Ҡанун 20 - Изге Яҙма

Һуғышҡа ҡағылышлы ҡағиҙәләр

¹ Дошмандарығыҙға ҡаршы һуғышҡа сыҡҡанда, аттар, яу арбалары һәм һеҙҙән һан яғынан күпкә артығыраҡ ғәскәр күрһәгеҙ, уларҙан ҡурҡмағыҙ. Һеҙҙе Мысырҙан алып сыҡҡан Аллағыҙ Раббы һеҙҙең менән.

² Яуға инер алдынан ҡаһин, ғәскәр алдына килеп, халыҡҡа мөрәжәғәт итһен.

³ Былай тиһен: «Тыңла, Исраил! Бөгөн дошмандарығыҙ менән һуғышҡа инәсәкһегеҙ. Ғәйрәтегеҙҙе юғалтмағыҙ, ҡурҡмағыҙ, ҡаушамағыҙ. Өркмәгеҙ уларҙан!

⁴ Сөнки еңеүгә илтер һәм дошмандарығыҙ менән алышыр өсөн Аллағыҙ Раббы һеҙҙең менән бара».

⁵ Етәкселәр ғәскәргә: «Арағыҙҙа яңы йорт һалып та, уны туйламаған берәй кеше бармы? – тип мөрәжәғәт итер. – Өйөнә ҡайтһын, сөнки һуғышта үлһә, өйөндә башҡа берәйһе йәшәр.

⁶ Йөҙөм баҡсаһы ултыртып та, уның тәүге уңышын йыйып өлгөрмәгән берәй кеше бармы? Өйөнә ҡайтһын, сөнки һуғышта үлһә, йөҙөмөн башҡа берәү йыйып алыр.

⁷ Берәй ҡыҙ менән йәрәшеп тә, өйләнеп өлгөрмәгән кеше бармы? Өйөнә ҡайтһын, сөнки һуғышта үлһә, ҡыҙын башҡа берәү алыр».

⁸ Шунан тағы: «Арағыҙҙа ҡурҡҡан һәм ғәйрәтен юғалтҡандар бармы? Өйөнә ҡайтһын, уға ҡарап, ҡәрҙәштәренең дә күңеленә ҡурҡыу төшмәһен», – тип әйтерҙәр.

⁹ Быларҙың барыһын да ғәскәргә еткергәндән һуң, яугирҙәр өҫтөнән ғәскәр башлыҡтары тәғәйенләнһен.

¹⁰ Яулап алыр өсөн берәй ҡалаға яҡынлашҡас, тәүҙә уның халҡына тыныс килешеү тәҡдим ит.

¹¹ Әгәр ҙә улар, тәҡдимеңә риза булып, ҡапҡаларын асһа, ҡалала йәшәүселәр барыһы ла һиңә мәжбүри хеҙмәт итергә тейеш булыр.

¹² Әгәр ҙә килешеүгә риза булмай, һуғыша башлаһа, ҡаланы ҡама.

¹³ Аллағыҙ Раббы ҡаланы ҡулыңа тапшырғас, ундағы бөтә ирҙәрҙе ҡылыстан үткәр.

¹⁴ Ҡатындарын, балаларын, малдарын, ҡалалағы бар нәмәне үҙеңә яумал итеп ал. Аллағыҙ Раббы һеҙгә биргән, дошманығыҙҙан тартып алған табыш менән файҙалан.

¹⁵ Һеҙҙән алыҫта урынлашҡан, эргә-тирәгеҙҙәге ҡәүемдәрҙеке булмаған ҡалаларҙың барыһы менән дә шулай эш итегеҙ.

¹⁶ Ә Аллағыҙ Раббы һеҙгә биләмәгә бирәсәк ерҙәрҙәге ҡәүемдәрҙең ҡалаларында иһә бер йән эйәһен дә ҡалдырма.

¹⁷ Аллағыҙ Раббы һеҙгә бойорғанса, уларҙы харам ҡыл: хиттиҙәрҙе, әмөриҙәрҙе, ҡәнғәниҙәрҙе, перизиҙәрҙе, хиууиҙәрҙе, йевусиҙәрҙе тотош юҡ ит.

¹⁸ Юҡһа улар һеҙҙе үҙ илаһтарына табынғанда ҡылған ерәнгес ғәҙәттәренә өйрәтер һәм һеҙ Аллағыҙ Раббы ҡаршыһында гонаһ ҡылған булырһығыҙ.

¹⁹ Әгәр берәй ҡаланы яулап алыр өсөн оҙаҡ ваҡыт ҡамауҙа тоторға тура килһә, уның тирәһендәге ағастарға балта тейҙермә – емештәрен аша, әммә ҡырҡма. Ҡамауға алырға ҡырҙағы ағас кеше түгел бит.

²⁰ Ағастың емеш бирмәгәнен белгәндә генә ҡырҡып, һеҙҙең менән һуғышҡан ҡалаға ҡаршы ҡоролмалар төҙөүҙә файҙалана алаһығыҙ.