Вәғәзсе 10 - Изге Яҙма

¹ Үле себен төшөп, хуш еҫле майҙы боҙған һәм һаҫытҡан кеүек, бәләкәй генә ахмаҡлыҡ та аҡыл менән абруйҙан ауырыраҡ тарта.

² Аҡыллының йөрәге – дөрөҫ юлдан, ахмаҡтыҡы хата юлдан йөрөтә.

³ Ахмаҡ ниндәй генә юлдан йөрөмәһен, ахмаҡлығын күрһәтә, уның йөрөүендә мәғәнә юҡ.

⁴ Түрәң һиңә асыуланһа ла, эшеңде ташлама. Күндәмлек ҙур хатаны ла ҡаплай.

⁵ Ҡояш аҫтында йәнә бер яманлыҡ күрҙем – ул да булһа ил башлығының ғәҙелһеҙлеге:

⁶ ахмаҡтар – юғарыла, байҙар иһә аҫта ултыра.

⁷ Мин йәнә шуны күрҙем: ҡолдар атҡа атланып бара, хакимдар, ҡол һымаҡ, йәйәү бара ине.

⁸ Соҡор ҡаҙған кешенең уға үҙе йығылып төшөүе, диуарҙы ҡутарғанды иһә йылан сағыуы ихтимал.

⁹ Таш киҫеүсенең үҙенең шул таштан имгәнеүе, утын ярған кешенең утындан зыянлауы бар.

¹⁰ Үтмәҫ балтаны үткерләмәһәң, эшләгәндә күберәк көс китер. Аҡылдың файҙаһы – уңыш.

¹¹ Әгәр йылан арбағанға тиклем саға икән, уны арбаусының ни кәрәге бар.

¹² Аҡыллының ауыҙынан сыҡҡан һүҙҙә – бәрәкәт. Ахмаҡ теле менән үҙен һәләкәткә этәрә.

¹³ Ахмаҡ һүҙен ахмаҡлыҡтан башлай ҙа шыр тилелек менән тамамлап ҡуя.

¹⁴ Ахмаҡ күп һөйләй, ләкин киләсәктә ни булырын бер кем белмәй; үҙенән һуң ни булырын уға кем әйтһен?

¹⁵ Ахмаҡты эш тиҙ ялҡыта, ул хатта ҡалаға ҡайтыр юлын да онота.

¹⁶ Эй ил халҡы, батшаң бала булып, түрәләрең иртә таңдан табын ҡора башлаһа, ҡайғы һиңә!

¹⁷ Эй ил халҡы, батшаң затлы нәҫелдән булып, түрәләрең ризыҡты кәйеф-сафа өсөн түгел, хәл алыр өсөн үҙ ваҡытында ашай торған булһа, һин бәхетле!

¹⁸ Хужаһы ялҡау булһа, өйөнөң түшәме ишелер, ҡул ҡаушырып ултырһа, түбәһенән һыу үтер.

¹⁹ Кеше табынды күңел өсөн йыя, шарап кәйефте күтәрә, әммә бөтәһе өсөн дә көмөш кәрәк.

²⁰ Батша хаҡында эстән генә лә яман телләнмә, йоҡо бүлмәңдә байҙар тураһында насар һөйләмә, сөнки осар ҡош хәбәр алып барыр, ҡанатлы ҡош әйткәнеңде сәсеп йөрөр.