Зәбүр 32 - Изге Яҙма

¹ Ҡыуанышып йырлағыҙ Раббыға, тәҡүә йәндәр! Уны данлау бик килешә саф күңеллеләргә.

² Лира ауаздары менән Раббыға шөкөр итегеҙ, Ун ҡыллы арфала Уны данлап көйләгеҙ.

³ Уға яңы бер йыр йырлағыҙ, Шатлыҡ ауаздары яңғыратып, Оҫта итеп уйнағыҙ.

⁴ Сөнки Раббының һүҙе хаҡ, Уның ҡылған ғәмәлдәре тоғро.

⁵ Ул хаҡлыҡ һәм ғәҙеллек ярата, Ер Раббының тоғро мөхәббәте менән тулы.

⁶ Күк Раббының һүҙенән бар булған, Күк есемдәре Уның һулышынан яралған.

⁷ Ул диңгеҙ һыуҙарын турһыҡтағы кеүек бергә йыйған, Даръя һыуҙарын һаҡлауға һалған.

⁸ Бөтөн донъя тетрәнһен Раббынан, Ер йөҙөндә йәшәгәндәр Уның алдында ҡалтырап торһон.

⁹ Ул әйткәйне, әйткәне бар булды; Ул бойорҙо, бойороғо ғәмәлгә ашты.

¹⁰ Раббы боҙа ҡәүемдәрҙең ниәттәрен, Ул бушҡа сығара милләттәрҙең маҡсаттарын.

¹¹ Раббының ҡарары мәңгегә үҙгәрмәҫ, Уның ниәттәре быуындан-быуынға күсеп барыр.

¹² Ниндәй бәхетле Аллаһы Раббы булған ҡәүем, Раббы Үҙе өсөн һайлап алған халыҡ!

¹³ Раббы күк йөҙөнән ҡараш ташлар, Әҙәм балаларының һәммәһен күрер.

¹⁴ Тәхетендә ултырған урындан Ерҙә йәшәгән һәр кемде күҙләр.

¹⁵ Ул бит һәммәһенең дә йөрәген бар ҡылған, Эшләгән бар ғәмәлдәрен аңлап тора.

¹⁶ Батшаны ишле ғәскәре ҡотҡара алмаҫ, Баһадирҙы беләк көсө яҡлай алмаҫ.

¹⁷ Ҡотолоу өсөн ат та ышанысһыҙ, Ҡеүәтенә өмөт бағлап, Мөмкин бик ныҡ отолорға.

¹⁸ Әммә Раббының күҙе – Үҙенән ҡурҡҡандарҙа, Тоғро мөхәббәтенә ышаныс тотҡандарҙа.

¹⁹ Уларҙың йәндәрен үлемдән ҡотҡарыр, Аслыҡ осоронда ғүмерҙәрен һаҡлар.

²⁰ Беҙҙең йәнебеҙ Раббыға мохтаж; Ул – беҙҙең ярҙамсыбыҙ һәм ҡалҡаныбыҙ.

²¹ Йөрәгебеҙ тик унда һөйөнөс таба, Мөҡәддәс исеменә арҡаланабыҙ.

²² Өмөтөбөҙ Һиндә булған һымаҡ, Раббы, Тоғро мөхәббәтең беҙҙә була күрһен!