Хакимдар 19 - Изге Яҙма

Леви нәҫеленән берәү һәм уның йәриәһе

¹ Исраилда батша булмаған ул заманда Әфраим таулығындағы алыҫ бер битләүҙә леви кешеһе йәшәй ине. Ул Йәһүҙә Бейт-Ләхәменән үҙенә йәриә алды.

² Был йәриә, уға асыуланып, атаһы йортона, Йәһүҙәләге Бейт-Ләхәмгә ҡайтып китте. Ул дүрт ай килмәй торғас,

³ ир, өгөтләп кире алып ҡайтыр өсөн, уның янына китте. Үҙе менән хеҙмәтсеһен һәм ике ишәген алды. Йәриәһе ирен атаһының йортона алып инде. Йәш ҡатындың атаһы, кейәүен шатланып ҡаршыланы

⁴ һәм үҙендә ебәрмәй тотто. Кейәү кеше ҡайныһында өс төн ҡунды, ашаны-эсте.

⁵ Дүртенсе көндө иртүк торҙолар, кейәү кеше ҡайтырға йыйынды. Ҡайныһы кейәүенә: – Юлға сығыр алдынан тамаҡ туйҙырып ал, шунан китерһегеҙ, – тине.

⁶ Улар бергә ултырып ашанылар, эстеләр. Ҡайныһы тағы: – Бер төнгә ҡал, күңелең булғансы ял ит, – тип ҡыҫтаны.

⁷ Леви юлға йыйынғайны ла, ҡайныһы ай-вайына ҡуймай алып ҡалды.

⁸ Бишенсе көнөнә иртүк тороп ҡайтырға булды, ләкин ҡайныһы тағы: – Тамаҡ туйҙырып ал, төштән һуң ҡайтырһығыҙ әле, – тине. Ирҙәр тағы икәүләшеп ашаны-эсте.

⁹ Кейәү кеше йәриәһен һәм хеҙмәтсеһен алып ҡайтырға тип торҙо. Ҡайныһы уға: – Ана, көн кискә ауышты, ҡал, күңелең булғансы ял ит, иртәгә иртүк тороп юлға сығырһығыҙ, – тине.

¹⁰ Ләкин кейәү кеше, тағы ҡунырға риза булмайынса, юлға сыҡты. Шулай итеп, ул йәриәһе һәм йөк тейәлгән ике ишәге менән Йевус ҡалаһына, йәғни Йәрүсәлимгә килеп етте.

¹¹ Улар Йевусҡа етеп килгәндә, көн кисләгәйне инде. Хеҙмәтсеһе хужаһына: – Әйҙә, ошо йевусиҙәр ҡалаһында ҡунайыҡ, – тине.

¹² Ләкин хужаһы: – Юҡ, сит ҡәбилә кешеләренә бармайыҡ, улар бит исраилдарҙан түгел. Әйҙә, Гивғаға барып етеп ҡунайыҡ, – тине. Шунан:

¹³ – Гивғаға йә Рамаға барып етәйек тә икеһенең береһендә ҡунырбыҙ, – тип өҫтәне.

¹⁴ Улар ары китте. Бинйәминдәр ырыуының Гивға ҡалаһына етәрәк, ҡояш байыны.

¹⁵ Юлаусылар, ҡунып сығыр өсөн, Гивғаға боролдо. Ҡалаға килеп еткәс, улар ҡала майҙанына барып ултырҙы, ләкин ҡунырға саҡырған кеше булманы.

¹⁶ Бына бер ҡарт кисләп кенә баҫыуҙан эштән ҡайтып килә ине. Ул үҙе тыумышы менән Әфраим тауҙарынан булып, Гивғала йәшәй торғайны. Был ерҙә йәшәүселәр Бинйәмин ырыуынан ине.

¹⁷ Ҡала майҙанында ултырған мосафирҙы күреп, ҡарт: – Ҡайҙан килеп, ҡайҙа китеп бараһың? – тип һораны.

¹⁸ – Беҙ Йәһүҙә Бейт-Ләхәменән минең төйәгем булған Әфраим таулығының алыҫ битләүенә ҡайтып барабыҙ. Мин Йәһүҙә Бейт-Ләхәменә барғайным. Хәҙер, юл ыңғайында Раббы йортона ғибәҙәт ҡылып китмәксебеҙ, әммә бындағыларҙың береһе лә ҡунырға саҡырмай, – тине.

¹⁹ – Үҙебеҙ менән ишәктәребеҙ өсөн һаламыбыҙ ҙа, аҙығыбыҙ ҙа бар. Беҙҙең, һинең ҡолдарыңдың, ашар ризығы ла, эсәр шарабы ла бар – үҙемә лә, бына был ҡатынға, һинең ҡолиәңә лә, хеҙмәтсемә лә етерлек. Һис нәмәгә мохтажлығыбыҙ юҡ.

²⁰ – Өйөмә рәхим итегеҙ. Нимә кәрәк булһа, шуны үҙем хәстәрләрмен. Тик майҙанда ғына ҡуна күрмәгеҙ, – тине уға ҡарт.

²¹ Ҡарт уларҙы өйөнә алып ҡайтты, ишәктәренә ашарға һалды. Мосафирҙар иһә, аяҡтарын йыуып, ашарға ултырҙы.

²² Улар шулай кәйефләнеп ултырғанда, ҡаланың аҙғын кешеләре, өйҙө уратып алып, ишек шаҡый башланы. Йорт хужаһына: – Һиңә килгән кешене сығар, беҙ уны татып ҡарайыҡ, – тип ҡысҡырҙылар.

²³ Йорт хужаһы улар эргәһенә сығып: – Юҡ, туғандар, ундай енәйәт эш ҡылмағыҙ. Ул бит минең ҡунағым, әшәкелек ҡылмағыҙ, – тине. –

²⁴ Ана минең үҙемдең ир ҡулы ҡағылмаған ҡыҙым, ә был кешенең йәриәһе бар, шуларҙы сығарам. Уларҙы көсләгеҙ, теләһә ни эшләгеҙ, тик минең ҡунағыма ундай әшәкелек эшләмәгеҙ.

²⁵ Ләкин тегеләр уны тыңларға ла теләмәне. Шунан леви йәриәһен улар янына сығарып ебәрҙе. Теге ирҙәр төнө буйы ҡатынды көсләне, мыҫҡыл итте, таң беленгәс кенә ҡайтарып ебәрҙеләр.

²⁶ Ҡатын таң алдынан хужаһы ҡуна ҡалған кешенең ишек төбөнә барып йығылды һәм ҡояш сыҡҡансы шунда ятты.

²⁷ Иртәнсәк хужаһы, юлға сыҡмаҡсы булып, ишек асты. Ҡараһа, йәриәһе, ҡулдарын тупһаға һалған килеш, ишек төбөндә ята.

²⁸ Ул ҡатынға: – Тор, әйҙә китәйек, – тине. Ләкин яуап булманы. Ир уны ишәк өҫтөнә һалды ла ҡайтыр юлға сыҡты.

²⁹ Өйөнә ҡайтып еткәс, бысаҡ алып йәриәһенең үле кәүҙәһен ун ике өлөшкә киҫкеләне лә Исраилдың бөтә биләмәләренә ебәрҙе.

³⁰ Быны күргән һәр кем: – Исраил халҡы Мысыр еренән сыҡҡан замандан алып бөгөнгә тиклем бындай хәлдең булғаны ла, күрелгәне лә юҡ ине, – тине. – Ҡарайыҡ, уйлайыҡ, берәй ҡарар ҡабул итәйек.