Левиҙәр 22 - Изге Яҙма

Изге ризыҡ хаҡында ҡанун

¹ Раббы Мусаға былай тине:

² – Һарунға һәм улдарына әйт, Исраил халҡының Миңә бағышлаған изге ризыҡтары менән һаҡ булһындар, изге исемемде хурламаһындар. Мин – Раббы.

³ Әйт уларға: быуындан-быуынға тоҡомоғоҙҙан берәйһе Исраил халҡының Раббыға бағышлаған изге әйберҙәренә нәжес килеш яҡынлаһа, уны хозурымдан алып ташлаясаҡмын. Мин – Раббы.

⁴ Һарун тоҡомонан берәй кеше тире ауырыулы, йәки ағынтылы булһа, таҙарынғанға тиклем изге ризыҡты ашамаһын. Үләкһәгә тейгән өсөн нәжес һаналған берәй нәмәгә ҡағылған, мәнейе аҡҡан,

⁵ кешене нәжесләй торған мыжғып йөрөгән йәнлектәрҙең береһенә йәки ниндәй ҙә булһа сәбәптән нәжес һаналған кешегә ҡағылһа,

⁶ кискә тиклем нәжес һаналыр. Йыуынмай тороп изге ризыҡты ашамаһын.

⁷ Әммә ҡояш байығандан һуң таҙа һаналыр, изге аҙыҡ ашай алыр, сөнки был – уның ризығы.

⁸ Үҙе үлгән, йә йыртҡыстан таланып үлгәнде ашап, үҙен нәжесләмәһен. Мин – Раббы.

⁹ Ҡаһиндар Минең күрһәтмәләремде теүәл үтәһендәр; юғиһә улар, күрһәтмәләремде хурлағандары өсөн гонаһҡа тарып, үлемгә дусар булырҙар. Уларҙы изге иткән Раббы Мин.

¹⁰ Килтерелгән изге ризыҡты ҡаһиндың ғаиләһенән башҡа бер кеше лә ашарға тейеш түгел; ҡаһиндың ҡунағы ла, ялсыһы ла изге ризыҡты ашамаһын.

¹¹ Ләкин ҡаһиндың аҡса түләп һатып алған ҡоло йәки уның йортонда тыуғандар был ризыҡты ашай ала.

¹² Ҡаһиндың ҡыҙы ҡаһин булмаған кешегә кейәүгә сыҡһа, изге саҙаҡаларҙан ашамаһын.

¹³ Әммә балаһыҙ килеш тол ҡалып йәки иренән айырылып атаһы йортона кире ҡайтҡан ҡаһин ҡыҙы үҫмер сағындағы һымаҡ атаһының ризығын ашар. Ә сит кешеләрҙән бер кем дә ашамаһын.

¹⁴ Әгәр берәйһе яңылышлыҡ менән изге ризыҡты ашаған икән, ул кеше изге ризыҡтың хаҡын ҡаһинға ҡайтарып бирергә һәм шуның биштән бер өлөшөн өҫтәп түләргә тейеш.

¹⁵ Ҡаһиндар Исраил халҡының Раббыға килтергән изге ризыҡтарын хурламаһындар.

¹⁶ Рөхсәте булмаған кеше ул ризыҡты ашмаһын, юғиһә, ғәйепле булып язаға тарттырылыр. Сөнки ул ризыҡтарҙы изге иткән Раббы Мин.

Ҡорбан итеп килтерергә яраҡлы хайуандар

¹⁷ Раббы Мусаға былай тине:

¹⁸ – Һарунға, улдарына һәм бөтә Исраил халҡына иғлан ит, әйт уларға: исраилдарҙанмы, араларында йәшәгән килмешәктәрҙәнме, берәйһе нәҙер әйтеп йәки нәфел буйынса Раббыға тотош яндырыу ҡорбаны килтерә икән,

¹⁹ ҡабул ителһен өсөн ҡорбаны кәмселекһеҙ үгеҙ башмаҡ, йә һарыҡ, йә кәзә тәкәһе булһын.

²⁰ Зәғиф мал килтермәгеҙ, сөнки бындай ҡорбан ҡабул ителмәйәсәк.

²¹ Кем дә кем нәҙерен үтәп йәки нәфел буйынса Раббыға татыулыҡ ҡорбаны булараҡ эре йәки ваҡ мал килтерһә, ҡабул ҡылынһын өсөн, мал кәмселекһеҙ булырға тейеш. Бер ниндәй кәмселеге лә булмаһын.

²² Һуҡыр, ғәрип, имгәнгән, яралы, ҡутырлы йәки тимрәүле булһа, ундайҙарҙы Раббыға алып килмәгеҙ; Раббыға бағышланған ут ҡорбаны булараҡ, ҡорбан усағына һалмағыҙ.

²³ Ағзалары иләмһеҙ оҙон йәки үтә ҡыҫҡа булған башмаҡты йәки һарыҡты нәфел ҡорбанына тәҡдим итергә мөмкин, нәҙерҙе үтәү өсөн булһа, ҡабул ителмәҫ.

²⁴ Күкәйе зыянланған, һытылған, өҙөлгән йәки киҫелгән малды Раббыға алып килмәгеҙ. Илегеҙҙә быны эшләргә юл ҡуймағыҙ.

²⁵ Бындайҙарҙы сит халыҡтарҙан алып ризыҡ саҙаҡаһы булараҡ Аллағыҙға тәҡдим итмәгеҙ, сөнки был хайуан зәғиф, уның кәмселеге бар, ул һеҙҙән ҡабул ителмәҫ.

²⁶ Раббы Мусаға былай тине:

²⁷ – Быҙау, һарыҡ йәки кәзә бәрәсе тыуһа, улар ете көн буйы инәһе янында ҡалһын. Һигеҙенсе көндән башлап уны Раббыға ут ҡорбаны итергә ярай.

²⁸ Әммә һыйырҙы быҙауы, кәзә-һарыҡты бәрәсе менән бер көндө салмағыҙ.

²⁹ Әгәр Раббыға шөкөр саҙаҡаһы килтерәһегеҙ икән, был ҡорбан Раббы тарафынан һеҙҙең хаҡҡа ҡабул ителерлек булһын.

³⁰ Итен шул көндө үк ашағыҙ, иртәнсәккә тиклем ҡалдырмағыҙ. Мин – Раббы.

³¹ Бойороҡтарымды тотоғоҙ һәм уларҙы еренә еткереп үтәгеҙ. Мин – Раббы.

³² Изге исемемде хурламағыҙ, Исраил халҡы Минең изгелегемде танырға тейеш. Мин – Раббы, һеҙҙе изге итеүсе.

³³ Аллағыҙ булыр өсөн Мин һеҙҙе Мысыр еренән алып сыҡтым. Мин – Раббы.