Матфей 17 - Изге Яҙма

Ғайсаның йөҙ-ҡиәфәте үҙгәреүе

¹ Алты көндән һуң Ғайса, Үҙе менән Петрусты, Яҡупты һәм уның ҡустыһы Яхъяны алып, бейек тауға менде. Улар унда үҙҙәре генә ине.

² Шунда Ғайсаның ҡиәфәте күҙ алдарында үҙгәрҙе: йөҙө ҡояштай балҡып китте, ә кейеме күҙҙе ҡамаштырырлыҡ ап-аҡ төҫкә инде.

³ Ҡараһалар, ҡаршыларында Муса менән Ильяс пәйғәмбәрҙәр пәйҙә булды һәм Ғайса менән һөйләшә башланы.

⁴ Петрус Ғайсаға: – Хакимыбыҙ, беҙҙең бында булғаныбыҙ ҡайһылай яҡшы! Әгәр теләһәң, өс сатыр ҡорам: береһен – Һиңә, береһен – Мусаға, береһен – Ильясҡа, – тине.

⁵ Петрус һөйләгән арала, балҡып торған болот килеп сығып, уларҙы күләгәһе менән ҡапланы. Болот эсенән: «Был – Минең һөйөклө Улым, Ул Минең ҡыуанысым. Уны тыңлағыҙ!» – тигән тауыш ишетелде.

⁶ Был тауышты ишетеп, шәкерттәр йөҙтүбән ергә ҡапланды, сөнки ҡоттары осҡайны.

⁷ Ғайса килеп уларға ҡағылды ла: – Тороғоҙ, ҡурҡмағыҙ! – тине.

⁸ Улар, баштарын күтәреп, Ғайсанан башҡа бер кемде лә күрмәне.

⁹ Тауҙан төшкәндә Ғайса уларға: – Әҙәм Улы үлеп терелгәнгә тиклем, күргәнегеҙ хаҡында бер кемгә лә һөйләмәгеҙ, – тип бойорҙо.

¹⁰ Шәкерттәре Унан: – Ә ниңә һуң ҡанун белгестәре, тәүҙә Ильяс килергә тейеш, тиҙәр? – тип һораны.

¹¹ – Ысынлап та, Ильяс килеп, һәр нәмәне үҙ урынына ҡуясаҡ, – тип яуап бирҙе Ғайса.

¹² – Әммә Мин һеҙгә шуны әйтәм: Ильяс килде инде, тик уны таныманылар һәм уның менән нимә теләһәләр, шуны ҡылдылар. Әҙәм Улы ла улар ҡулында күп ғазаптар сигәсәк.

¹³ Шунда инде шәкерттәре Ғайсаның Сумдырыусы Яхъя тураһында һөйләгәнен аңланылар.

Ен эйәләшкән малайҙы һауыҡтырыу

¹⁴ Улар халыҡ төркөмө янына әйләнеп ҡайтҡас, бер кеше Ғайса алдына килеп тубыҡланды:

¹⁵ – Әфәндем, улымды ҡыҙған! Ул өйәнәк ауырыуынан яфалана. Йыш ҡына әле утҡа, әле һыуға ташлана.

¹⁶ Мин уны шәкерттәреңә алып килгәйнем, тик улар һауыҡтыра алманы.

¹⁷ – Эй, иманһыҙ һәм боҙоҡ быуын! Миңә һеҙҙең менән тағы күпме булырға ла күпме түҙергә? Малайҙы Минең яныма алып килегеҙ! – тине Ғайса.

¹⁸ Ул енгә сығырға бойорҙо. Ен сығыу менән малай һауыҡты.

¹⁹ Шәкерттәр Ғайса менән үҙҙәре генә ҡалғас: – Ни өсөн беҙ уны ҡыуып сығара алманыҡ икән? – тип һоранылар.

^20-21 – Иманығыҙ аҙ булған өсөн, – тип яуапланы Ғайса. – Һеҙгә хаҡ һүҙ әйтәм: әгәр ҙә һеҙҙең гәрсис орлоғо хәтлем генә иманығыҙ булып, бынау тауға: «Бынан тегендә күс», – тип әйтһәгеҙ, тау күсәсәк. Һеҙҙең өсөн мөмкин булмаған бер нәмә лә булмаҫ ине.

Ғайсаның үлеп тереләсәге тураһында ҡабат әйтеүе

²² Галилеяла бергә йыйылғас, Ғайса шәкерттәренә: – Әҙәм Улы кешеләр ҡулына тотоп биреләсәк.

²³ Уны үлтерәсәктәр, әммә өсөнсө көндә Ул терелеп торасаҡ, – тине. Шәкерттәр оло ҡайғыға төштө.

Алла йортона бирелә торған саҙаҡа

²⁴ Улар Капернаумға килеп еткәс, Алла йорто өсөн ике драхмалыҡ һалымды йыйыусылар Петрус янына килеп: – Остазығыҙ һалым түләмәйме? – тип һораны.

²⁵ – Түләй, – тип яуап бирҙе Петрус. Петрус өйгә ингәс, беренсе булып һүҙҙе Ғайса башланы: – Шимғон, нисек уйлайһың: ерҙәге батшалар һалымды һәм яһаҡты кемдән түләтә? Үҙ улдарынанмы, әллә башҡа кешеләрҙәнме?

²⁶ – Башҡа кешеләрҙән, – тип яуап бирҙе Петрус. – Тимәк, үҙ улдары түләүҙән азат, – тине Ғайса.

²⁷ – Әммә береһен дә рәнйетмәйек. Күлгә барып ҡармаҡ һал. Беренсе эләккән балыҡтың ауыҙын ас һәм унда көмөш тәңкә табырһың. Уны алып, һалым йыйыусыларға Минең өсөн дә, үҙең өсөн дә бир.