҡарар иттем: «Аҙымымды абайлап баҫайым, Телемде гонаһ һөйләүҙән тыяйым; Яуыз әҙәм янымда булғанда, Ауыҙымды ауыҙлыҡлап тотайым».

³ Шымып ҡалдым, ауыҙымдан һүҙ сыҡманы, Хатта яҡшы хаҡында ла өндәшмәнем. Әммә һыҙланыуым арта барҙы,

⁴ Йөрәгем аяуһыҙ янды, Уйҙарыма ялҡын ҡабынды, Телемдән һүҙҙәр түгелде:

⁵ «Белдер миңә ахырымды, Раббы, Һанаулы көндәрем күпме ҡалды? Беләйем фанилыҡтағы ғүмеремде!

⁶ Бына, биргән көндәрең бер ҡарыш ҡына, Һинең хозурыңда ул бер миҙгел һымаҡ. Аяғында ныҡ баҫып торһа ла Әҙәм ғүмере – иҫеп киткән бер ел генә». Села

⁷ Кеше йөрөй бары күләгәләй, Бушҡа ғына ығы-зығы килә, Байлыҡ йыя, кемгә ҡаласағын белмәй.

⁸ Эй бөйөк Хакимым, инде миңә нимә көтөргә һуң? Бар өмөтөм минең Һиндә генә.

⁹ Мине бөтә гонаһтарымдан арындыр, Ахмаҡтарға мәсхәрә итергә бирмә.

¹⁰ Ауыҙымды асмай тынып ҡалдым; Сөнки Һин мине был хәлгә һалдың.

¹¹ Зинһар, туҡта мине язалауҙан, Йоҙроғоңдоң көсөнән мин бөтөп барам.

¹² Кешене ғәйебе өсөн әрләп тәрбиәләйһең, Көйә ашағандай, ҡәҙерле әйберҙәрен юҡ итәһең. Ысынлап та әҙәм – бары тик бер һулыш ҡына. Села

¹³ Ишет доғамды, йә Раббы, Ялбарыуыма ҡолаҡ һал, Күҙ йәштәремә битараф ҡалма! Сөнки хозурыңда бер килмешәк, Үткенсемен ата-бабаларым һымаҡ.

¹⁴ Ситкә ал минән асыулы ҡарашыңды, Бынан үтеп киткәнемә тиклем. Тағы бер аҙ шатлыҡ татыйымсы.