Нахум 3 - Изге Яҙма

¹ Ҡулдары ҡанлы ҡалаға – ҡайғы! Ҡайҙа барма – алдаҡ унда, Үлтереш-талауҙарҙың иге-сиге юҡ.

² Ҡамсы шыйылдай, тәгәрмәстәр гөрһөлдәй, Аттар кешнәй, яу арбалары елдерә;

³ Яйҙаҡтар аттарын ҡамсылай, Ҡылыс ялтырай, һөңгө ялтылдай. Үлтерелгәндәр бихисап, Үле кәүҙәләр тау-тау өйөлгән, Аҙым һайын мәйеткә абыналар.

⁴ Үтә сибәр, сихри көскә эйә булған Фәхишә Ниневенең боҙоҡлоғонан килеп сыҡты былар. Ҡәүемдәрҙе аҙғынлығы менән, Халыҡтарҙы тылсымы менән үҙенә әсир итте.

⁵ Күк ғәскәрҙәре Раббыһы былай ти: «Бына, һиңә ҡаршы сығам, Итәгеңде ҡайырып асып, битеңә ҡаплайым, Халыҡтарға яланғаслығыңды, Батшалыҡтарға оятыңды күрһәтәм.

⁶ Өҫтөңә бысраҡ ырғытам, Һине хурлыҡҡа төшөрәм, Ғәм алдында мәсхәрәгә ҡалдырам.

⁷ Күргән һәр кем һинән тайшаныр: „Ниневе харабаға әйләнгән“, – тиер. Һинең өсөн бер кем дә йәш түкмәҫ, Һине йыуатыусы табылмаҫ».

⁸ Нил буйында урынлашҡан, Һәр тарафтан һыу уратып алған Но-Амондан ни яғың менән өҫтөнһөң? Уның ҡоймаһы ла диңгеҙ ине, Диуары ла һыу булды.

⁹ Куш менән Мысыр уның һанһыҙ ҡеүәте ине, Пут һәм Ливия ярҙамға ашыға торғайны.

¹⁰ Әммә ул да әсирлеккә төштө, Халҡы һөргөнгә ҡыуылды. Сабыйҙары урам саттарында киҫәктәргә тураҡланды, Аҡһөйәктәре, ҡол булып, йәрәбә аша бүленде, Вәзир-бәктәргә бығау һалынды.

¹¹ Һин дә шул хәмерҙе эсерһең, эй Ниневе, Иҫергәнсе, иҫтән яҙғансы; Һин дә дошмандан ҡотолоу яйын эҙләрһең, Әммә тырышлығың бушҡа булыр.

¹² Бөтә ҡәлғәләрең менән һин үҙең Емеше өлгөргән инжир ағасына тиңһең. Һелкетеү менән, ашарға теләгәндең Ауыҙына өҙөлөп төшәсәкһең.

¹³ Ғәскәрҙәреңә ҡара! Улар бисәләр һымаҡ ҡурҡаҡ. Ил ҡапҡаһы дошмандарың алдында шар асыҡ, Ут уның арҡыры биктәрен ялмай.

¹⁴ Ҡамауға әҙерлән, эсергә һыу йыйып ҡуй, Ҡәлғәләреңде нығыт, Мәтегә инеп, балсыҡ баҫ, Кирбес һуғыр өсөн ҡалып йүнәт.

¹⁵ Барыбер утта һәләк булырһың, Ҡылыс киҫкеләп тураҡлар, Саранча ҡоротҡан уңыштай юҡҡа сығырһың. Саранча шикелле, үрсе, әйҙә, Саранчаның тубы һымаҡ күбәй.

¹⁶ Сауҙагәрҙәрең күктәге йондоҙҙарҙан да күп, Әммә дошман илеңде саранча һымаҡ талап китер.

¹⁷ Түрәләрең – саранча кеүек, Хәрби етәкселәрең – саранча тубы, Һалҡында диуарға уҡмаша ла Ҡояш сығыу менән осоп китә.

¹⁸ Эй Ашшур батшаһы, Көтөүселәрең үлем йоҡоһона талған, Аҡһөйәктәрең һуҙылып ятҡан, Халҡың тауҙарға таралған, Йыйып алыр кешең ҡалмаған.

¹⁹ Яраларыңа дауа юҡ, йәрәхәтең үлемесле. Хәлеңде ишеткәндәр ҡыуанып ҡул сабыр, Сөнки һинең сикһеҙ вәхшәтеңдән Зыян күрмәгән берәйһе бармы?