Зәбүр 36 - Изге Яҙма

1 Дауыттың мәҙхиәһе.

¹ Дауыттың мәҙхиәһе. Яуызлыҡ ҡылғандарға йәнең көймәһен, Яманлыҡ эшләүселәрҙән көнләшмә!

(Алеф)

(Алеф)

² Сөнки улар үлән һымаҡ тиҙ арала ҡорор, Йәшел үҫенте шикелле һулып ҡалыр.

(Бейт)

(Бейт)

³ Һин Раббыға инан, яҡшылыҡ ҡыл; Ошо ерҙә төйәкләнеп, тоғролоҡта ғүмер кисер.

⁴ Раббы һинең ҡыуанысың булһын – Ул һиңә йәнең ни теләй, шуны бирер.

(Гимел)

(Гимел)

⁵ Тормош юлыңды Раббыға тапшыр, Уға ышан – барыһын да ғәмәл ҡылыр.

⁶ Ул тоғролоғоңдо таңдай балҡытыр, Ғәҙеллегеңде төшлөктәге ҡояштай итер.

(Далеҫ)

(Далеҫ)

⁷ Шым тор Раббы хозурында, бул сабыр; Йәнең көймәһен тормошта уңышҡа өлгәшкән, Маҡсатына ирешкән хәйләкәр затҡа.

(Һе)

(Һе)

⁸ Асыуыңдан тыйыл, ярһыуыңды ташла, Көнсөл булма – улар әҙәмде яҡшыға илтмәй.

⁹ Яуызлыҡ эшләүселәр ҡырҡып ташланыр, Раббыға өмөт бағлаусы ерҙе мираҫ итеп алыр.

(Уау)

(Уау)

¹⁰ Саҡ ҡына көт, яуыз юҡҡа сығыр, Булған ерендә уны эҙләп тә таба алмаҫһың.

¹¹ Ә баҫалҡыларға ер мираҫ ҡалыр, Муллыҡ-именлектә хозурланып йәшәр.

(Зайн)

(Зайн)

¹² Яуыз әҙәм тәҡүәгә мәкер ҡорор, Уға ҡаршы тешен шығырҙатыр.

¹³ Әммә бөйөк Хаким унан бары көлөр, Сөнки уның һуңғы көнө киләсәген белер.

(Хеҫ)

(Хеҫ)

¹⁴ Ярлы-фәҡирҙе ергә ҡолатыр, Тоғро юлдағыны һәләк итер өсөн Залимдар ҡылысын сығарыр, йәйә кирер.

¹⁵ Тик ҡылысы үҙ йөрәгенә ҡаҙалыр, Уҡтары һәм йәйәләре һыныр.

(Теҫ)

(Теҫ)

¹⁶ Тәҡүәнең аҙ ғына малы ла Залимдарҙың ҙур байлығынан артыҡ.

¹⁷ Сөнки яуыздарҙың һеңере өҙөлөр, Тәҡүәләргә Раббы таяныс булыр.

(Йод)

(Йод)

¹⁸ Камил бәндәләрҙең һәр көнө Раббы иғтибары аҫтында, Биләмәләре мәңге үҙҙәренең ҡулында ҡалыр.

¹⁹ Бәлә килгәндә улар түбәнһетелмәҫ, Аслыҡ мәлендә тамаҡтары туҡ булыр.

(Каф)

(Каф)

²⁰ Ә яуыздар һәләкәткә төшөр, Раббының дошмандары ялан гөлөләй ҡорор, Төтөн һымаҡ таралыр ҙа юҡҡа сығыр.

(Ламед)

(Ламед)

²¹ Яман кеше бурысҡа алыр ҙа кире бирмәҫ, Тәҡүә әҙәм ҡыҙғанмайынса өләшер.

²² Раббы фатихаһын ҡаҙанғандар илде мираҫ итеп алыр. Ул ләғнәт иткән бәндәләр тамырынан йолҡоп ырғытылыр.

(Мем)

(Мем)

²³ Раббы кешенең юлын хуп күрһә, Уның аҙымдарын ныҡлы итер.

²⁴ Ундайҙар абынһа ла йығылмаҫ, Сөнки Раббы етәкләп алған ҡулынан.

(Нун)

(Нун)

²⁵ Мин йәш инем, инде ҡартайҙым, Әммә тәҡүәнең ситкә тибелгәнен, Тоҡомоноң икмәк һорап теләнгәнен һис күрмәнем.

²⁶ Ул һәр саҡ ихлас бурысҡа биреп торор, Тоҡомо хәйер-фатихалы булыр.

(Самех)

(Самех)

²⁷ Яманлыҡтан ҡас һин, яҡшылыҡ ҡыл, Шул саҡ ғүмерең буйы имен йәшәрһең.

²⁸ Сөнки Раббы ғәҙеллекте һөйә, Тәҡүә бәндәләрен ташламай. Тоғроларын мәңге ҡурсалар, Ә яуыздарҙың тоҡомо ҡороп ҡалыр.

²⁹ Тәҡүәләр илде мираҫ итеп алыр, Унда мәңгелеккә төйәкләнер.

(Пе)

(Пе)

³⁰ Тәҡүәнең ауыҙынан аҡыл ағылыр, Теленән ғәҙеллек тамыр.

³¹ Сөнки Алланың ҡануны – йөрәгендә, Аҙымдары юлдан һис тайпылмаҫ.

(Саде)

(Саде)

³² Залим иһә тәҡүәне аңдып торор, Уны үлтерергә форсат эҙләр.

³³ Әммә Раббы тоғроно яман ҡулына ташламаҫ, Хөкөмдә уның ғәйепле түгеллеген раҫлар.

(Ҡоф)

(Ҡоф)

³⁴ Раббыға өмөт бағла, Уның юлын тот, Ул һине ҙурлар һәм илде мираҫҡа бирер. Яуыздарҙың һәләкәтен үҙ күҙҙәрең менән күрерһең.

(Реш)

(Реш)

³⁵ Күргәйнем мин аяуһыҙ, залим әҙәмдең Бай тупраҡта үҫкән ағас һымаҡ көслөлөгөн.

³⁶ Әммә үтеп китте лә юҡ булды, Хатта эҙләһәм дә таба алманым.

(Син менән Шин)

(Син менән Шин)

³⁷ Керһеҙ күңелле бәндәгә күҙ һал, намыҫлыға ҡара, Ул тыныс йәшәй, уның киләсәге бар.

³⁸ Фетнәселәр иһә барыһы ла юҡ буласаҡ, Залимдарҙың киләсәге ҡырҡыласаҡ.

(Тау)

(Тау)

³⁹ Тоғроларға – ҡотолоу Раббынан, Афәт мәлендә – Ул һыйыныр ышыҡ.

⁴⁰ Раббы уларға ярҙам итер, ҡотҡарыр, Залимдарҙың ҡулынан ҡурсалап алыр, Сөнки улар Раббыға һыйыныр.